tag:blogger.com,1999:blog-17094656677481293772024-03-26T02:52:50.895+01:00De KookboekenrecensentRecensies en besprekingen door Edward VanhoutteEdward Vanhouttehttp://www.blogger.com/profile/02370172525562602483noreply@blogger.comBlogger537125tag:blogger.com,1999:blog-1709465667748129377.post-24479480220721423072014-10-16T17:39:00.000+02:002016-11-09T02:23:33.675+01:00Steve Burggraf, Guillaume Pagliano, Alexandre Auriac - Hamburgers uit het atelier van Big Fernand<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjCXSXyIJagsRYor3XpmoQopEQAFNI-6Cak0wqzjLSUWK73uFRWWxFTIlnUAgZz3M8Ps2XowA0RyUqf-qOudVZbWb0F9klL8-QicHhpUVNspYH7KT3y_ehWDmU3cYpG5CMmJikPUa4_S0I/s1600/BigFernand14.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjCXSXyIJagsRYor3XpmoQopEQAFNI-6Cak0wqzjLSUWK73uFRWWxFTIlnUAgZz3M8Ps2XowA0RyUqf-qOudVZbWb0F9klL8-QicHhpUVNspYH7KT3y_ehWDmU3cYpG5CMmJikPUa4_S0I/s320/BigFernand14.jpg" /></a>Nu de gourmet burger ook in onze contreien goed ingeburgerd is (pun intended) en sterrenchefs battelen om de beste burger op tafel te zetten, lijkt het erop of de hamburger definitief in ere is hersteld. De generatielange kwelling van drooggebakken en platgestoomde hamburgers verdwijnt bij de eerste stevige beet uit een perfect saignant gebakken burger met de juiste garnituren en dressings en een lekker krokant broodje. En waar men vroeger voor de perfecte hamburger in Amerika moest zijn, dan is de focus tegenwoordig verschoven naar culinair interessantere contreien zoals België, Groot-Brittannië en Frankrijk. In dat laatste land heeft ongeveer elke beenhouwer overigens een speciaal apparaat in de winkel staan, waarmee vers afgesneden vlees <i>à la minute</i> en <i>à la tête du client</i> tot een kwaliteitsvolle en pure hamburger wordt verwerkt.<br />
Drie dikbesnorde vrienden sprongen een tijd geleden op de hamburgertrein en openden in de Parijse Rue du Faubourg Poissonnière... een hamburgerzaak onder de naam <a href="http://www.bigfernand.com/" target="_new">Big Fernand</a>. Ondertussen bestaat de franchise al uit zes zaken in Frankrijk - van Lyon tot Lille - en recent opende een zevende zaak in London. Centraal staat de convivialiteit, de vrijheid van keuze en de kwaliteit van de gebruikte producten. Men eet er met de handen en met drinkt er uit de fles. Het menu bestaat uit een aantal 'hamburgés' die uit vijf elementen zijn opgebouwd: vlees, kaas, groenten, saus en versje kruiden. Wie wil kan zijn eigen burgé samenstellen uit de 3.840 combinatiemogelijkheden.<br />
In het boekje <i>Hamburgers uit het atelier van Big Fernand</i> geven snorremannen Steve Burggraf, Guillaume Pagliano en Alexandre Auriac 25 recepten prijs voor evenzoveel burgers, aangevuld met recepten voor frietjes, koolsalade, zoete melk, broodjes én sauzen. Kortom alles wat je nodig hebt voor een burgerfestijn.<br />
Na een inleiding over broodjes, garnituur, vlees en sauzen, presenteren de heren de twee toppers uit de beginperiode van Big Fernand: een classic met Tome de Savoie en en cheeseburger met bacon. De eerste staat tegenwoordig nog op het menu in een variante versie, de tweede is inmiddels van het menu verdwenen. Daarna komen een aantal classics, een reeks Frans-geïnspireerde terrroirburgers en enkele internationaal geïnspireerde burgers.De burger met geconfijte ui en blue d'Auvergne, die met bloedworst en die met stoofvlees trokken direct mijn aandacht. Dit is niet zomaar een burger-sla-tomaat-ketchup-boekje. Bij het recept van die laatste burger met stoofvlees heeft de automatische piloot het wel van de vertaler overgenomen waar staat 'leg het gehakt op de onderste helft' [van het broodje] terwijl er geen gehakt wordt gebruikt.<br />
Voor de suggestie van de snorremans en co om zoete melk te drinken, bedank ik feestelijk. Een melkje met chocolat cookie-siroop, macadamia-siroop of kruidkoeksiroop? Toch niet bij de hartige burger? Rare jongens die Fransen.<br />
Mooi is ook dat de burgers rechtstreeks uit de pan en zonder kunstlicht of digitale beeldbewerking werden gefotografeerd. Een opsteker voor de thuiskok wiens resultaat het altijd moet afleggen tegen de gepimpte foodporn op foto's in kookboeken.<br />
<div align="right">[Edward Vanhoutte]</div><br />
<table><tbody>
<tr><td><br />
<b>Titel:</b> Hamburgers uit het atelier van Big Fernand<br />
<b>Auteur:</b> Steve Burggraf, Guillaume Pagliano, Alexandre Auriac<br />
<b>Fotografie:</b> Charlotte Lascève<br />
<b>Uitgeverij:</b> Good Cook<br />
<b>Jaar:</b> 2014<br />
<b>Collatie:</b> 72 pp. – ill.<br />
<b>ISBN:</b> 978-94-6143-092-2<br />
<b>Kwalitatieve beoordeling:</b> ***<br />
<b>Moeilijkheidsgraad:</b> II<br />
<b>Oorspronkelijke titel:</b> L'Atelier du Hamburger de Big Fernand (Hachette Livre – Marabout, 2013)</td> <td><script type="text/javascript">var bol_pml={"id":"bol_1413473891111","secure":false,"baseUrl":"partnerprogramma.bol.com","urlPrefix":"http://aai.bol.com/openapi/services/aai/","productId":"productid=9200000014964244&","site_id":"25681","target":true,"rating":true,"price":true,"link_name":"Big Fernand","link_subid":"","image_size":true,"image_position":"right","width":"250","cols":"1","background_color":"#FFFFFF","text_color":"#CB0100","link_color":"#0000FF","border_color":"#D2D2D2","letter_type":"verdana","letter_size":"11"};</script><script id="bol_1413473891111" src="https://partnerprogramma.bol.com/partner/static/js/aai/clientProductlink.js" type="text/javascript"></script></td> </tr>
</tbody></table><br />
<br />
Edward Vanhouttehttp://www.blogger.com/profile/02370172525562602483noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-1709465667748129377.post-89832495939114257382014-10-08T09:30:00.000+02:002016-11-09T03:06:46.811+01:00Frank Fol & Gault&Millau - De Groene Gault&Millau 2015 Benelux<p><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEja52jucx6SahY9m4TGuOAirne07pABj21rWj8IjBOYc5vS0ZtoCpSk6cuAx4LPv8xQmrF4YQ_sQjOVaGVz4I82yb8sfs7smwetd7vT_g0pYJQz7-WsLn-XjIluGYGZ4VJGx0Nt6piwJFg/s1600/Fol14.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEja52jucx6SahY9m4TGuOAirne07pABj21rWj8IjBOYc5vS0ZtoCpSk6cuAx4LPv8xQmrF4YQ_sQjOVaGVz4I82yb8sfs7smwetd7vT_g0pYJQz7-WsLn-XjIluGYGZ4VJGx0Nt6piwJFg/s320/Fol14.jpg"></a>Gastronomische gidsen zoals die van Gault&Millau hebben een zekere reputatie hoog te houden. Vandaar dat hun inspecteurs bij een restaurantbezoek steevast de rekening betalen en een strikte deontologische code hanteren om zeker hun onafhankelijkheid te blijven behouden. De publicatie van hun bevindingen en hun kwoteringen in de jaarlijkse gidsen zijn immers van direct economisch belang voor de restaurants, en daarom moet elk vermoeden van partijdigheid vermeden worden.</p><p>Wellicht speelden er andere regels bij de samenstelling van <a href="http://www.degroenegaultmillau.info/" target="_new"><i>De Groene Gault&Millau 2015 Benelux</i></a>. De opname en de aanprijzing van Groothandel Claessens in Brugge als een van de beste groente- en fruitwinkels in de Benelux is dan ook hoogst ongelukkig omdat diezelfde zaak in dezelfde gids adverteert met twee volledige, betaalde pagina's. Het is natuurlijk sneu om advertentieruimte te verkopen aan zaken die niet zijn opgenomen in de gids, maar onafhankelijkheid heeft ook zijn prijs.</p><p>Deze uitschuiver niet te na gesproken is de nieuwe <i>Groene Gault&Millau 2015</i> natuurlijk een uiterste handige restaurantgids voor wie van een gezonde keuken houdt die inzet op groenten en fruit. Maar 'De Groene' is nog veel meer. Deze tweede editie van de groene gids is een gebruiks- en leesboek geworden waarin informatieve en onderhoudende teksten, interviews en recepten worden afgewisseld met de verschillende oplijstingen van restaurants en zaken. <i>De Groene Gault&Millau</i> bevat negen dergelijke lijsten. Naast de recensies van meer dan 80 groenterestaurants zijn er ook nog lijsten met de lekkerste groente- en fruitmarkten, groente- en fruitwinkels, soepbars, vegetarische restaurants, exotische restaurants, glutenvrije adressen, saladerestaurants en zelfplukboerderijen. Van die zaken worden minimaal de adres- en contactgegevens weergegeven, maar veelal een korte beschrijving.</p><p>De gids opent echter met enkele bladzijden introductie over de groentefilosofie van bezieler <a href="http://www.frankfol.be" target="_new">Frank Fol</a> en een opsommende groente- en fruitkalender. Vervolgens komen de ambassadeurs van deze editie van de gids aan het woord, namelijk Sergio Herman en Nick Bril van <a href="http://www.thejaneantwerp.com/" target="_new">The Jane</a>, die er maar niet in slaagt om uit de schaduw van eerstgenoemde te treden, en Alain Passard van het Parijse driesterrenrestaurant <a href="http://www.alain-passard.com/" target="_new">L'Arpège</a>, de eerste Franse chef die het aandurfde om rundsvlees compleet van zijn kaart te bannen.</p><p>Natuurlijk wordt er ook aandacht besteed aan de laureaten van de verkiezing van de beste groenterestaurants van de Benelux. Voor Vlaanderen werd dat het Antwerpse restaurant <a href="http://www.graanmarkt13.be" target="_new">Graanmarkt 13</a> waar <a href="http://www.seppenobels.be" target="_new">Seppe Nobels</a> bijna twee jaar geleden zijn kaart inruilde voor een beperkte keuzelunch en -diner met vis, vlees of volledig vegetarisch. Het Amsterdamse restaurant <a href="http://www.bolenius-restaurant.nl/" target="_new">Bolenius</a> van Luc Kusters werd verkozen tot beste groenterestaurant van Nederland, en Christophe Pauly van <a href="http://lecoqauxchamps.be/" target="_new">Le Coq aux Champs</a> in Soheit-Tinlot kaapte de prijs van beste groenterestaurant van Wallonië/Luxemburg weg. Interviews met de chefs van deze zaken vullen de volgende bladzijden waarbij Frank Fol telkens ook goed in beeld komt. Vervolgens volgen de besprekingen van de meer dan 80 restaurants die meedongen naar de titel van beste groenterestaurant 2015.</p><p>In de rest van de gids komen de reeds vermelde lijsten aan bod van beste zaken binnen acht segmenten en interviews met o.a. Kris Verburg, auteur van <i>De Voedselzandloper</i>, en Catherine Van Durme, bezielster van het voedingspakketten-initiatief <a href="http://www.doozo.be" target="_new">Doozo</a> dat in samenwerking met Frank Fol werd opgestart. Enkele dossiers rond vegetarisme, gezonde catering, de actieve voedingsdriehoek, en gezond koken op grote evenementen [Belgocatering], voor vliegtuigmaaltijden [Brussels Airlines] en in ziekenhuizen [Clinique du Bois de l'Abbaye en UZ Leuven] zorgen voor een bredere kijk op het groentekoken.</p><p>Door de diversiteit van de inhoudt, vindt iedereen wel zijn of haar gading in de <i>Groene Gault&Millau</i>. Maar vooral de fans van Frank Fol komen aan hun trekken. Voor de editie 2016 toch een wat strengere eindredactie toepassen, zodat ook alle puntjes uiteindelijk op de i's komen te staan.</p><p align="right">[Edward Vanhoutte]</p><table><tr> <td><b>Titel:</b> De Groene Gault&Millau 2015 Benelux<br />
<b>Auteur:</b> Frank Fol & Gault&Millau<br />
<b>Fotografie:</b> Tony Le Duc, Davidsfonds, Studio Marc Wauters<br />
<b>Uitgeverij:</b> THV De Groene Gault&Millau<br />
<b>Jaar:</b> 2014<br />
<b>Collatie:</b> 216 pp. – ill.<br />
<b>ISBN:</b> 978-90-792-7313-3<br />
<b>Kwalitatieve beoordeling:</b> ***<br />
<b>Moeilijkheidsgraad:</b> II</td> <td></td></tr>
</table>Edward Vanhouttehttp://www.blogger.com/profile/02370172525562602483noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1709465667748129377.post-72720415814225681482014-06-17T10:34:00.000+02:002014-06-17T10:34:45.114+02:00Ida Skivenes - Kunst op je bord<p><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgEkiVp-hhxr-H-yDYiqW2ERIMRuSzwKxjqS0W5u92ywquce0njXiezvhwXl1My77TrFaVKKNAJup9P59WQE3kroElaRanTfIU2P_OXVFCZ1SssrUYD5RqmnOqpV0SNk7Udev8Go8Psjsk/s1600/Skivenes14.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgEkiVp-hhxr-H-yDYiqW2ERIMRuSzwKxjqS0W5u92ywquce0njXiezvhwXl1My77TrFaVKKNAJup9P59WQE3kroElaRanTfIU2P_OXVFCZ1SssrUYD5RqmnOqpV0SNk7Udev8Go8Psjsk/s1600/Skivenes14.jpg" /></a>Food- & Foot-Art lovers aller landen, komt dat zien! De Noorse Ida Skivenes heeft de Instagram foto's van haar boterhammetjes eindelijk gebundeld in het boek <i>Kunst op je bord</i>. Is het een kookboek? Is het een kijkboek? Is het een kunstboek? Ja, van alles wat, én voor volwassenen. En wie van voetjes houdt, komt ook aan zijn of haar trekken. Gesokt, gekousd of gewoonweg bloot – met en zonder nagellak.</p><p>In 2012 postte Ida Skivenes impulsief een foto van haar ontbijt op Instagram [/idafrosk], en al gauw ontketende ze een ware hype. Foto's van haar werk verschijnen in magazines en worden getoond op kunst- en foodfestivals en ze reist de wereld rond als spreker. Onlangs werd ze door <i>Fast Company Magazine</i> verkozen tot een van de honderd meest creatieve personen in de zakenwereld en met haast 224.000 volgers op het moment van schrijven, neemt ook haar Instagram account een hoge vlucht.</p><p>Geïnspireerd door online food-art foto's, en omdat niemand haar een schattig ontbijtje voorschotelde, begon ze zelf te experimenteren met groenten, fruit, brood, pannenkoeken, kaas, noten en granen. Vooraleer ze naar haar voltijdse job in de statistiek vertrekt, maakt Skivenes steevast een leuke creatie die ze fotografeert en op Instagram zet. Fotograferen doet ze gewoon met haar smartphone, en het bord zet ze gewoon op de grond. Haar voeten staan dikwijls mee op de foto als een signatuur. En duidelijk gesigneerde kunstwerken zijn nu eenmaal meer waard.</p><p>Het project kan gelezen worden als een tegenbeweging tegen de abstracte borddresseringen die in de hedendaagse keuken veelal als kunst worden bestempeld. Skivenes biedt een zalig eenvoudig alternatief door zeer (af)beeldend en figuratief te werk te gaan en vooral het creatieve, speelse en knutselende te onderstrepen. Spelen met eten mag, volgens haar, en het tilt het zogenaamde gezichtjeskoken - waar ik een hekel aan heb - naar een volgend niveau. Dat haar knutselwerkjes nu als kunst worden beschouwd en zoveel publiciteit krijgen heeft vooral te maken met de eenvoud, de herkenbaarheid en de haalbaarheid van haar creaties. Zelf ambieerde ze die status nooit.</p><p>Het boek begint met een overzichtje van de voornaamste ingrediënten, het materiaal en enkele basisrecepten voor pannenkoeken, warme granen, granola, scones en notenboter. Eigenaardig genoeg geen basisrecept voor brood. De foto's zijn ondergebracht in vier hoofdstukken: Groenten & Fruit, Toast, Havermout & Yoghurt en Pannenkoeken. Bij elke foto staan de ingrediënten als hashtgags zoals Skivenes die op Instagram postte, krijg je een korte commentaar of bedenking van de artieste en wordt de bereidingswijze in drie stappen uitgelegd. De bruikbaarheid van die 'receptuur' is soms twijfelachtig, zoals bij 'Maak een pannenkoek in de vorm van Sneeuwwitje', maar meestal wordt er wel verklaard wat je ziet. Dat je zelf geen kunstenaar bent, hoeft daarbij geen probleem te zijn, want Skivenes zelf beweert niet te kunnen tekenen of schilderen.</p><p>Mijn favoriete deeltje is 'Het kunsttoastproject' in het hoofdstuk 'Toast'. Met een toast als canvas maakt Ida Skivenes replica's van bekende kunstwerken zoals de Zonnebloemen van Van Gogh, Compositie met rood, blauw, geel van Piet Mondriaan, De zon van de man van René Magritte en De schreeuw van Edvard Munch. Maar mijn absolute favoriet is de replica van Andy Warhols bananencover voor The Velvet Underground & Nico. Hiervoor legde Skivenes gewoon een ongepelde banaan op een toast. Simpeler kan niet, maar totaal herkenbaar. Eigenlijk had het hele boekje opgebouwd mogen worden zoals in dit deeltje: ingrediënten en een kort tekstje over het hoe, wat, waar en waarom zonder een receptuur te willen meegeven. Want dit boekje dient vooral ter inspiratie en vertier. Skivenes' food art gaan namaken is een beetje flauw. En blijkbaar zijn er nog meer boekjes met Skivenes' food/t art in de maak. Benieuwd of ze hiervoor gaat sokshoppen.</p><p align="right">[Edward Vanhoutte]</p><br />
<table><tr>
<td><b>Titel:</b> Kunst op je bord. Ontdek de allerleukste boterhammetjes<br />
<b>Auteur:</b> Ida Skivenes<br />
<b>Fotografie:</b> Ida Skivenes<br />
<b>Uitgeverij:</b> Clavis<br />
<b>Jaar:</b> 2014<br />
<b>Collatie:</b> 159 pp. – ill.<br />
<b>ISBN:</b> 978-90-448-2162-8<br />
<b>Kwalitatieve beoordeling:</b> ***<br />
<b>Moeilijkheidsgraad:</b> II<br />
<b>Oorspronkelijke titel:</b> Leik med maten [Det Norske Samlaget, 2013]<br />
<td><script type="text/javascript">var bol_pml={"id":"bol_1402994052174","secure":false,"baseUrl":"partnerprogramma.bol.com","urlPrefix":"http://aai.bol.com/openapi/services/aai/","productId":"productid=9200000022728115&productid=9200000011902175&","site_id":"25681","target":true,"rating":true,"price":true,"link_name":"Skivenes14","link_subid":"","image_size":true,"image_position":"right","width":"250","cols":"1","background_color":"#FFFFFF","text_color":"#CB0100","link_color":"#0000FF","border_color":"#D2D2D2","letter_type":"verdana","letter_size":"11"};</script><script id="bol_1402994052174" src="http://partnerprogramma.bol.com/partner/static/js/aai/clientProductlink.js" type="text/javascript"></script></td><br />
</tr><br />
</table><br />
Edward Vanhouttehttp://www.blogger.com/profile/02370172525562602483noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1709465667748129377.post-85424718503923225842014-06-14T18:12:00.000+02:002014-06-14T18:13:23.279+02:00Kness e.a. - Grote recepten voor kleine chefs<p><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhA0hRQSAPSm3VeR6DCucqGIf9-xcXSGtma4NZuftyKV6ILQxa0d7r2twQcHJ_95o3QDSpI7gHzCArQYJXYdtpadpQsq8qXwIN4K-NT4cnkeNL4A0Qh4mJtg_5tsv1lzMqE8Ul32-NQCpY/s1600/Kleinechefs14.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhA0hRQSAPSm3VeR6DCucqGIf9-xcXSGtma4NZuftyKV6ILQxa0d7r2twQcHJ_95o3QDSpI7gHzCArQYJXYdtpadpQsq8qXwIN4K-NT4cnkeNL4A0Qh4mJtg_5tsv1lzMqE8Ul32-NQCpY/s1600/Kleinechefs14.jpg" /></a>'Als er prentjes in staan, dan zal het wel voor kinderen zijn,' moeten zij bij Abimo gedacht hebben, dus publiceerde de Vlaamse uitgever een selectie uit de vier delen <i><a href="http://macuisineillustree.tumblr.com/" target="_new">Ma Cuisine Illustrée</a></i> in een Nederlandse vertaling onder de titel <i>Grote recepten voor kleine chefs</i>. Maar zoals mijn 10-jarige zou zeggen: 'Fail'.</p><p>In 2012-2013 verschenen vier seizoensgebonden en geïllustreerde kookboeken bij de Franse uitgever <a href="http://www.cfsl-ink.com/" target="_new">CFSL Ink</a>: <i>Ma Cuisine Illustrée Automne</i>, <i>Hiver</i>, <i>Printemps</i> & <i>Eté</i>. CFS Ink is een gespecialiseerde uitgeverij van mooie geïllustreerde boeken, graphic novels en stripverhalen. De uitgeverij publiceert digitale illustratiekunst in druk en digitaal en richt zich hiermee vooral op volwassenen. De missie van de uitgeverij is tweeledig: het publiek in contact brengen met jonge en getalenteerde auteurs en illustratoren en de belangrijke artiesten van onze generatie de aandacht en visibiliteit geven die ze verdienen.</p><p><i>Ma Cuisine Illustrée</i> is dus allerminst een kinderkookboek zoals de Vlaamse uitgever ons wil doen geloven, en dat blijkt ook: er is geen inleiding die de kinderen de basis uitlegt van basishygiëne of enige waarschuwing om de ouders in te schakelen waar met vuur of ovens wordt gewerkt, integendeel: het hele wapanarsenaal uit de keuken wordt gebruikt. Als inleiding geeft het boek informatie over hoe je groenten kiest, advies om je messen zorgvuldig te slijpen, tips om je boodschappenlijstje met je smartphone te fotograferen en raad om een abonnement te nemen op een biologisch groentepakket. Als Abimo al een kinderkookboek wou publiceren, dan had dat ook in de bewerking en de vertaling tot uiting moeten komen. De oorspronkelijke uitgever typeert de boekenreeks als een tussenvorm tussen kookboek en strip en doelt zowel op de beginnende als de gevorderde kok. En inderdaad: de illustraties zorgen, met de nodige humor, voor een overzichtelijke en aanschouwelijke receptuur.</p><p>De gerechten uit het boek zijn overwegend vegetarisch en zijn per seizoen ingedeeld, trouw aan de vier Franse boeken waaruit dit boek grossiert. Per seizoen worden de recepten ook nog eens per maand ingedeeld. Hiermee breken de auteurs en illustrateurs expliciet een lans voor de consumptie van minimaal vijf stukken seizoensgebonden groenten of fruit die zoveel mogelijk lokaal en kleinschalig worden gekweekt. Het boek bevat recepten voor soepen, pasta's, lasagnes, quiches, slaatjes, risotto's, zoete en hartige taarten, koekjes, desserts en hier en daar een burger, papillote met vis of een taco als niet-vegetarisch alternatief. Elk recept is over twee pagina's uitgewerkt volgens de stijl van de verantwoordelijke illustrator. Helaas worden die niet achteraan in het boek voorgesteld, zoals wel het geval was in de Franse boeken. Erger nog, zelfs het colofon vermeldt de illustratoren of de auteur van de recepten niet, behalve Line T. die de cover tekende. Hopelijk hebben de auteurs/illustratoren van dit boek voldoende vertaalrechten opgestreken om dit stilzwijgen te verrechtvaardigen.</p><p>Verder is er bij deze Nederlandse compilatie nauwkeurig voor gezorgd dat de ietwat wulpser geïllustreerde recepten niet zijn opgenomen, wat verder bijdraagt tot de onterechte verkleutering van deze mooie, gedurfde en originele Franse reeks die meer respect verdient.</p><p align="right">[Edward Vanhoutte]</p><br />
<p><i><a href="https://www.facebook.com/MaCuisineIllustree" target="_new">Ma Cuisine Illustrée</a></i> op Facebook</p><br />
<table><tr> <td><b>Titel:</b> Grote recepten voor kleine chefs. 70 (h)eerlijke recepten voor het hele jaar!<br />
<b>Auteur:</b> Kness<br />
<b>Illustraties:</b> Anne Montel, Aurélie Neyret, Brutal Moineau, Hk, Line T., Lubee, Maëlle Cheval, Clément Lefèvre, Crowley, Floe, Grelin, Kuru, Paty, Reuno, Marie Ecarlat, Vincent Lévêque, Yuio<br />
<b>Uitgeverij:</b> Abimo [Pelckmans]<br />
<b>Jaar:</b> 2014<br />
<b>Collatie:</b> 183 pp. – ill.<br />
<b>ISBN:</b> 978-94-6234-145-6<br />
<b>Kwalitatieve beoordeling:</b> ****<br />
<b>Moeilijkheidsgraad:</b> II<br />
<b>Oorspronkelijke titel:</b> Ma Cuisine illustrée [CFS Ink, 2012-2013]</td> <td><script type="text/javascript">var bol_pml={"id":"bol_1402761949425","secure":false,"baseUrl":"partnerprogramma.bol.com","urlPrefix":"http://aai.bol.com/openapi/services/aai/","productId":"productid=9200000025136129&","site_id":"25681","target":true,"rating":true,"price":true,"link_name":"Grote Recepten voor Kleine chefs","link_subid":"","image_size":true,"image_position":"right","width":"250","cols":"1","background_color":"#FFFFFF","text_color":"#CB0100","link_color":"#0000FF","border_color":"#D2D2D2","letter_type":"verdana","letter_size":"11"};</script><script id="bol_1402761949425" src="http://partnerprogramma.bol.com/partner/static/js/aai/clientProductlink.js" type="text/javascript"></script></td> </tr>
</table><br />
Edward Vanhouttehttp://www.blogger.com/profile/02370172525562602483noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1709465667748129377.post-309084606656335262014-06-02T13:01:00.000+02:002014-06-02T13:01:55.387+02:00Paul Hollywood - Bakken met Paul Hollywood<p><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiPbdlDNYX2KdHQsRY5h16cncJBFr233Lp6LbhBnT7OHl_krTerDOGNO0dM_r4qGP6HvUsMH89njYyTNJfg5SAwqKctizi82WkqbpJe4ToypJGFV1_uATozWSCYBefQou9awuAhDIFNzMM/s1600/Hollywood14.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiPbdlDNYX2KdHQsRY5h16cncJBFr233Lp6LbhBnT7OHl_krTerDOGNO0dM_r4qGP6HvUsMH89njYyTNJfg5SAwqKctizi82WkqbpJe4ToypJGFV1_uATozWSCYBefQou9awuAhDIFNzMM/s1600/Hollywood14.jpg" /></a>Geduld is een schone deugd. Vooral als het op het rijzen van brood aankomt. Dat leren we in <i>How to bake</i> van <a href="http://kookboekenrecensent.blogspot.be/search/label/Hollywood">Paul Hollywood</a> dat na twee jaar eindelijk in een Nederlandse vertaling verschijnt bij Good Cook Publishing. En de vertaalrechten en royalties zouden hem wel eens goed van pas komen, nu hij noodgedwongen en voor de tweede keer zijn artisanaal broodvedrijf moet sluiten omwille van tegenvallende winstcijfers. In 2003 sloot hij al de boeken van <i>Hollywood Bread</i> en nu is het ook met <i>The Paul Hollywood Bread LLP</i> afgelopen. Zijn afwezigheid in de zaak omwille van zijn vele televisie- en mediaverplichtingen zouden volgens Hollywood zelf de voornaamste reden voor de tegenvallende cijfers zijn. Kan het ook anders met vier series van de populaire BBC bakshow <i>The Great British Bake Off</i> – meer dan 9 miljoen kijkers in de UK alleen al –, een resem boeken, ontelbare bijdrages aan kookmagazines en evenveel televisie-optredens en recent de theatershow <a href="http://paulhollywood.kililive.com/" target="_new">Paul Hollywood Live – Get Your Bake On!</a> op de teller?</p><p>Wat deze Professor of Flour onderscheidt van vele andere bakgoeroes is zijn onfeilbaar analytisch vermogen om, nog vooraleer hij een eerste hap van een of ander baksel heeft geproefd, de problemen ervan te detecteren. Hij doet dat echter steeds op een constructieve manier. Sinds hij zijn ervaring en kennis neerschreef in zijn eerste boek <i><a href="http://kookboekenrecensent.blogspot.be/2007/11/paul-hollywood-100-internationale.html">100 Internationale Recepten</a></i> [Van Dishoeck, 2004] heeft hij zijn mantra 'passin’ it on, passin’ it on' alleen maar verder uitgepuurd. Daar is dit boek <i>Bakken met Paul Hollywood</i> het resultaat van.</p><p>Op het tempo van het rijzen en kneden van brood – het is bijna onmogelijk om deeg te lang te kneden – legt Hollywood precies uit wat het bakken van brood, koekjes, taarten, pasteien, croissants en cakes omhelst. Vooraleer het eerste recept de revue passseert, ben je al dertig pagina's ver. En naast de fool-proof recepten van deze King of Dough, zijn de heldere en instructieve teksten dé absolute troef van dit boek. De duidelijke stap-voor-stap foto's waarbij Hollywood doorheen het boek zijn zelfde gestreepte hemd draagt – nu eens met en dan weer zonder uurwerk –, zijn een weloverwogen bonus.</p><p>In het eerste hoofdstuk passeren de basisbroden de revue. Eens je die onder de knie hebt, mag je naar het volgende hoofdstuk waarbij zoete en hartige ingrediënten aan het deeg worden toegevoegd. Dit hoofdstuk is hoofdzakelijk geïnspireerd door Hollywoods jaren in Cyprus en in hotelkeukens. In het derde hoofdstuk leer je hoe je zelf zuurdesem maakt en verwerkt in artisanale broden. Bijzonder hierbij is dat Hollywood afwijkt van het gangbare procédé om wilde gist uit de lucht te 'vangen' als cultuur voor het zuurdesem, maar de starter aanmaakt met geraspte appel en die in een luchtdichte pot of bokaal laat fermenteren. Per 750 g bloem gebruikt hij ook 500 g zuurdesem, wat erg afwijkt van de traditonele recepten waarbij om en bij de 125 g zuurdesem wordt gebruikt per 500 g bloem. In het volgende hoofdstuk komen croissants en zoete broodjes aan bod. De techniek om zelf getoerd croissantdeeg te maken wordt helder uitgelegd. Wie een dag vooraf begint en vroeg opstaat, kan lekkere croissants uit de oven halen tegen dat de huisgenoten opstaan. Koekjes, desserts en cakes vormen het voorwerp van het vijfde hoofdstuk, met scones en shortbread als mijn favorieten. In het laatste hoofdstuk gaat Hollywood de zoete en de hartige toer op met recepten voor taarten en pasteien. In dit hoofdstuk staat een recept voor bladerdeeg – niet te verwarren met het getoerd croissantdeeg en het gerezen bladerdeeg uit het vierde hoofdstuk. Wie een bladerdeegje wil bakken begint het beste twee dagen vooraf.</p><p>Dit is een beresterk boek van een topbakker die slachtoffer is van zijn eigen populariteit en gedrevenheid. De hoge prijzen die betaald moeten worden voor het artisanale karakter van zijn broden en pasteien maken zijn producten in de High Street blijkbaar onverkoopbaar. Maar gelukkig hebben we met dit boek meer dan 120 recepten om het thuis zelf te proberen.</p><p align="right">[Edward Vanhoutte]</p><br />
<table><tr>
<td><br />
<b>Titel:</b> Bakken met Paul Hollywood<br />
<b>Auteur:</b> Paul Hollywood<br />
<b>Fotografie:</b> Peter Cassidy<br />
<b>Uitgeverij:</b> Veltman Uitgevers<br />
<b>Jaar:</b> 2014<br />
<b>Collatie:</b> 304 pp. – ill.<br />
<b>ISBN:</b> 978-94-6143-091-5<br />
<b>Kwalitatieve beoordeling:</b> ****<br />
<b>Moeilijkheidsgraad:</b> II<br />
<b>Oorspronkelijke titel:</b> How to bake (Bloomsbury Publishing Plc, 2012)<br />
</td>
<td><br />
<script type="text/javascript">var bol_pml={"id":"bol_1401706335688","secure":false,"baseUrl":"partnerprogramma.bol.com","urlPrefix":"http://aai.bol.com/openapi/services/aai/","productId":"productid=9200000021947297&","site_id":"25681","target":true,"rating":true,"price":true,"link_name":"Bakken met Paul Hollywood","link_subid":"","image_size":true,"image_position":"right","width":"250","cols":"1","background_color":"#FFFFFF","text_color":"#CB0100","link_color":"#0000FF","border_color":"#D2D2D2","letter_type":"verdana","letter_size":"11"};</script><script id="bol_1401706335688" src="http://partnerprogramma.bol.com/partner/static/js/aai/clientProductlink.js" type="text/javascript"></script><br />
</td>
</tr>
</table><br />
Edward Vanhouttehttp://www.blogger.com/profile/02370172525562602483noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1709465667748129377.post-60202304349213981712014-05-15T17:52:00.001+02:002014-05-15T17:52:35.079+02:00Paul Henderson e.a. - Het GQ Mannen Kookboek<p><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhVgE5Lb4_R6NsAF6mbZ1NqbNASLgylCYKiX9y8G_GMdvuKqgbQB_WjzKTfMyRuSxCnO-0R2sc_RXxc99rMw5Z8h3tt2hItY8uvhPnCEOecuQWsuDo8wfcJ5IRc6P2l5zkZGglns8tvApo/s1600/henderson14.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhVgE5Lb4_R6NsAF6mbZ1NqbNASLgylCYKiX9y8G_GMdvuKqgbQB_WjzKTfMyRuSxCnO-0R2sc_RXxc99rMw5Z8h3tt2hItY8uvhPnCEOecuQWsuDo8wfcJ5IRc6P2l5zkZGglns8tvApo/s1600/henderson14.jpg" title="" /></a>Sinds de late jaren 1980 is <a href="http://www.gq.com/" target="_new">GQ</a> <i>the definitive men's magazine</i> met aandacht voor mode en stijl, mooie vrouwen, kunst, cultuur, politiek en gastronomie. Als er al een blad is dat al heel vroeg chefs opvoerde als rocksterren en stijliconen, dan moet het wel GQ zijn. In het Voorwoord bij dit boek vertelt Heston Blumenthal bijvoorbeeld hoe hij voor een fotoshoot een pak van Brioni aan moest, terwijl hij doorgaans enkel in een jogginbroek en Timberlands rondhuppelde. Het pak beviel hem zodanig dat hij het kocht en sindsdien oog heeft voor stijlvolle kledij. Blumenthal is trouwens vaste columnist bij het tijdschrift en werd zelf driemaal uitgeroepen tot chef van het jaar. Dat hij dit boek mag inleiden is dus geen toeval.</p><p>Het boek, samengesteld door Paul Henderson die overigens nergens in deze Nederlandse vertaling wordt vermeld, is een bloemlezing van de geweldige recepten en foodfotografie die het <i>gentlemen's magazine</i> de afgelopen jaren publiceerde. Het leest dan ook als een who's who van gastronomisch Groot-Brittannië met de focus op London. De chefs van 73 restaurants en de bartenders van 3 cocktail bars mogen uitpakken met recepten die soms eenvoudig, soms meer bewerkelijk zijn maar steeds op en top de spannende revolutie illustreren die momenteel plaatsvindt over het Kanaal.</p><p>De gerechten zijn, hoe kan het anders, mannelijk en worden bruut geserveerd. Dat wil niet zeggen dat er geen finesse aanwezig is, wat gek zou zijn met chefs als bijvoorbeeld Heston Blumenthal, Gordon Ramsey, Giorgio Locatelli, Raymond Blanc, Mark Hix, Vivek Singh en Fergus Henderson. Van die laatste proefde ik zelf al de kalfsstaart-erwtensoep in St-John waar de keuken van-neus-tot-staart hoogtij viert. Wie dit zelf wil maken, trekt best wel een weekje uit.</p><p>What else? Gefrituurde courgette-manourikoekjes van Yotam Ottolenghi, Devilled kidneys van Richard Turner – hier een beetje lullig vertaald als 'pittige niertjes' –, Bubble & squeak van Mark Hix – hiervoor was dan weer geen vertaling voorhanden –, Sandwich met bloedworst en zoet spek van Tom Kerridge, Terrine van paling en varkenspoot van Claude Bosi en Lamstajine van Jeff Galvin. you get the idea, don't you? Het summum van dit mannenkookboek is wel de Tartare de boeuf van Daniel Boulud. Dit is en blijft een absolute topper waarbij om het even welke would-be chef genadeloos door de mand valt. De foto bij dit recept is een zalig doe-het-zelf beeld: enkel de klaargelegde ingrediënten. Een man met smaak weet wel wat te doen.</p><p>Dat Henderson de recepten in tien hoofdstukken heeft ingedeeld, was mij volledig ontgaan bij het verslinden van de fenomenale recepturen. Een boek heeft dat misschien nodig, maar mij zal het ronduit worst wezen.</p><p align="right">[Edward Vanhoutte]</p><br />
<table><tr>
<td><b>Titel:</b> Het GQ Mannen Kookboek<br />
<b>Auteur:</b> Paul Henderson<br />
<b>Fotografie:</b> Diverse<br />
<b>Uitgeverij:</b> Veltman Uitgevers<br />
<b>Jaar:</b> 2014<br />
<b>Collatie:</b> 224 pp. – ill.<br />
<b>ISBN:</b> 978-90-483-0962-7<br />
<b>Kwalitatieve beoordeling:</b> ****<br />
<b>Moeilijkheidsgraad:</b> II<br />
<b>Oorspronkelijke titel:</b> GQ Eats. The cookbook for men of seriously good taste (Octopus Publishing Group, 2013)</td>
<td><script type="text/javascript">var bol_pml={"id":"bol_1400168670651","secure":false,"baseUrl":"partnerprogramma.bol.com","urlPrefix":"http://aai.bol.com/openapi/services/aai/","productId":"productid=9200000022439241&","site_id":"25681","target":true,"rating":true,"price":true,"link_name":"GQ mannenkookboek","link_subid":"","image_size":true,"image_position":"right","width":"250","cols":"1","background_color":"#FFFFFF","text_color":"#CB0100","link_color":"#0000FF","border_color":"#D2D2D2","letter_type":"verdana","letter_size":"11"};</script><script id="bol_1400168670651" src="http://partnerprogramma.bol.com/partner/static/js/aai/clientProductlink.js" type="text/javascript"></script><br />
</td>
</tr>
</table><br />
Edward Vanhouttehttp://www.blogger.com/profile/02370172525562602483noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1709465667748129377.post-75495887013012617512014-02-28T16:36:00.000+01:002014-02-28T16:36:08.808+01:00Jef Nys - Jommeke Wereldkookboek<p><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEge8kOYuL8KbR4olxicPwqJX50GA9pXJARjgFSssDVuW-tdh3MrmzcCFfEUkOuVm_ICOePBFRPHGt07GxMz8-tUhXMIcNA5MU4AqtuJf-3FmY4It2AwmBaydJa-EA5HdmPNJL4tRRFgXuU/s1600/Nys13.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEge8kOYuL8KbR4olxicPwqJX50GA9pXJARjgFSssDVuW-tdh3MrmzcCFfEUkOuVm_ICOePBFRPHGt07GxMz8-tUhXMIcNA5MU4AqtuJf-3FmY4It2AwmBaydJa-EA5HdmPNJL4tRRFgXuU/s1600/Nys13.jpg" /></a>Dat Jommeke een globetrotter is die zijn talen spreekt is genoegzaam bekend. Van zodra het baasje iets voelt kriebelen, trommelt hij zijn vrienden op om per vliegende bol, ton of per straalvogel kleine en grote problemen de wereld uit te helpen en steeds weer dezelfde boeven een lesje te leren. Dat Jommeke op zijn ontelbare reizen blijkbaar heimelijk nota's heeft bijgehouden over de lokale gastronomie, is minder bekend. Er wordt natuurlijk al eens een olifantenslurfje verorberd, of uit noodzaak aan een rauwe kabeljauw geknabbeld, maar over het algemeen zijn er weinig culinaire activiteiten in de albums van Jommeke te bespeuren – het kokeneten van de Miekes even buiten beschouwing gelaten.</p><p>Nochtans is Jommeke ook van deze markt thuis en kunnen de fans samen met al hun favoriete striphelden de wereld rondreizen in 54 recepten – 9 recepten uit elk continent. Schotse preisoep met Mic Mac Jampudding, Amerikaanse Onion Rings, Crab cakes en Kip Jambalaya met Madam Pepermunt, Blueberry muffins met Dikke Springmuis, Japanse Kip Teriyaki met Yamamatsu en verder nog gerechten uit Mali, Indonesië, Australië, Congo, Cambodja, Frankrijk, en ga zo maar door. Per gerecht is er een overzichtelijke ingrediëntenlijst en een stap-voor-stap recept opgenomen, samen met een foto, de vlag van het desbetreffende land, weetjes over de eetcultuur en wat illustraties die hier en daar uit de albums werden geplukt. Een afbeelding van Marie en Theophiel in de receptuur geeft aan dat de hulp van een ouder gewenst is.</p><p>De recepten zijn gevarieerd en van een goed beginnersniveau. De fotografie is louter illustratief en de kwaliteit van de druk ondermaats. En dat is jammer voor de fotograaf en de stylist. Het algemene kleurenpalet van de lay-out en de illustraties is fleuriger en spreekt kinderen zeker aan. Het boek is uitgevoerd als een handige spiraalmap die je makkelijk rechtop kunt zetten tijdens het koken.</p><p>Als kookboek is dit <i>Wereldkookboek</i> van Jommeke allerminst een hoogvlieger, maar als geschenkboek past het perfect in de reeks themaboeken van de populaire stripheld. Nog even aanstippen dat de input van Jef Nys waarschijnlijk even groot is als die van Jommeke zelf.</p><p align="right">[Edward Vanhoutte]</p><br />
<p><b>Titel:</b> Jommeke Wereldkookboek<br />
<b>Auteur:</b> Jef Nys<br />
<b>Fotografie:</b> Sven Everaert & Shutterstock<br />
<b>Illustraties:</b> Jef Nys<br />
<b>Uitgeverij:</b> Ballon Media<br />
<b>Jaar:</b> 2013<br />
<b>Collatie:</b> 60 pp. – ill.<br />
<b>ISBN:</b> 978-90-6334-990-5<br />
<b>Kwalitatieve beoordeling:</b> **<br />
<b>Moeilijkheidsgraad:</b> I<br />
<b>Leeftijdsaanduiding:</b> 6+</p><br />
Edward Vanhouttehttp://www.blogger.com/profile/02370172525562602483noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1709465667748129377.post-36816636904378202492014-02-15T01:49:00.001+01:002014-02-16T13:55:48.309+01:00Michael Moss - Zout Suiker Vet<h1>Zout Suiker Vet. De Prijs van Onze Voeding</h1><p><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhFhzdJ1f0AlriXZGAvmBapwqFYywiWNYDT0OzK180GAgtXkB4hTJATYLnICFWa49hVyAg0BYfJk9HEkJI9t0D7LTGYsnUNMzdv_J_ienfnGEZlrHlEP-DTTxheUD7UVtwFIGAYxFbQ47w/s1600/Moss13.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhFhzdJ1f0AlriXZGAvmBapwqFYywiWNYDT0OzK180GAgtXkB4hTJATYLnICFWa49hVyAg0BYfJk9HEkJI9t0D7LTGYsnUNMzdv_J_ienfnGEZlrHlEP-DTTxheUD7UVtwFIGAYxFbQ47w/s320/Moss13.jpg" /></a>Wereldwijd zijn één op de drie volwassenen of 1,46 miljard mensen te dik. Jaarlijks sterven er daarvan 2,8 miljoen aan de gevolgen van overgewicht en obesitas. Dit zijn de harde cijfers die The Overseas Development Institute, een onafhankelijke Britse denktank, recent publiceerde in hun rapport Future Diets. De voedselindustrie beweert gewoon hun rol te spelen in de markt van vraag en aanbod, en de grillige consument te bedienen op zijn wenken. Maar, zoals de Amerikaanse journalist en Pulitzer Prize winnaar Michael Moss stelt in <i>Zout Suiker Vet</i>, zijn er te veel te dikke mensen om nog te geloven dat ze het zich allemaal zelf hebben aangedaan, hetzij door onvoldoende wilskracht op te brengen, hetzij vanwege een ander persoonlijk gebrek.</p><br />
<h3>Pure Bliss</h3><p>Anders dan in de farmaceutische industrie leiden jarenlang onderzoek, innovatie en een rist patenten en octrooien in de voedingsindustrie niet tot een hoge kostprijs van het product. Nochtans is de unieke samenstelling van de paprikachips die ik tijdens het schrijven van dit stuk vrolijk naar binnen werk, een vernuftig staaltje van hoogtechnologisch wetenschappelijk onderzoek dat zich als ultiem doel stelt mij meer te laten consumeren.</p><p>De zin om te eten wordt slechts minimaal veroorzaakt door honger. Smaak, aroma, uiterlijk, textuur en vooral emotionele behoeften daarentegen zijn krachtiger triggers. En die worden maximaal bepaald door de hoeveelheid zout, suiker en vet in onze voedingsmiddelen. Daarom is wetenschappelijk onderzoek naar het <i>blisspoint</i> voor elk van deze drie ingrediënten voor de voedselindustrie het equivalent van de zoektocht naar de heilige graal. Het <i>blisspoint</i> is de precieze hoeveelheid suiker, vet of zout waarvan de consument in de wolken raakt en die aanzet tot (over)consumeren. Wie het <i>blisspoint</i> van deze drie pijlers van bewerkt voedsel beheerst, heeft controle over de hoeveelheid glucose in het bloed en kan de hypothalamus in de hersenen of het hormonale genotscentrum van de mens activeren of bedotten. Anders gesteld: bedrijven zullen meer voedingsproducten verkopen als ze het precieze <i>blisspoint</i> in elk van die producten nauwkeurig kunnen bepalen.</p><p>Suiker en vet genereren sterke beloningseffecten in de hersenen omdat ze ons lichaam opvullen met energie. Op elk van de tienduizend smaakpapillen van de mond bevinden zich speciale receptoren voor zoet die op de een of de andere manier in verbinding staan met ons genotscentrum in de hersenen. Levensmiddelenfabrikanten weten dat en investeren niet alleen in empirisch onderzoek en testpanels — veelal met jonge kinderen —, maar ook in hersenonderzoek waarbij MRI-scans nauwkeurig in kaart brengen hoe de hersenen reageren op verschillende versies van een product. Recent onderzoek toont trouwens aan dat er ook op het hele traject van mond tot maag en pancreas smaakreceptoren zitten die oplichten voor suiker. Vet heeft daarentegen in een bepaald opzet helemaal niets met smaak te maken. Om opgenomen te worden in het officiële schema waartoe momenteel vijf smaken behoren — zoet, zuur, bitter, zout en sinds kort ook umami — moet de wetenschap kunnen aantonen hoe vet inspeelt op onze smaakpapillen en dat is tot nog toe niet gebeurd. Toch leunt de voedingsindustrie in zo'n belangrijke mate op vet dat Unilever, die met merken als Carte d'Or, Magnum, Vienetta, Cornetto en het internationale hartmerk (bij ons Ola) de grootste ijsverkoper ter wereld is, dertig miljoen dollar investeerde in neurologisch onderzoek naar de inwerking van vet op de zintuiglijke waarneming. Het wetenschappelijk bewijs dat roomijs mensen gelukkig maakt, betekent een goudmijn voor Unilever en leidde in 2010 zelfs tot de ontwikkeling van 's werelds eerste <i>smile activated</i> ijsautomaat.</p><p>Ander onderzoek dat werd uitgevoerd door Nestlé, de grootste levensmiddelenfabrikant ter wereld, toont aan hoe krachtig de ervaringen van de driehoekszenuw zijn als het gaat om vet. De driehoekszenuw, die verantwoordelijk is voor het gevoel in ons gezicht en voor de motoriek van bijten en kauwen, detecteert ook het mondgevoel. Hij stelt ons in staat om een korrelige van een gladde structuur te onderscheiden en laat ons onder meer ervaren hoe knapperig chips zijn, hoe zijdezacht roomijs van topkwaliteit is en hoe romig rijpe kaas kan aanvoelen. Dit onderzoek leidde in 2010 tot de publicatie van het wetenschappelijke naslagwerk <i>Fat Detection: Taste, Texture, and Post Ingestive Effects</i> waarin alle bekende feiten over vet worden opgesomd. <i>Gefundenes Fressen</i> voor fabrikanten die de kracht van vet willen aanwenden om de consumptie te bevorderen en de winsten te maximaliseren.</p><p>Terwijl het <i>blisspoint</i> voor suiker eindig is — zo zoet en niet zoeter — blijkt er voor vet geen dergelijk breekpunt te bestaan. Meer nog, suiker verhoogt de aantrekkelijkheid van vet en 'verstopt' vet voor het menselijk brein. Door toevoeging van suiker kunnen voedselfabrikanten ongehinderd het vetgehalte in voedingsmiddelen verhogen zonder een negatieve reactie van het brein. En dat is handig, want zowel suiker als vet bevorderen de houdbaarheid van voedingsproducten, verlagen de productiekost door kostbaarder ingrediënten te vervangen met hun massa en textuur en zetten vooral aan tot consumeren.</p><blockquote><i>Pure bliss <br />
Like you've got the key to my heart <br />
Simple as a touch and a kiss<br />
Never knew a feeling like this<br />
Pure bliss, pure bliss.</i> <br />
(Kanye West)</blockquote><br />
<br />
<h3>Wonderzout</h3><p>Terwijl onze drang naar suiker en vet als veroorzaker van een gelukzalig gevoel in de hersenen aangeboren is en evolutionair-genetisch bepaald, blijkt dat fabrikanten van bewerkt voedsel het verlangen naar zout hebben gecreëerd. Baby's houden vanaf de geboorte wel van suiker, niet van zout. Maar zodra zout zijn intrede doet in het dieet van baby's, peuters en kleuters, heeft dat een blijvende invloed op hun eetgewoonten. Van dan af beschikt het dode mineraal, nauwelijks duurder dan water, over miraculeuze krachten om de verleiding van voedingsmiddelen te vergroten. Van de drie pijlers van de voedingsindustrie beschouwen de fabrikanten zout wellicht als de meest magische, omdat het nog zoveel meer doet dan de smaakpapillen prikkelen.</p><p>Naast het creëren van een drang naar meer, heeft zout de wonderlijke gave om ontelbaar veel problemen te corrigeren die tijdens het productieproces kunnen optreden. Cornflakes zonder zout smaken naar metaal, blikken soep en kant-en-klaarmaaltijden met vlees naar karton of natte hondenharen, ham wordt rubberachtig en crackers sponsachtig. Zout wordt ook ingezet om de productie zelf vlotter te laten verlopen: bij de industriële productie van brood zorgt de toevoeging van zout ervoor dat het deeg niet aan de deeghaken van de enorme kneedmachines blijft kleven en het productieproces geen vertraging oploopt, of dat het rijsproces net vertraagd wordt zodat de ovens het tempo kunnen bijhouden. Bij verschillende pogingen vanuit de voedingsindustrie om het zoutgehalte in hun producten te verlagen bleek dan ook dat niet enkel consumenten er verslingerd aan zijn, maar ook en vooral de producenten, deels om redenen die niets met voeding te maken hebben.</p><p>Het gevaar voor de volksgezondheid zit hem echter niet zozeer in het zout <i>an sich</i>, maar in het natrium dat in zout en in allerlei voedingsadditieven voorkomt. Evolutionair gezien heeft het menselijk lichaam een minimumhoeveelheid aan natrium nodig om te kunnen functioneren — een feit dat de voedingsindustrie maar al te graag als verdediging aanvoert. Overconsumptie brengt echter niet alleen de gezondheid van de mens in gevaar, maar creëert ook een verslavende afhankelijkheid die probleemloos de vergelijking doorstaat met seks, fitness, vetten, koolhydraten en chocolade.</p><p>De overwegend beursgenoteerde voedingsindustrie houdt zich het liefste heel ver van de term 'verslaving', omdat die allerlei maatschappelijke en juridische kwesties oproept die zeer nadelig kunnen zijn voor hun economische belangen en die van hun aandeelhouders. In 2006 publiceerden twee vooraanstaande advocaten in het gerenommeerde <i>Food and Drug Law Journal</i> een artikel van 73 pagina's waarin wettelijke argumenten en strategieën worden aangereikt om een rechtbankjury ervan te overtuigen dat voeding niet verslavend is. Onder de titel 'Not the Next Tobacco: Defense to Obesity Claims' voeren de auteurs aan dat het gebruik van het woord 'verslaving' met betrekking tot voeding de werkelijk klinische vormen van verslaving bagatelliseert en dat het woord van oudsher kenmerkende eigenschappen heeft, zoals zeer pijnlijke onthoudingsverschijnselen, die niet van toepassing zijn op het verlangen naar eten. Verwezen wordt naar het proces dat veertig Amerikaanse staten aanspanden tegen tabaksfabrikanten omdat de gezondheidszorg de gevolgen van het roken niet meer kon betalen. De tabaksfabrikanten verloren het proces op verdenking van bedriegelijke marketingtactieken en voorkennis over de risico's van het roken en aanvaardden een schikking van 365 miljard dollar om de gezondheidszorg te redden. Latere argumenten verlegden de focus van de zogenaamde verslavende eigenschappen van het voedingsproduct naar de problematische manier waarop ze door de gebruikers worden geconsumeerd.</p><br />
<h3>De zware gebruiker</h3><p>Voor de levensmiddelenindustrie bestaat de wereldbevolking uit twee even interessante groepen: consumenten die genieten van een zekere of een groeiende welvaart en consumenten die dat niet doen. De wereld zelf wordt dan weer opgedeeld in plaatsen van economische groei en recessie.</p><p>Met de groeiende groep vrouwen in de leeftijdscategorie van 25 tot 54 jaar die buitenshuis werken — 80% in 2010 tegenover 51% in 1970 — is de meest gestelde vraag om vier uur 's namiddags 'Wat eten we vandaag?' Door het steeds maar drukker wordende leefpatroon van de werkende bevolking en hun groeiende rijkdom daalt het aantal zelfbereide maaltijden en is de tijdsbesparende snackcultuur als vervanger van de gemeenschappelijke gezinsmaaltijd ingeburgerd en maatschappelijk aanvaard. En dat weet ook de voedingsindustrie. Grote spelers als Kraft, PepsiCo, Coca Cola, Nestlé en Unilever zetten daarom maximaal in op de beheersing van het voedingspatroon door merken aan te bieden die de consument van ontbijt tot middernachtelijke snack door de dag loodsen. Daarbij wordt de ideale snack, die een jaarlijkse markt vertegenwoordigt van negentig miljard dollar, teruggebracht tot een wiskundige vergelijking van smaak en gemak met de prijs als belangrijkste uitgangspunt.</p><p>Waar gemak de doorslaggevende factor is bij consumenten met een hoger inkomen, is dat bij de armere consument in de derde en de vierde wereld vooral de flexibel inzetbare prijs. In tijden van recessie en crisis houden de consumenten de hand op de knip en kopen gemakkelijker frisdranken, diepvriesmaaltijden en snacks dan duurdere dingen als vers fruit of groenten. Door te steunen op de drie pijlers van de bewerkte voedingsmiddelen — zout, suiker en vet — optimaliseert de voedingsindustrie niet alleen hun productiekost en winstmarge, ze doet ook aan psychologische en fysiologische klantenbinding en richten zich daarbij op de zware gebruiker, zoals de trouwe consument door de industrie wordt genoemd. Daarbij wordt de verantwoordelijkheid voor de nefaste gevolgen voor de volksgezondheid steevast afgeschoven op het vrijwillige koop- en eetgedrag van de consument die geconditioneerd worden door de meest innovatieve en hoogtechnologische wetenschappelijke onderzoeken en uitgekiende marketingstrategieën, gefinancierd door ons eigen aankoopgedrag.</p><p>Het aantal mensen met overgewicht en obesitas in ontwikkelingslanden is sinds 1980 bijna verviervoudigd en wereldwijd met een kwart gestegen, zo staat te lezen in het rapport van het <i>Overseas Development Institute</i>. Waarschuwende etikettering en voorlichtingcampagnes in Finland en belastingen op fastfood in Mexico bewijzen dat overheidsbemoeienis kan leiden tot een efficiënte sensibilisering van de consument en een verbetering van de volksgezondheid. Gezondheidseconoom Lieven Annemans van de UGent en de VUB becijferde onlangs dat de daling van de Body Mass index van personen met overgewicht of obesitas met één eenheid in België alleen al een besparing van vier miljard euro over een periode van twintig jaar oplevert. En dat is de werkelijke prijs van onze voeding.</p><p align="right">[Edward Vanhoutte]</p><br />
<h3>Referenties</h3><ul><li>Sharada Keats en Steve Wiggins, <i>Future diets: Implications for agriculture and food prices.</i> London: Overseas Development Institute, 2014. <a href="http://www.odi.org.uk/future-diets" target="_new"><http://www.odi.org.uk/future-diets></a></li>
<li>Joseph P. McMenamin en Andrea D. Tiglio, 'Not the Next Tobacco: Defenses to Obesity Claims'. <i>Food and Drug Law Journal</i>, 61/3 (2006): 445-518. <a href="http://www.mcguirewoods.com/news-resources/publications/products_liability/obesity.pdf"target="_new"><http://www.mcguirewoods.com/news-resources/publications/products_liability/obesity.pdf></a></li>
<li>J.P. Montmayeur en J. Le Coutre (eds.), <i>Fat Detection: Taste, Texture, and Post Ingestive Effects.</i> Boca Raton: CLC Press, 2010. <a href="http://www.ncbi.nlm.nih.gov/books/NBK53541/"target="_new"><http://www.ncbi.nlm.nih.gov/books/NBK53541/></a></li>
</ul><br />
<table width="100%"><tr> <td><br />
<b>Titel:</b> Zout Suiker Vet. Hoe de voedselindustrie ons in zijn greep houdt.<br />
<b>Auteur:</b> Michael Moss<br />
<b>Uitgeverij:</b> Uitgeverij Carrera<br />
<b>Jaar:</b> 2013<br />
<b>Collatie:</b> 352 pp.<br />
<b>ISBN:</b> 978-90-488-1892-1<br />
<b>Kwalitatieve beoordeling:</b> *****<br />
<b>Moeilijkheidsgraad:</b> III<br />
<b>Oorspronkelijke titel:</b> <i>Salt, Sugar, Fat: How the Food Giants Hooked Us</i> [Random House, 2013]<br />
</td> <td align="right"><br />
<script type="text/javascript">var bol_pml={"id":"bol_1392425171063","secure":false,"baseUrl":"partnerprogramma.bol.com","urlPrefix":"http://aai.bol.com/aai","productId":"productid=9200000015494187&","site_id":"25681","target":true,"rating":true,"price":true,"link_name":"Zout Suiker Vet","link_subid":"","image_size":true,"image_position":"right","width":"250","cols":"1","background_color":"#FFFFFF","text_color":"#CB0100","link_color":"#0000FF","border_color":"#D2D2D2","letter_type":"verdana","letter_size":"11"};</script><script id="bol_1392425171063" src="http://partnerprogramma.bol.com/partner/static/js/aai/clientProductlink.js" type="text/javascript"></script><br />
</td> </tr>
</table><br />
<p align="right">Deze tekst verscheen in <i>De Leeswolf</i>, 2014/1.</p>Edward Vanhouttehttp://www.blogger.com/profile/02370172525562602483noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1709465667748129377.post-57030870300674040792014-01-09T16:25:00.000+01:002014-01-17T00:30:58.469+01:00Marc Grossman - New York. Recepten uit de Big Apple<p><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjdJ9cDU_TBwJWuyO_8sYEHw5o9nD9VMZ1yu369AoRaCXMCoBklcRVyULdkwgZjn_-w4jUx7SMJ3Q7mEedWG4fgNtzo6vZo_jMxh8lpvsJwXh32H5sswSKIbX8b8ge8E_An6XGtSPVvTEE/s1600/Grossman13.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjdJ9cDU_TBwJWuyO_8sYEHw5o9nD9VMZ1yu369AoRaCXMCoBklcRVyULdkwgZjn_-w4jUx7SMJ3Q7mEedWG4fgNtzo6vZo_jMxh8lpvsJwXh32H5sswSKIbX8b8ge8E_An6XGtSPVvTEE/s1600/Grossman13.jpg" /></a>Ik had al veel eerder dit boek ter hand moeten nemen voor een <i>wild ride</i> door New York met <a href="http://kookboekenrecensent.blogspot.be/search/label/Grossman">Marc Grossman</a> aan het stuur. Maar zoals dat gaat met big yellow taxi's staan die netjes in de wachtrij hun beurt af te wachten.</p><p>In <i>New York. Recepten uit de Big Apple</i> bezoekt Marc Grossman de eetplekjes die hij als New Yorker in Parijs het meeste mist en verzamelt hij zijn ultieme troostrecepten waar hij als expat op teert. Grossman reist kriskras door Manhattan en Brooklyn en stopt bij Joodse deli's, Amerikaanse diners en sapbars, Chinese en Mexicaanse café's, koosjere traiteurs, en multiculturele shops, restaurants, joints en eetstalletjes. Hij verklapt je zijn lekkerste en meest authentieke adresjes en gooit een goeie 130 recepten te grabbel. Zelf van Joodse afkomst, verwondert het natuurlijk niet dat hij heel wat aandacht besteedt aan de Joodse culinaire tradities in New York. Van het gevlochten Challah brood over de Babka cake, Matzah Brie wentelteefjes en Latkes [aardappelpannenkoeken] tot Matzo Ball Soup. Maar ook andere internationaal geïnspireerde of oeramerikaanse klassiekers staan centraal in dit boek. Eerder publiceerde Grossman al leuke boekjes over <a href="http://kookboekenrecensent.blogspot.be/2009/08/marc-grossman-muffins.html">Muffins </a>[Gottmer/Becht, 2008] en <a href="http://kookboekenrecensent.blogspot.be/2011/05/marc-grossman-bagels-uit-new-york-en.html">Bagels</a> [Gottmer/Becht, 2010] en ook recepten voor die typische lekkernijen ontbreken niet in <i>New York</i>. Verder ook recepten voor Hash Browns, Cheese-, Veggie- en Egg Plant Burgers, Pork Buns, Meatloaf & Gravy, Roast Chicken en ga zo maar door.</p><p>Omdat het boek een dagchronologie volgt, krijgen we aan het begin van het boek een reeks recepten voor zoete en hartige ontbijten en brunches, in het midden van het boek stevige lunchgerechten en aan het einde een rist zoete snacks zoals pies, cakes, cookies, popsicles, crackers en marshmallows. Zowel snelle als tijdrovende recepten volgen elkaar op, met als mijn absolute favorieten het recept voor Corned Beef dat iets meer dan een week vergt en dat voor de traditionele Joods stoofpot Cholent die 15 uur in een oven van 95°C mag garen.</p><p>Achteraan staan nog enkele recepten voor 24/7 snacks en een aantal basisrecepten. De uitschieter hierbij is een traditioneel recept voor het inleggen van augurken in water met zout zoals <a href="http://www.pickleguys.com/" target="_new">The Pickle Guys</a> ze in het zuidoosten van Manhattan maken en die ongelofelijk populair zijn bij eethuizen en traiteurs in New York. Schaf jezelf alvast een gekoeld vat aan en reserveer vijf weken tijd.</p><p>Uitgeverij <a href="http://www.goodcook.nl" target="_new">Good Cook</a> timmert al een tijdje stevig aan de weg om een van de meest vooraanstaande culinaire uitgevers in het Nederlandstalige taalgebied te worden, als ze het al niet zijn. Dat dat dan vooral met vertalingen en bewerkingen van aangekochte titels gebeurt, doet niets af aan de kwaliteit van de uitgeverij en van de boeken. De vertaling van <i>New York. Recepten uit de Big Apple </i> is puik, en de proeflezers, die bij naam worden genoemd in het colofon, hebben maar een enkele keer een steekje laten vallen. Op p. 30 staat wel vanille-extract bij de ingrediënten maar in het recept voor het Banana Bread zelf werd die vergeten.</p><p><i>New York. Recepten uit de Big Apple</i> verdient zeker een plaats op mijn lijstje van de tien beste kookboeken van 2013.</p><p>Zo, en dan nu even mijn Chocolate Rugelachs in de oven schuiven.</p><p align="right">[Edward Vanhoutte]</p><br />
<table width="100%"><tr> <td><br />
<br />
<b>Titel:</b> New York. Recepten uit de Big Apple<br />
<b>Auteur:</b> Marc Grossman<br />
<b>Fotografie:</b> Akiko Ida en Pierre Javelle<br />
<b>Illustraties:</b> Jane Teasdale<br />
<b>Uitgeverij:</b> Good Cook<br />
<b>Jaar:</b> 2013<br />
<b>Collatie:</b> 274 pp. – ill.<br />
<b>ISBN:</b> 978-94-6143-098-4<br />
<b>Kwalitatieve beoordeling:</b> ****<br />
<b>Moeilijkheidsgraad:</b> II<br />
<b>Oorspronkelijke titel:</b> <i>New York, les recettes culte</i> [Hachette Livre, Marabout, 2012]<br />
</td> <td align="right"><br />
<script type="text/javascript">var bol_pml={"id":"bol_1389913299505","secure":false,"baseUrl":"partnerprogramma.bol.com","urlPrefix":"http://aai.bol.com/aai","productId":"productid=9200000014964274&","site_id":"25681","target":true,"rating":true,"price":true,"link_name":"New York","link_subid":"","image_size":false,"image_position":"right","width":"250","cols":"1","background_color":"#FFFFFF","text_color":"#CB0100","link_color":"#0000FF","border_color":"#D2D2D2","letter_type":"verdana","letter_size":"11"};</script><script id="bol_1389913299505" src="http://partnerprogramma.bol.com/partner/static/js/aai/clientProductlink.js" type="text/javascript"></script><br />
</td> </tr>
</table>Edward Vanhouttehttp://www.blogger.com/profile/02370172525562602483noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1709465667748129377.post-89175676464922063472014-01-07T17:55:00.000+01:002014-01-17T00:29:32.793+01:00Marij M. Sloothaak - Op Kookavontuur met Jonnie en Thérèse Boer<p><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg9NeffBkkxocuqWo010UyEt7vQau4nqzDP6jXaugkUZM3Pwj-V6bA59wLU-yuAelpxMPoC3c1hANod-PkvvZ7hHhTOS_nh4HUFvGS6Cc43HB2F4PjzhAIOJcOIp-I3CteEHiVFojdfqHY/s1600/Sloothaak13.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg9NeffBkkxocuqWo010UyEt7vQau4nqzDP6jXaugkUZM3Pwj-V6bA59wLU-yuAelpxMPoC3c1hANod-PkvvZ7hHhTOS_nh4HUFvGS6Cc43HB2F4PjzhAIOJcOIp-I3CteEHiVFojdfqHY/s1600/Sloothaak13.jpg" /></a>In eigen land zijn driesterrenchef <a href="http://kookboekenrecensent.blogspot.be/search/label/Boer">Jonnie Boer</a> en zijn vrouw sommelier Thérèse absolute culinaire supersterren die met twee restaurants, een hotel, een winkel met een eigen delicatessenlijn, een cateringbedrijf en een kook- en wijnschool gestaag werken aan hun eigen Zwols imperiumpje. In Vlaanderen schitteren hun sterren minder fel en zijn ze enkel bij de echte food afficionado's bekend. Vandaar dat een kinderkookboek met Jonnie en Thérèse Boer in de hoofdrol in Nederland ongetwijfeld een risicoloze onderneming is en vooral leuk voor familie, vrienden en bekenden, maar in Vlaanderen wel eens <i>en masse</i> in de rekken kan blijven staan.</p><p><i>Op Kookavontuur</i> is geen klassiek kinderkookboek. <a href="http://www.marijsloothaak.nl/">Marij Sloothaak</a> bedacht een sprookjesachtig verhaal waarin het hele gezin Boer samen met een tot leven gekomen keuken meespeelt en waarin vijftien recepten – en geen twaalf zoals de blurb ons wil doen geloven –, vier drankjes, een heleboel eetweetjes en basistafeletiquette zijn verwerkt. De hoofdstukken waarin het tafeldekken en de etiquette centraal staan, spreken het minst tot de verbeelding en doen educatief-drammerig aan. Achteraan staan twaalf recepten waarvan sommige in het verhaal aan bod komen overzichtelijk genoteerd. De recepten voor pompoensoep, gehaktbrood en crème brûlee van limoenblad staan in de tekst zelf. Met hier en daar wat hulp van een volwassene kunnen de jonge lezertjes die recepten perfect uitvoeren en een taartje van courgette en tomaat, komkommer-sushi met rodecurrymayonaise of forel in papier met venkel en citroen klaarmaken. Natuurlijk drinken ze daarbij een koninginnecocktail of appeltjesfris.</p><p>De illustraties van Robert-Jaap Jansen leveren een absolute meerwaarde voor het verhaal dat wat dunnetjes is. Op de sluitingsdag van het restaurant dat gehuisvest is in een reuzenpompoen slaat Jonnie met zijn hele gezin toch aan het koken omdat er hoog bezoek wordt verwacht. Achtereenvolgens tuffen Jonnie en Thérèse met hun pastinaakautootje naar de boer, de supermarkt [!] en de slager. Bij hun thuiskomst wordt het mysterie van de belangrijke gasten onthuld: het blijken Jimmie en Isabelle te zijn, die ook in het echte leven de kinderen van Jonnie en Thérèse zijn. De daaropvolgende kook- en tafeldekactiviteiten zijn aanleiding genoeg voor enkele instructieve pagina's. Net wanneer het feestmaal verorberd is, komen dan toch nog twee bijzondere gasten langs: de koning en de koningin.</p><p>De kook- en leesvaardigheden zijn afgestemd op kinderen vanaf acht jaar, maar het is nog maar de vraag of het verhaal die boys en girls 70 bladzijden lang kan blijven boeien. De negenjarige die ik in huis heb rondlopen bestempelde het pastinaakautootje dat op kroppen sla rijdt, het schrijvende Pennetje, de voetballende scharrelworstjes, de autonoom roerende Roer Pollepel en Fonkel het vlammetje onverbiddelijk als te kinderachtig. Volgens mij leent het boek zich eerder om voorgelezen te worden aan een publiek vanaf zes jaar.<p><p align="right">[Edward Vanhoutte]</p><table width="100%"><tr><td><br />
<b>Titel:</b> Op Kookavontuur met Jonnie en Thérèse Boer<br />
<b>Auteur:</b> Marij M. Sloothaak<br />
<b>Illustraties:</b> Robert-Jaap Jansen<br />
<b>Uitgeverij:</b> Karakter Uitgevers<br />
<b>Jaar:</b> 2013<br />
<b>Collatie:</b> 97 pp. – ill.<br />
<b>ISBN:</b> 978-90-452-0423-9<br />
<b>Kwalitatieve beoordeling:</b> **<br />
<b>Moeilijkheidsgraad:</b> I<br />
<b>Leeftijd:</b> 6+ [8+]</td> <td align="right"><script type="text/javascript">var bol_pml={"id":"bol_1389913984566","secure":false,"baseUrl":"partnerprogramma.bol.com","urlPrefix":"http://aai.bol.com/aai","productId":"productid=9200000011254970&","site_id":"25681","target":true,"rating":true,"price":true,"link_name":"Op Kookavontuur met Jonnie en Thérèse Boer","link_subid":"","image_size":false,"image_position":"right","width":"250","cols":"1","background_color":"#FFFFFF","text_color":"#CB0100","link_color":"#0000FF","border_color":"#D2D2D2","letter_type":"verdana","letter_size":"11"};</script><script id="bol_1389913984566" src="http://partnerprogramma.bol.com/partner/static/js/aai/clientProductlink.js" type="text/javascript"></script></td></tr>
</table>Edward Vanhouttehttp://www.blogger.com/profile/02370172525562602483noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1709465667748129377.post-29105060554182405652013-11-27T15:49:00.000+01:002014-01-17T00:31:48.498+01:00Willy Faes - Het Gehakt Inspiratieboek<p><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhdJdVLBrwqwc4o-fEYy5WFkjVdXcYEA-Ccq5vf6yh-jgapYynJph25z-ccuB9X1VUUvyfW5DDy3xtDMHuAL97i0LqWobX4C1Y8e-xZm9xn5yUdruWV67dLbrc0ztkcr3t4i_b8OaiX5UPg/s1600/Faes13.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhdJdVLBrwqwc4o-fEYy5WFkjVdXcYEA-Ccq5vf6yh-jgapYynJph25z-ccuB9X1VUUvyfW5DDy3xtDMHuAL97i0LqWobX4C1Y8e-xZm9xn5yUdruWV67dLbrc0ztkcr3t4i_b8OaiX5UPg/s1600/Faes13.jpg" /></a>Elke slagerij die ik op mn pad kruis wordt onderworpen aan dezelfde onverbiddelijke triple-test waarbij ik americain préparé, bloedworst en varkensgehakt proef. Desnoods uit het vuistje. Met een degustatie van deze drie producten en een blik op het aanbod in de koeltoog heb ik al snel mijn oordeel klaar. <i>Never mess with a butcher's grandson.</i></p><p>Cruciaal in het aanbod van een slagerij is de kwaliteit en de smaak van het gehakt. Die kunnen de zaak maken of kraken. De wetgever mag dan al een wettelijk kader gecreëerd hebben dat de hygiënische omstandigheden, de versheid en de toegestane ingrediënten van gehakt bepaalt, een standaardrecept bestaat echter niet. Elke beenhouwer selecteert zelf de stukken vlees die tot gehakt worden vermalen, kiest daarbij de procentuele hoeveelheden vlees en vet en de aard en de hoeveelheid kruiding. Daarom is het ene gehakt het andere niet. En laat het meteen duidelijk zijn: gehakt bestaat uit puur vermalen rauw vlees en vet, niet uit restjesvlees.</p><p>Gehakt is niet alleen voor de slager een veelzijdig en smaakvol product dat puur, gemengd, bereid, in worsten of in bereidingen allerhande wordt aangeboden, maar het is de absolute vleeskampioen in de dagdagelijkse keuken. Geen ragu of bolognesesaus, gehaktballetjes in de soep, vogelnestjes, gevulde paprika's, moussaka of worstenbroodjes zonder gehakt. En omdat het elke dag gehaktdag mag zijn, verzamelde Willy Faes 67 recepten met gehakt die in doordeweekse of feestelijke vorm op tafel kunnen komen. Daarbij beperkte hij zich niet tot varkensgehakt alleen. Recepten met lams-, kalfs- en kippengehakt zijn ook goed vertegenwoordigd in de vijf thematische hoofdstukken (Hapjes, Ovenschotels, Pasta's, Wereldkeuken en Vlaamse keuken) waarin de recepten zijn ingedeeld.</p><p>De recepten zijn over het algemeen laagdrempelig gehouden en zijn voor iedereen haalbaar, en dat is ook de bedoeling. Een exotische toets hier en daar maakt het allemaal nog wat spannender. De recepten zelf zijn helder geschreven, maar de ingrediëntenlijsten zijn een rommeltje en volgen de logica van het recept niet. Bij een dergelijk themaboek zijn er twee systemen mogelijk: ofwel krijgt het centrale thema - hier het gehakt - de meeste aandacht en wordt als eerste ingrediënt vermeld, ofwel volgt de ingrediëntenlijst een zekere logica waarvan de opbouw van het recept voor de gebruiker de meest logische is. Een dergelijk systeem werd hier echter niet gebruikt en het lijkt erop dat de einderdactie zich alleen met taalkwesties heeft bezig gehouden. En dat is jammer want een kookboek is meer dan een verzameling recepten alleen. Zo worden de ingrediënten voor de saus bij het recept voor Albondigas wél en bij het recept voor Italiaanse gehaktballetjes in tomatensaus en die voor de Vlaamse Balletjes in tomatensaus niet apart opgelijst; bij het recept voor Hamburger met frietjes ontbreekt de bereidingswijze van de frietjes en terwijl er ook frietjes geserveerd worden bij de Steak tartaar, worden die dan weer niet vermeld in de titel van het recept, enz.</p><p>Het boek is, net als het gehakt, aan een aantrekkelijke prijs te koop bij de slagerij en een overzicht van de verkooppunten vind je op <a href="http://www.gehaktboek.be/" target="_new">http://www.gehaktboek.be/</a>. Goed boek zonder meer, maar voor mij mocht het absoluut wel een beetje meer zijn.</p><p align="right">[Edward Vanhoutte]</p><br />
<table width="100%"><tr><td><br />
<b>Titel:</b> Het Gehakt Inspiratieboek. Makkelijk, voordelig & inspirerend<br />
<b>Auteur:</b> Willy Faes<br />
<b>Fotografie:</b> Lucas van Lieshout<br />
<b>Uitgeverij:</b> Media Tower Publishing<br />
<b>Jaar:</b> 2013<br />
<b>Collatie:</b> 160 pp. – ill.<br />
<b>ISBN:</b> 978-90-8186-937-9<br />
<b>Kwalitatieve beoordeling:</b> ***<br />
<b>Moeilijkheidsgraad:</b> II</td> <td align="right"><script type="text/javascript">var bol_pml={"id":"bol_1389914370173","secure":false,"baseUrl":"partnerprogramma.bol.com","urlPrefix":"http://aai.bol.com/aai","productId":"productid=9200000020334024&","site_id":"25681","target":true,"rating":true,"price":true,"link_name":"Gehakt","link_subid":"","image_size":false,"image_position":"right","width":"250","cols":"1","background_color":"#FFFFFF","text_color":"#CB0100","link_color":"#0000FF","border_color":"#D2D2D2","letter_type":"verdana","letter_size":"11"};</script><script id="bol_1389914370173" src="http://partnerprogramma.bol.com/partner/static/js/aai/clientProductlink.js" type="text/javascript"></script></td></tr>
</table>Edward Vanhouttehttp://www.blogger.com/profile/02370172525562602483noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1709465667748129377.post-20874683816734419692013-09-16T22:12:00.001+02:002014-01-17T00:26:43.968+01:00Tine Bral - Het Grote Mosselboek<p><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg7gyMjdYO-iD3KUO5SA7kEcbOm4q697p2Q4j1LAZXQcEYN-kuHbYONP9yxWNofB8HcxonnN_-S6MO9uRUSg2G25FWOUeYcWHO8DV-zAjDUpmhcqVuRqdrrN2L6Np2E_7ZPIrV8TL8jRRE/s1600/Bral13.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg7gyMjdYO-iD3KUO5SA7kEcbOm4q697p2Q4j1LAZXQcEYN-kuHbYONP9yxWNofB8HcxonnN_-S6MO9uRUSg2G25FWOUeYcWHO8DV-zAjDUpmhcqVuRqdrrN2L6Np2E_7ZPIrV8TL8jRRE/s1600/Bral13.jpg" /></a>Je moet zelf al een serieus zure mossel zijn om niet spontaan in lachen uit te barsten bij het lezen van de titel 'Het Grote Mosselboek'. Dit boekje is 13 bij 21 cm, past in je binnenzak en is uitgelezen nog voor de casserole, opschudden incluis, van het vuur komt. Ook qua inhoud is het ietwat mossel noch vis. Een beetje geschiedenis, een beetje folklore, een beetje kunst, enkele weetjes, een paar Vlaamse en Nederlandse mosselchefs en een handvol recepten. Aardig geschreven en onderhoudend, dat wel. Maar het grote mosselboek...?</p><p><a href="http://kookboekenrecensent.blogspot.be/search/label/Bral">Tine Bral</a> moet voor een ferme uitdaging hebben gestaan toen ze aan dit boekje begon. Een overzichtelijk en leesbare introductie en compendium schrijven over de mossel. Neerlands trots en de Belg zijn vreten. Met 65% van de Zeeuwse mosselen op Belgische borden is het niet verwonderlijk dat de aankoop van Marcel Broodthaers' 'Grande casserole de Moules' in 1999 voor ophef zorgde in het walhalla van het surrealisme. Een kwart miljoen euro voor een mosselpot met lege schelpen verdeelde het land in mossellovers en haters. Ik durf te wedden dat er nu nog Vlamingen zijn die omwille van dit voorval geen mosselen eten.</p><p>Broodthaers' mosselpot is één van de vele faits divers die in dit boekje aan bod komen: van de enige mosselveiling ter wereld tot Molly Malone, van moules parquées tot de Deltawerken. Losse, korte hoofdstukjes met alinea's van soms maar enkele regels lang reiken de lezer heel wat mosselbroed aan. Toch blijft die lezer dikwijls hongerig achter na de hapjesparade van kleine verhaaltjes, anekdotes en weetjes. Voer voor de gids op een mosselwandeling en Wikipedia-waardig. En je hoort mij niet zeggen dat daar iets mis mee is.</p><p>Maar dit boekje hoeft natuurlijk niet afgerekend te worden op wat het – de titel niet te na gesproken – niet wil zijn. Dit kleine mosselboekje is een complexloze rondgang in de facetrijke wereld van de mossel, met zestien leuke recepten als sluitstuk. De vier opgevoerde chefs die als kinderen van de zee opgroeiden, zijn echter formeel: mosselen horen puur gegeten te worden, rauw of net even gestoomd. En met de kennis uit dit boekje wordt het respect voor deze zilte lekkernij er alleen maar groter op.</p><p align="right">[Edward Vanhoutte]</p><table width="100%"><tr><td><br />
<b>Titel:</b> Het Grote Mosselboek<br />
<b>Auteur:</b> Tine Bral<br />
<b>Fotografie:</b> Leo Pekaar<br />
<b>Uitgeverij:</b> Davidsfonds<br />
<b>Jaar:</b> 2013<br />
<b>Collatie:</b> 160 pp. – ill.<br />
<b>ISBN:</b> 978-90-5826-962-1<br />
<b>Kwalitatieve beoordeling:</b> ***<br />
<b>Moeilijkheidsgraad:</b> II</td> <td align="right"><script type="text/javascript">var bol_pml={"id":"bol_1389914662753","secure":false,"baseUrl":"partnerprogramma.bol.com","urlPrefix":"http://aai.bol.com/aai","productId":"productid=9200000011999177&","site_id":"25681","target":true,"rating":true,"price":true,"link_name":"Het grote mosselboek","link_subid":"","image_size":false,"image_position":"right","width":"250","cols":"1","background_color":"#FFFFFF","text_color":"#CB0100","link_color":"#0000FF","border_color":"#D2D2D2","letter_type":"verdana","letter_size":"11"};</script><script id="bol_1389914662753" src="http://partnerprogramma.bol.com/partner/static/js/aai/clientProductlink.js" type="text/javascript"></script></td></tr>
</table><br />
Edward Vanhouttehttp://www.blogger.com/profile/02370172525562602483noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1709465667748129377.post-3935338707803849402013-08-10T10:42:00.000+02:002014-01-17T01:32:21.011+01:00Amelia Wasiliev - De lekkerste hapjes uit London<p><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgm973HejhicgzaONkgmyY5FsfEbtosC7cB-9AwroZGsmYmjL-IiXozuvNSUl9STRNbNTf2Ej0KBpSBsGhDOlUDZ6nG0T7ODOTLJayibiFPcwwQWfs_EmrEaNQvJEgLzJa-2Q7DfJk1woc/s1600/Wasiliev.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgm973HejhicgzaONkgmyY5FsfEbtosC7cB-9AwroZGsmYmjL-IiXozuvNSUl9STRNbNTf2Ej0KBpSBsGhDOlUDZ6nG0T7ODOTLJayibiFPcwwQWfs_EmrEaNQvJEgLzJa-2Q7DfJk1woc/s1600/Wasiliev.jpg" /></a>In London is er tegenwoordig wel wat hippers te vinden dan scones, muffins en crumpets, maar daar denkt de Londonse <a href="http://ameliawasiliev.blogspot.co.uk/" target="_new">Amelia Wasiliev</a> blijkbaar anders over. Zelf woont ze zowel in London als in Australië waar haar man, de singer-songwriter <a href="http://www.alexlloyd.com/" target="_new">Alex Lloyd</a>, een sterrenstatus geniet. Samen met haar zus, de illustratrice Alice Chadwick, maakt ze kookboeken en vullen ze op rustig tempo de blog <a href="http://sistersinthekitchen.co.uk/" target="_new">Sisters in the Kitchen</a>. De Britse <a href="http://theyummyblogsisters.blogspot.be/" target="_new">Yummyblogsisters</a>, zeg maar. Een van die kookboekenprojecten was een boekje voor de Franse uitgever Marabout met een dertigtal recepten voor gebak, cupcakes, scones, koekjes, taarten en taartjes die de gebakken backbone van deze wereldstad vormen. Wasiliev schreef recepten en teksten, Chadwick illustreerde en <a href="http://www.lisalinder.com/" target="_new">Lisa Linder</a> fotografeerde.</p><p>Wie in London ronddwaalt, kan inderdaad niet naast de de big bake craze kijken, en krijgt kansen genoeg om allerlei cookies, cakes en pies te proeven. En die komen heus niet alleen uit de ondertussen haast legendarische <a href="http://hummingbirdbakery.com/" target="_new">Hummingbird bakery</a>. In elke zichzelf respecterende koffie- of theebar vind je – meestal – dames die de aanblik van de machtige chocoladecake op de counter niet kunnen weerstaan en grossieren in goeie redenen om zichzelf een groot stuk kleffe troost toe te eigenen. Nigella Lawson achterna!</p><p>Wie zijn troost thuis wil vinden, kan aan de slag met de recepten voor chocoladetaart met zuidvruchten, miljonairszandkoek met karamel en chocoladetopping, brownies met roomkaas en frambozen of Naomi bars met bodem van chocoladekoekjes en chocoladeglazuur waartussen een botercrème ligt. <i>Old Fashionista's</i> gaan onverminderd voor de worteltaart of bietentaart met hazelnoten, <i>Stiff Uppers</i> voor de Chelsea buns of Eton cupcakes, en <i>Tradition Shaggers</i> voor crumpets met karamelboter, scones met witte chocolade, shortbread, muffins of mincemeattaartjes.</p><p>Zoals alle boekjes in deze <a href="http://kookboekenrecensent.blogspot.be/search/label/Good%20Cook%20Publishing">Good Cook</a>-reeks, is de receptuur verzorgd en overzichtelijk opgesteld en worden voorbereidings-, bak- en rusttijden voorbeeldig vermeld. Of dit boek echt de lekkerste hapjes uit London verzamelt, betwijfel ik, maar een beetje Anglofiel bakt zich met dit boekje vlot een Londons thuisgevoel.</p><p align="right">[Edward Vanhoutte]</p><br />
<table width="100%"><tr><td><br />
<b>Titel:</b> De lekkerste hapjes uit London<br />
<b>Auteur:</b> Amelia Wasiliev<br />
<b>Fotografie:</b> Lisa Linder<br />
<b>Illustraties:</b> Alice Chadwick<br />
<b>Uitgeverij:</b> Good Cook Publishing<br />
<b>Jaar:</b> 2013<br />
<b>Collatie:</b> 72 pp. – ill.<br />
<b>ISBN:</b> 978-94-6143-074-8<br />
<b>Kwalitatieve beoordeling:</b> ***<br />
<b>Moeilijkheidsgraad:</b> II<br />
<b>Originele titel:</b> Un goûter à Londres (Hachette Livre – Marabout, 2012)</td>
<td align="right"><script type="text/javascript">var bol_pml={"id":"bol_1389918671283","secure":false,"baseUrl":"partnerprogramma.bol.com","urlPrefix":"http://aai.bol.com/aai","productId":"productid=9200000010036199&","site_id":"25681","target":true,"rating":true,"price":true,"link_name":"De lekkerste hapjes uit London","link_subid":"","image_size":false,"image_position":"right","width":"250","cols":"1","background_color":"#FFFFFF","text_color":"#CB0100","link_color":"#0000FF","border_color":"#D2D2D2","letter_type":"verdana","letter_size":"11"};</script><script id="bol_1389918671283" src="http://partnerprogramma.bol.com/partner/static/js/aai/clientProductlink.js" type="text/javascript"></script></td></tr></table><br />
Edward Vanhouttehttp://www.blogger.com/profile/02370172525562602483noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-1709465667748129377.post-40793325865450504142013-07-25T22:16:00.000+02:002014-01-17T01:37:16.359+01:00Nancy McDougall & Glynis McGuinness - Mini Kinderkookbijbel<p><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhuXCFPDO-KgxXcMJKNiz6X9fDK_e22i6HKEMHERFfswFWp0leMYmpASBdFxJFu6mmWCr-9RCL0BoNO55SX2Jf9_ZoNskKfp7gIusfXgwNWFifPKescUMIPDODsMtlqPjOB6Sbv-I15Jhs/s1600/McDougall13.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhuXCFPDO-KgxXcMJKNiz6X9fDK_e22i6HKEMHERFfswFWp0leMYmpASBdFxJFu6mmWCr-9RCL0BoNO55SX2Jf9_ZoNskKfp7gIusfXgwNWFifPKescUMIPDODsMtlqPjOB6Sbv-I15Jhs/s1600/McDougall13.jpg" /></a>Deze derde druk van <i>De Kinderkookbijbel</i> die voor het eerst in 2011 in het Nederlands verscheen, heeft een nieuw formaat en afwerking gekregen. Voor de rest verschilt dit boek in niets van zijn uit de kluiten gewassen eerste en tweede drukken. En dus blijft mijn oordeel van <a href="http://kookboekenrecensent.blogspot.be/2011/10/om-een-titel-als-best-ever-step-by-step.html">destijds</a> overeind. Het enige wat eventueel verandert is dat dit mini-formaat nu wel makkelijker hanteerbaar is voor kleine kinderhanden. Maar omdat dit slechts een verkleinde herdruk is, is het boek is nog altijd even onoverzichtelijk en saai, hoewel zeer didactisch van aanpak. Niettegenstaande het kleinere formaat blijft deze <i>Mini Kinderkookbijbel</i> dus eerder geschikt voor volwassenen die met kinderen willen koken.</p><p>Het boek start met 37 bladzijden introductie waarvan het overgrote deel door tekst wordt ingenomen. Niet echt een stimulans voor wie direct met koken wil beginnen. Maar het minste wat je van dit boek kan zeggen is dat het methodisch is opgebouwd, en daarom ook een veel te drukke bladspiegel kent. Je ogen schieten werkelijk alle kanten uit en introductie, ingrediëntenlijst, benodigd keukengerei, tips, opmerkingen en stap-voor-stap recept zijn moeilijk in één oogopslag van elkaar te onderscheiden. De gekleurde symbooltjes die bij de fotootjes aangeven wanneer er gevaar dreigt en de gekleurde bovenrand met een indicatie van de moeilijkheidsgraad, de voorbereidings- en bereidingstijden, maken het kleurboekkarakter van dit boek compleet.</p><p>Dit boek bevat vooral heel veel informatie, misschien wel te veel. Meer dan 150 recepten, informatie over veiligheid in de keuken, de uitgerekende voedingswaarden van elk recept en alles wat hier voordien al ter sprake kwam. Een ondoenbare zaak om dat allemaal in een rustige en prettige vormgeving te stoppen. En dit kleine formaat maakt alles nog moeilijker om te lezen.</p><p>Wie op zoek is naar veel haalbare recepten om met kinderen te maken en daarbij een grote hoeveelheid informatie wil verwerken, vindt zeker zijn of haar gading in dit boek. Het boek is echter niet geschikt voor de beoogde doelgroep, en deze herdruk in mini-formaat verandert daar niets aan.</p><p align="right">[Edward Vanhoutte]</p><br />
<table width="100%"><tr><td><br />
<b>Titel:</b> Mini Kinderkookbijbel<br />
<b>Auteur:</b> Nancy McDougall & Glynis McGuinness<br />
<b>Fotografie:</b> William Lingwood<br />
<b>Uitgeverij:</b> Veltman Uitgevers<br />
<b>Jaar:</b> 2013<br />
<b>Collatie:</b> 256 pp. – ill.<br />
<b>ISBN:</b> 978-90-483-0823-1<br />
<b>Kwalitatieve beoordeling:</b> **<br />
<b>Moeilijkheidsgraad:</b> I</td> <td align="right"><script type="text/javascript">var bol_pml={"id":"bol_1389918827130","secure":false,"baseUrl":"partnerprogramma.bol.com","urlPrefix":"http://aai.bol.com/aai","productId":"productid=9200000011411138&","site_id":"25681","target":true,"rating":true,"price":true,"link_name":"Mini kinderkookbijbel","link_subid":"","image_size":false,"image_position":"right","width":"250","cols":"1","background_color":"#FFFFFF","text_color":"#CB0100","link_color":"#0000FF","border_color":"#D2D2D2","letter_type":"verdana","letter_size":"11"};</script><script id="bol_1389918827130" src="http://partnerprogramma.bol.com/partner/static/js/aai/clientProductlink.js" type="text/javascript"></script></td></tr>
</table><br />
<br />
Edward Vanhouttehttp://www.blogger.com/profile/02370172525562602483noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1709465667748129377.post-63043557998268188192013-07-21T01:29:00.000+02:002014-01-17T00:43:54.776+01:00Christine Tobback - Eet wat bij je past. Het kookboek<p><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgB4WttlVQCbXffFgka6UmDP_lFaGAB1zjbjTQMY5g95-jPEKH5EjyS-yqXf33OxipupSmXORNTxEsH8mZ_pgYqeyp3h1DNBrIcDtz3HM8f1ggZTqEi6W6tnt9J4bbsw8xgjGYHlAGtYuk/s1600/Tobback13.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgB4WttlVQCbXffFgka6UmDP_lFaGAB1zjbjTQMY5g95-jPEKH5EjyS-yqXf33OxipupSmXORNTxEsH8mZ_pgYqeyp3h1DNBrIcDtz3HM8f1ggZTqEi6W6tnt9J4bbsw8xgjGYHlAGtYuk/s200/Tobback13.jpg" width="146" /></a>Ik heb het eigenlijk altijd al geweten: mijn chipsverslaving is blijkbaar een normale reactie op mijn gevoeligheid voor fructose in groenten en fruit. Hoewel ik het wel lust, eet ik spontaan haast nooit fruit, en van fruit bij mijn maaltijd ga ik helemaal over de rooie. Worst eet ik zonder appelmoes, de gepocheerde peertjes en de verplichte veenbessen in het wildseizoen worden meteen teruggestuurd naar de keuken.</p><p>In de inleidende pagina's van <i>Eet wat bij je past. Het Kookboek</i> legt voedingsdeskundige Christine Tobback bevattelijk uit waarom we, als we naar ons lichaam luisteren, van nature eten wat bij ons past. Heel wat mensen – meer dan vroeger? – krijgen op een bepaald moment in hun leven te maken met de een of de andere vorm van voedingsintolerantie die spijsverteringsklachten, migraines, vermoeidheid, pijn en overgewicht opwekt. Een elementair inzicht in de bestaande voedselallergieën en pseudo-allergieën en de reactie van je eigen lichaam op verschillende voedingsmiddelen helpt je een heel stuk op weg naar een beter leven. Dit inzicht gaf Tobback eerder al in het boek <i>Eet wat bij je past. De remedie tegen pijn, vermoeidheid en overgewicht</i> (Standaard Uitgeverij, 2009).</p><p>In dit kookboek gaat Tobback een stap verder en vertaalt ze de verworven inzichten in 50 recepten die arm zijn aan lactose, fructose, gluten, histamine en zuren en die dus rekening houden met de totale overgevoeligheid van de persoon in kwestie. Hierin verschilt het boek met andere allergieboeken die doorgaans slechts op één overgevoeligheid focussen. Tobback kiest bewust voor allergeen-arme en niet voor allergeen-vrije recepten. Reacties op voedingsmiddelen kunnen volgens Tobback het beste opgevangen worden door te combineren. Zo verlaagt de aanwezigheid van vetstoffen en eiwitten de gevoeligheid voor fructose en andere stoffen zoals salicylaten en zuren. Daarom zijn frietjes bij rauwkost nog zo gek niet, en zorg bechemelsaus al generaties lang voor een betere vertering van spinaize of prei. Het is trouwens in de keuken van onze grootouders dat Tobback heel wat inspiratie vindt voor goed verteerbare gerechten. Pompoen of spruitjes in een stamppot, bijvoorbeeld, of geroosterd of oud brood met wat vetstof. Daarenboven combineert ze altijd twee soorten groenten om de effecten van de ene soort minimaal te houden.</p><p>De recepten worden voor het gemak ondergebracht in de hoofdstukjes ontbijt, hapjes, soepen, voorgerechten, hoofdgerechten en desserts. De recepten zijn overzichtelijk en stap voor stap uitgeschreven en worden vergezeld van dieetspecifieke informatie die het lezen meer dan waard is. De foodstyling en -fotografie van <a href="http://kookboekenrecensent.blogspot.com/search/label/Vertriest">Ann Vertriest</a> geven een huiselijk gevoel en bevorderen de laagdrempeligheid van het boek. Een absolute aanrader voor al wie met voedselovergevoeligheid te maken heeft.</p><p align="right">[Edward Vanhoutte]</p><br />
<table width="100%"><tr><td><br />
<b>Titel:</b> Eet wat bij je past. Het kookboek<br />
<b>Auteur:</b> Christine Tobback<br />
<b>Fotografie:</b> Ann Vertriest & Benedicte Depuydt<br />
<b>Uitgeverij:</b> Standaard Uitgeverij<br />
<b>Jaar:</b> 2013<br />
<b>Collatie:</b> 150 pp. – ill.<br />
<b>ISBN:</b> 978-90-02-25277-8<br />
<b>Kwalitatieve beoordeling:</b> ***<br />
<b>Moeilijkheidsgraad:</b> II</td>
<td align="right"><script type="text/javascript">var bol_pml={"id":"bol_1389915706992","secure":false,"baseUrl":"partnerprogramma.bol.com","urlPrefix":"http://aai.bol.com/aai","productId":"productid=9200000011323966&","site_id":"25681","target":true,"rating":true,"price":true,"link_name":"Eet wat bij je past","link_subid":"","image_size":false,"image_position":"right","width":"250","cols":"1","background_color":"#FFFFFF","text_color":"#CB0100","link_color":"#0000FF","border_color":"#D2D2D2","letter_type":"verdana","letter_size":"11"};</script><script id="bol_1389915706992" src="http://partnerprogramma.bol.com/partner/static/js/aai/clientProductlink.js" type="text/javascript"></script></td></tr></table>Edward Vanhouttehttp://www.blogger.com/profile/02370172525562602483noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1709465667748129377.post-80190401212197130922013-06-06T11:00:00.000+02:002013-06-06T11:00:41.992+02:00Kitty de Wolf - Bakfeest! Fondant & Zo<p><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgJm3N4gcBo8Zme0YyJ2GwkZrFf3oSt1gI1TLUgFo7BXAObDgS55gn5YVUYRUvmNeO5MPXyczGcKhmzdXu-UGib4ln80OsKGnvvKg4bR7zzrzlsLycrF82K7z6IxBhHE_sJswhaaDcIhpg/s1600/Dewolf13.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgJm3N4gcBo8Zme0YyJ2GwkZrFf3oSt1gI1TLUgFo7BXAObDgS55gn5YVUYRUvmNeO5MPXyczGcKhmzdXu-UGib4ln80OsKGnvvKg4bR7zzrzlsLycrF82K7z6IxBhHE_sJswhaaDcIhpg/s1600/Dewolf13.jpg" /></a>Bij het woord 'fondant' denkt de gemiddelde foodie ondertussen al lang niet meer alleen aan chocolade. Rolfondant of fondant is een suikerpasta gemaakt van suikerbakkerspoeder, glucose en glycerine. Daardoor is het uiterst kneedbaar en uitermate geschikt om gebak en gebakjes van een creatieve toets te voorzien. Met een beetje handigheid is alles mogelijk. Fondant komt in verschillende kleurtjes of is zelf aan te kleuren met voedingskleurstof. Je kan het eigenlijk een beetje vergelijken met plasticine, alleen... het is eetbaar, én het is glutenvrij. Voor de echte professional die kleine details en fijne ornamentjes wil boetseren zonder dat de fondant breekt, is er ook <i>gumpaste</i> of <i>flowerpaste</i> op de markt. En wie het betere werk wil afleveren of spectaculaire constructies wil maken koopt er best ook een potje eetbare lijm bij of maakt die zelf op basis van de stabilisator tylose. Nu nog een aantal prikkers, vormpjes of smoothers en het knutselfeest kan beginnen.</p><p>In dit boek toont Kitty de Wolf, die eerder al o.a. <i><a href="http://kookboekenrecensent.blogspot.be/2010/04/kitty-de-wolf-bakfeest-cupcakes-zo.html">Bakfeest! Cupcakes & Zo</a></i> publiceerde, 33 creatieve toepassingen van het werken met rolfondant. De uitgever stelt zich op de achterkant van het boek eerder bescheiden op en maakt gewag van 'ruim 20 fondantcreaties'. Vreemde vorm van marketing, als je het mij vraagt.</p><p>Een recept voor rolfondant is niet in het boek te vinden, blijkbaar is het in de bakwereld gangbaar om dat kant en klaar te kopen. Marsepein is natuurlijk een smakelijker alternatief, maar heeft een grovere korrel en is daardoor minder goed te verwerken, aldus De wolf. Alhoewel er natuurlijk fijngewalste marsepein van goede kwaliteit te kopen is die evengoed te bewerken valt. De enige drie recepten in het boek zijn voor vanille-botercrème, roomkaas-/boterglazuur (frosting) en icing, die ook in haar vorige boek te vinden waren. Maar dit is niet zozeer een kookboek, als wel een creatief boek voor gebakdecoraties.</p><p>En die decoraties zijn inspirerend, zowel voor de doorwinterde bakker-decorateur als voor de nieuweling die de kneepjes van het vak (pun intended) via stap-voor-stap foto's aangeleerd krijgt. De Wolf toont hoe je hondjes, vogeltjes, muizen, varkentjes, bijtjes, lieveheersbeestjes, kikkers, olifantjes, egeltjes maar ook autootjes, treintjes, balletschoentjes, heksenmutsen, handtasjes, lippenstift, strikjes en roosjes boetseert en op gebak schikt.</p><p>Voor de liefhebbers van het genre is dit een uitstekend boek met duidelijke instructies en inspirerende voorbeelden. Voor je aan de slag kan, bezoek je wel het best een gespecialiseerde bakwinkel, of je bestelt je materiaal online. En daar maakt <a href="http://www.bakfeestenzo.nl">bakfeestenzo.nl</a> het best zo snel mogelijk werk van.</p><p align="right">[Edward Vanhoutte]</p><br />
<p><b>Titel:</b> Bakfeest! Fondant & Zo<br />
<b>Auteur:</b> Kitty de Wolf<br />
<b>Fotografie:</b> Joost de Wolf<br />
<b>Uitgeverij:</b> Tirion Uitgevers<br />
<b>Jaar:</b> 2013<br />
<b>Collatie:</b> 80 pp. – ill.<br />
<b>ISBN:</b> 978-90-4391-555-7<br />
<b>Kwalitatieve beoordeling:</b> ***<br />
<b>Moeilijkheidsgraad:</b> II</p><br />
Edward Vanhouttehttp://www.blogger.com/profile/02370172525562602483noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1709465667748129377.post-60102537548755600632013-05-22T21:30:00.000+02:002013-05-22T21:30:57.166+02:00Caroline Hofberg - Meer dan 80 Spannende Salades<p><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj5SpHKbN24lMZv3G26nHo-De02XuyiuYtlved8b72I3YXNOLQ9zUH7AFPYCVGhidnEOtr8HAhjrZ__99Ivm2KvM9ZnM9bjGTw9MtIiabju_RmEBXrj5F0Q2RT_kyXWplKOchAaeXnNoH0/s1600/Hofberg12.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj5SpHKbN24lMZv3G26nHo-De02XuyiuYtlved8b72I3YXNOLQ9zUH7AFPYCVGhidnEOtr8HAhjrZ__99Ivm2KvM9ZnM9bjGTw9MtIiabju_RmEBXrj5F0Q2RT_kyXWplKOchAaeXnNoH0/s1600/Hofberg12.jpg" /></a>Nu het weer niet echt mee wil, moeten we wel in de boeken duiken om een zomergevoel te krijgen. En daar hebben ze in het hoge en donkere Noorden niet alleen kaas maar een heel smorgasbord van gegeten. Dat bewijst de Zweedse kookboekenschrijfster en foodcolumniste Caroline Hofberg die in <i>Matiga Sallader</i> (Hartige Salades) meer dan 80 recepten verzamelde om elke jaargetijde op te fleuren met wat het bos, het veld, de zee en de boerderij aan kleuren, smaken en geuren voortbrengt.</p><p>Omdat vlees- en visproducten in Scandinavië over het algemeen waanzinnig duur zijn, de natuur er overweldigend is en de landbouw er om defensieve redenen wordt gestimuleerd en gesubsidieerd, wordt er heel wat met groenten, bessen, blaadjes en dergelijke gewerkt. En omdat deze natuurlijke keukens van Noorwegen, Zweden en Finland al enkele jaren een inspiratiebron zijn voor onze chefs, zit dit boek vol aha-momenten voor wie dichter bij huis al eens een gastronomisch restaurant bezoekt dat mee is met zijn tijd.</p><p>Zo'n fraai inspiratiegerecht is bijvoorbeeld de wortelgroentesalade met spelt en groenekoolpesto: wortel, rode biet, pastinaak, knolselderij en koolraap worden beetgaar geroosterd en met de spelt gemengd en geserveerd met een pesto op basis van groene kool. Of Isterband – Zweedse worst van runder- en varkensvlees en gekookte aardappels – met warme rodebietensalade. Geroosterde rode bieten doen het overigens ook goed met spek, krulandijvie en met prei gemengde gort.</p><p>Dit boek bevat heel wat recepten met couscous, bulgur, spelt, haver, quinoa, kamut, mout en gort als alternatief voor de verder alomtegenwoordige aardappel die al eens met zalm wordt gecombineerd in de recepten voor romige aardappelsalade met gepocheerde zalm, aardappelsalade met warmgerookte zalm en garnalen en kaviaaraardappels met gravad lax. Terwijl wel uit de doeken wordt gedaan hoe zalm wordt gepocheerd, verschijnen de warmgerookte zalm en gravad lax louter als ingrediënten in de recepturen. Nochtans zijn deze laatste bereidingen even eenvoudig uit te leggen als de techniek van het pocheren. Hetzelfde geldt voor de gegrilde rosbief en de ingemaakte rode bieten die in de recepten worden gebruikt. Een recept voor ingemaakte bospaddenstoelen wordt dan weer wel gegeven.</p><p>Deze inconsequente omgang met bereide ingrediënten is de enige zwakte van het boek. Er is geen enkel argument te bedenken – ook geen economische, want er is paginaruimte genoeg – voor deze werkwijze. Alleen het excuus van de onzorgvuldigheid in dit anders zeer verzorgde en sterke boek doemt op. Maar het eindoordeel is zeker positief: <i>Meer dan 80 Spannende Salades</i> is een puik en geïnspireerd boek dat weldoordacht en met oog voor variatie, smaak- en kleurencombinaties werd samengesteld door een doorwinterde foodwriter. De sterke fotografie maakt het helemaal af.</p><p>Wil de Vlaamse Caroline Hofberg zich melden a.u.b.?</p><p align="right">[Edward Vanhoutte]</p><br />
<p><b>Titel:</b> Meer dan 80 Spannende Salades<br />
<b>Auteur:</b> Caroline Hofberg<br />
<b>Fotografie:</b> Tia Borgsmidt<br />
<b>Uitgeverij:</b> Kosmos Uitgevers<br />
<b>Jaar:</b> 2012<br />
<b>Collatie:</b> 194 pp. – ill.<br />
<b>ISBN:</b> 978-90-215-5334-4<br />
<b>Kwalitatieve beoordeling:</b> ***<br />
<b>Moeilijkheidsgraad:</b> II<br />
<b>Oorspronkelijke titel:</b> Matiga Sallader (Norstedts, Stockholm, 2012)</p>Edward Vanhouttehttp://www.blogger.com/profile/02370172525562602483noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1709465667748129377.post-27329871768622107192013-04-26T10:52:00.000+02:002013-05-05T02:26:49.545+02:00Ann Vertriest - Slaatjes. Het hele jaar door genieten<p><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgvIHsMdjaqSX5KojJolazO1p2eRMjsSjk_n_RjYxnB6XgjVALGz9edFOJzW2OijCIawRvkMok_jYm504B56S4GT8KsQKQHLTW-mXYWtSblnIBJu8vb91NZxD16tWDEckbESAq25Q-Cyrw/s1600/Vertriest13.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgvIHsMdjaqSX5KojJolazO1p2eRMjsSjk_n_RjYxnB6XgjVALGz9edFOJzW2OijCIawRvkMok_jYm504B56S4GT8KsQKQHLTW-mXYWtSblnIBJu8vb91NZxD16tWDEckbESAq25Q-Cyrw/s1600/Vertriest13.jpg" /></a>Het is wellicht geen toeval dat dit slaatjesboek van <a href="http://annvertriest.com/" target="_new">Ann Vertriest</a> verschijnt aan het begin van de lente. Met de eerste zonnestralen in zicht en genoeg tijd gepasseerd om je echt schuldig te voelen over die voornemens die je aan het nieuwe jaar hebt gemaakt maar waar tot nog toe niets van in huis gekomen is, gaat menigeen gemotiveerd aan de slaatjes. Immers, dit is het seizoen van de eerste primeurgroenten en het lonken naar de volle zomer. Toch bestaat er volgens Vertriest niet zoiets als een slaatjesseizoen en dat bewijst ze volop in dit boek. Vertriests favoriete slaatjesseizoen is misschien zelfs de herfst vol aardse smaken en kleuren.</p><p>Voor dit boek combineerde Ann Vertriest al haar talenten. Ze is niet alleen een goeie kok die al enkele jaren haar recepten prijs geeft op haar blog <a href="http://photo-copy-ann.blogspot.be" target="_new">Photo-copy</a>, ze is ook een freelance copywriter en foodstyliste. Amper twee jaar geleden pikte ze ook de camera op en begon ze aan een nieuwe carrière als (food)fotograaf. Alles in dit boek heeft ze dus zelf verzorgd: recepturen, teksten, styling, fotografie en eindredactie. Zeldzaam!</p><p>Om een volledig boek te vullen met alleen recepten voor slaatjes heeft Vertriest het onderste uit de kan moeten halen. En hier en daar is dat ook te zien. Het 'Galant slaatje met glasnoedels, scampi en koriander' en het 'Spannend garnalenslaatje met munt' zijn wel erg gelijkaardig. Toegegeven, het ene slaatje werkt met glasnoedels en het andere met basmatirijst, maar voor de rest zijn de smaken van de scampi, de sluimerwtjes, de koriander, de munt en – toch wel belangrijk in een slaatje – de vinaigrette dezelfde. Het ene recept had een tip bij het andere kunnen zijn: 'Vervang de glasnoedels eens door basmatirijst en laat de chilipeper, pindanootjes en komkommer weg. Gebruik in de plaats 100 g doperwtjes.' Klaar. Maar meteen toont dit ook aan dat het makkelijk variëren is met slaatjes, en dat is dan weer goed nieuws.</p><p>Ruim de helft van dit boek bevat uitsluitend vegetarische slaatjes, de andere helft werkt met een stukje vis, vlees of gevogelte. Maar niemand hoeft zich natuurlijk louter aan deze recepturen houden. Het 'Ethisch verantwoord tofuslaatje met pesto' kan bijvoorbeeld perfect met spek- of kippenblokjes geserveerd worden in plaats van met stukjes tofu. En zo biedt dit boek niet alleen een zestigtal zalig eenvoudige recepten maar ook honderd-en-een creatieve prikkels.</p><p>Wat er overigens zo 'ethisch' is aan het tofuslaatje begrijp ik niet. Het ethische karakter van voeding wordt niet alleen bepaald door het gebruik van tofu of andere vleesvervangers. Het is ook de ecologische voetafdruk van de andere ingrediënten die moeten worden meegerekend. En avocado's, pijnboompitten en olijfolie zijn niet echt lokale producten te noemen. Maar Vertriest had volgens het concept van het boek en in ware Jamie Oliver stijl nog een kwalificerend adjectief nodig voor de naam van het recept. Het boek bevat zo bijvoorbeeld recepten voor zondige warme aardpeersalade, fotogenieke rodekoolsalade, wonderbaarlijke tabouleh, sublieme appel-knolselderij-remouladesalade, het lichtjes geniale tarweslaatje, superzalige maaltijdsalade, kwiek haloumislaatje, ontspannend garnalenslaatje, verkwikkend garnalenslaatje, leerrijk tonijnslaatje, en het niet zo bescheiden lekkerste slaatje van de wereld. Maar soms zijn de adjectieven op. Na het nostalgisch gebakken venkelslaatje komt de nostalgische witloofsalade. Als apart gepubliceerde recepten in een tijdschrift werkt dit, maar zestig dergelijke titels na elkaar staat toch een beetje potsierlijk.</p><p>Dit is natuurlijk – ik geef het grof toe – detailkritiek van een kookboekenrecensent. Wat echt telt is de kwaliteit van de recepten en die is bovengemiddeld hoog.</p><p align="right">[Edward Vanhoutte]</p><br />
<p><b>Titel:</b> Slaatjes. Het hele jaar door genieten<br />
<b>Auteur:</b> Ann Vertriest<br />
<b>Fotografie:</b> Ann Vertriest<br />
<b>Uitgeverij:</b> Standaard Uitgeverij<br />
<b>Jaar:</b> 2013<br />
<b>Collatie:</b> 144 pp. – ill.<br />
<b>ISBN:</b> 978-90-02-25251-8<br />
<b>Kwalitatieve beoordeling:</b> ***<br />
<b>Moeilijkheidsgraad:</b> II</p>Edward Vanhouttehttp://www.blogger.com/profile/02370172525562602483noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1709465667748129377.post-16008557638815958232013-03-27T22:18:00.000+01:002013-03-27T22:18:09.743+01:00Valerie Aikman-Smith - Stoven Grillen Bakken Braden in Gietijzeren Pannen<p><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjvtBI05hhv_HWgUOIV9zK2NQwVM0uozIgr8IwAf34pq3kVc1SeHZT5eKz47QOvqs3oCzxCWWD03c-3TE1xRYoVrKNDnMyXyDUCpdk_NMtNc0sM1QW-kvyH7dzSymzYgBhR_Xh6PXv2qvs/s1600/AikmanSmith12.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjvtBI05hhv_HWgUOIV9zK2NQwVM0uozIgr8IwAf34pq3kVc1SeHZT5eKz47QOvqs3oCzxCWWD03c-3TE1xRYoVrKNDnMyXyDUCpdk_NMtNc0sM1QW-kvyH7dzSymzYgBhR_Xh6PXv2qvs/s1600/AikmanSmith12.jpg" /></a>Als demo-kok voor Le Creuset weet ik wel het een en het ander te vertellen over gietijzeren potten en (grill)pannen, en had <a href="http://www.kookboekenrecensent.org/search/label/Aikman-Smith">Valerie Aikman-Smith</a> dit boekje niet een aantal jaren geleden geschreven, dan had ik het wel willen doen.</p><p>Gietijzer wordt al eeuwenlang gebruikt in de keuken en is nu meer dan ooit terug van nooit weggeweest. Daar zal de hang naar de keuken van de vorige generaties en de belangstelling voor slow food wel voor heel wat tussen zitten. Geen enkel materiaal kan op het fornuis en in de oven een zo hoge temperatuur verdragen en geen enkel materiaal geeft zo gelijkmatig zijn warmte gedurende een zeer lange periode af aan het voedsel. Niet voor niets wordt een hoge sudderpan in het Engels een <i>Dutch Oven</i> genoemd en in het Frans een <i>Doufeu</i>.</p><p>De meest gehoorde opmerking over gietijzeren potten en pannen is dat ze loodzwaar zijn. Mijn antwoord daarop is dat ze dienen om mee te koken en niet om mee te gaan joggen. De blikken die je dan krijgt, maken mijn dag altijd meer dan goed. Wie de kwaliteiten van gietijzer kent, neemt het gewicht er overigens graag bij.</p><p>In dit boekje beschrijft Aikman-Smith niet alleen de veelzijdigheid en de kwaliteiten van het materiaal, ze geeft ook essentiële gebruiks- en onderhoudstips zodat de investering in gietijzeren kookmateriaal generatie-overschrijdend kan renderen. In vier hoofdstukken geeft ze 42 recepten voor het koken met en in dutch ovens en sudderpannen, koekenpannen, grillpannen en ovenschalen. Gietijzer kan immers worden gebruikt voor de bereiding van soepen en voorgerechten, hoofdgerechten en desserts. Zelfs brood kan in een sudderpan worden gebakken.</p><p>Natuurlijk passeren er heel wat stoofpotten de revue en leent het materiaal zich vooral voor traditionele gerechten als coq au vin, knoflookkip, lamskoteletjes, lasagne, crumble en tarte tatin die gestoofd, gegrild, gebakken of gebraden worden. Verwacht van dit boek vooral geen moderne creatieve gerechten maar degelijke klassiekers waarmee je de kwaliteiten van je gietijzeren kookgerief leert ontdekken en gebruiken.</p><p align="right">[Edward Vanhoutte]</p><br />
<p><b>Titel:</b> Stoven Grillen Bakken Braden in Gietijzeren Pannen<br />
<b>Auteur:</b> Valerie Aikman-Smith<br />
<b>Fotografie:</b> Ray Kachatorian<br />
<b>Uitgeverij:</b> Good Cook Publishing<br />
<b>Jaar:</b> 2012<br />
<b>Collatie:</b> 112 pp. – ill.<br />
<b>ISBN:</b> 978-94-6143-077-9<br />
<b>Kwalitatieve beoordeling:</b> ***<br />
<b>Moeilijkheidsgraad:</b> II<br />
<b>Originele titel:</b> Cooking in Cast Iron (Weldon Owen, San Francisco, 2012)</p>Edward Vanhouttehttp://www.blogger.com/profile/02370172525562602483noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1709465667748129377.post-71423378811340819692013-03-01T10:48:00.000+01:002013-03-01T10:48:53.125+01:00Pete Evans - Pizza<p><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgt_EnY9DWuL0WRUEcBhpeKV7rd4Oyt9cDj2WbzJolRxQb6bJZATUp_6JiQ8zhDkaakLsvkE0cpFTH9uhyoVqBhk9mgKR_mjIgJfSLg5QGOgy93-DpRGfwdjedoNHNm0cgYFjkP7N0ibJI/s1600/Evans12.jpg" imageanchor="1" style="clear:left; float:left;margin-right:1em; margin-bottom:1em"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgt_EnY9DWuL0WRUEcBhpeKV7rd4Oyt9cDj2WbzJolRxQb6bJZATUp_6JiQ8zhDkaakLsvkE0cpFTH9uhyoVqBhk9mgKR_mjIgJfSLg5QGOgy93-DpRGfwdjedoNHNm0cgYFjkP7N0ibJI/s320/Evans12.jpg" /></a>Er moet al een goede reden zijn om nog maar eens een pizzaboek op de markt te gooien. Pete Evans is zo'n goede reden. Deze Australische celebrity chef is vooral bekend als jurylid van <i>My Kitchen Rules</i> en als executive chef van de Hugos restaurants die meermaals werden bekroond voor hun beste pizza van Australië en zelfs van de wereld. Geen toeval dus dat Evans samen met Breville een elektrische pizza-oven ontwikkelde waarmee je in een viertal minuten een 'Crispy Crust Stone Baked Pizza' kunt bakken. Met een conventionele oven slaag je daar niet in.</p><p>Evans bundelde veertig van zijn favoriete pizzarecepten, samen met recepten voor verschillende soorten pizzadeeg en toppings in dit overzichtelijke boekje. Een eerste hoofdstuk met basisrecepten geeft rechttoe rechtaan instructies voor het bereiden van pizzadeeg en het voorbereiden van toppings die het verschil maken: uien in balsamico, gekonfijte look, geroosterde paprika en gehaktmix, bijvoorbeeld. In het tweede hoofdstuk komen veertien klassieke pizzarecepten aan bod. Denk aan de doorsnee pizzakaart van de (meeneem)Italiaan. Deze recepten, en de volgende in het boek, zijn wat breder uitgewerkt en bevatten een inleiding, een ingrediëntenlijst en een stap-voor-stap beschrijving van het bereidingsproces samen met een indicatie van het formaat van de pizza en het aantal personen die ervan kunnen smullen.</p><p>Voor de avonturiers is er een hoofdstuk met moderne pizza's zoals die met krab, tomaten en aïolie, met bresaloa, minibiet, tomatenchutney en mierikswortel en met pittige garnalen met geroosterde paprika en salasa verde. Origineel zijn die met carbonara en een croque monsieur die als ontbijtpizza wordt gegeten. Ook in het laatste hoofdstuk met bijzondere pizza's staat een ontbijtpizza met worstjes en een spiegeleitje, maar het zijn vooral de vier zoete pizza's die de show stelen: Appel-rabarbervlaai met mascarpone en ijs, chocolade-hazelnootpizza met bananen-vanillegelato, pizaz met pecannoten en zoute karamelsaus en een pizza met rood fruit, vanilleslagroom en ricotta. Het verschil met een taartje dat warm wordt gegeten als dessert is natuurlijk miniem.</p><p>Dit boek zal zeker geen potten breken of grote prijzen wegkapen, maar voor de pizzalover is het een mooie aanvulling op de boeken die al in de kast staan. Zoals steeds breng je met een klassieke basis en heel wat creatieve recepten variatie in de keuken.</p><p align="right">[Edward Vanhoutte]</p><p><b>Titel:</b> Pizza. 40 verrassende recepten van de bekroonde pizzabakker<br />
<b>Auteur:</b> Pete Evans<br />
<b>Fotografie:</b> Brett Stevens<br />
<b>Uitgeverij:</b> Fontaine Uitgevers<br />
<b>Jaar:</b> 2012<br />
<b>Collatie:</b> 112 pp. – ill.<br />
<b>ISBN:</b> 978-90-5956-440-4<br />
<b>Kwalitatieve beoordeling:</b> ***<br />
<b>Moeilijkheidsgraad:</b> II<br />
<b>Originele titel:</b> Pizza (Murdoch Books UK, London, 2012)</p>Edward Vanhouttehttp://www.blogger.com/profile/02370172525562602483noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1709465667748129377.post-11422567630629398322013-02-27T14:45:00.000+01:002013-02-27T14:47:21.810+01:00Karl Van Malderen, Sven Gatz & Jan Pille - Bapas. Belgische Biertapas<p><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEim3RakvB4l9G7AQHrmG7343SMrHNh4fzFAkrwdAie59WKKFDxfwkpYYSd7k61VKv0zPgUM4-_TpDCchKaX6FF5yqNt0FmJgVrK5wEm9K0ifJ4Mo6becb3edqiu6WtMZDTEnmwdMy5giZs/s1600/Bapas11.jpg" imageanchor="1" style="clear:left; float:left;margin-right:1em; margin-bottom:1em"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEim3RakvB4l9G7AQHrmG7343SMrHNh4fzFAkrwdAie59WKKFDxfwkpYYSd7k61VKv0zPgUM4-_TpDCchKaX6FF5yqNt0FmJgVrK5wEm9K0ifJ4Mo6becb3edqiu6WtMZDTEnmwdMy5giZs/s320/Bapas11.jpg" /></a>Het derde seizoen van het Vlaamse televisieprogramma <i>Tournée Générale</i> wordt in 2013 uitgezonden. Ook nu weer ondernemen gastheren Jean Blaute en Ray Cokes een tocht door onze rijke biercultuur en gastronomie en bezoeken ze heel wat ambachtelijke brouwerijen en gepassioneerde chefs in hun zoektocht naar nieuwe smaken, trends en innoverende bierconcepten.</p><p>In de vierde aflevering (28 februari) komt het Bapasconcept uitgebreid aan bod. Een geknipte gelegenheid om een bespreking te wijden aan het boek <i>Bapas. Belgische Biertapas</i> dat in 2011 verscheen. Ondertussen is het niet bij een boek gebleven en organiseert Bapas allerlei biergerelateerde evenementen voor de particulier en het bedrijfsleven, van workshops en lezingen tot een heuse horeca-opleiding. De site <a href="http://www.bapas.be" target="_new">www.bapas.be</a> geeft een overzicht van al dat fraais, maar mist toch een pairingwijzer zoals die van <a href="http://beeradvocate.com/beer/style_pairings" target="_new">beeradvocate.com</a>. Komaan, mannen, dat moet op basis van de bapaswijzer in het boek toch niet zo moeilijk te implementeren zijn.</p><p>Bapas is een samentrekking van 'bier' en 'tapas' maar zover was de gemiddelde lezer zelf wel al gekomen. Het woord bekt wat lekkerder dan <i>Beer & Food Pairing</i> maar is op hetzelfde concept gebaseerd: een bapa is een klein gerechtje dat met een harmoniserend of contrasterend (Belgisch) bier wordt geserveerd. Anders dan bij de meer traditionele <i>Cuisine à la biere</i> bevatten de bapas zelf doorgaans geen bier. Zo krijg je bijvoorbeeld een verrassende combinatie met in witte wijn gekookte chipolata met kerriesaus en een Chimay Tripel.</p><p>Dit boek presenteert niet alleen recepten voor 50 verschillende bapas, onderverdeeld naar moeilijkheidsgraad en met heel wat stap-voor-stap foto's, het is ook en vooral een bierboek dat naast een nieuwe smaakervaring heel wat informatie wil aanbieden aan de bier-(ver)kenner. Hoe voorkom je smaakvermoeidheid, bijvoorbeeld, of welk bier serveer je in welk glas bij een bapasbuffet? Naast elk gerecht wordt het verhaal van het bijpassende of contrasterende bier verteld, zodat je met wat studiewerk je gasten ook auditief kan entertainen.</p><p>Elk recept is helder uitgeschreven en bevat ook een 'easy way'. Je gasten vragen om zelf de oesters te openen, bijvoorbeeld, of kant-en-klare popcorn kopen. Er worden tevens enkele alternatieve biersuggesties gedaan zodat variëren kinderspel wordt. En... belangrijk voor een boek dat het terroir toch ferm in de kijker zet: elk recept wordt gelinkt aan het beste seizoen. Omelet speciale met grijze garnalen & Op-Ale in de winter, Oregano-hamburgertjes met uienringen (en tomatensaus) & Palm Royal in de zomer, mosseltjes met currycrème en een frisse vinaigrette & Rodenbach van september tot april, en maatje met granaatappel en zure room & Sloeber... in het maatjesseizoen natuurlijk.</p><p>Een dergelijk boek is teamwerk. Voor de culinaire creaties zorgde Karl Van Malderen, Sven Gatz schreef een inleiding in het bierproeven en lichtte de keuze van de bieren bij de recepten toe. Bierwetenschapper Filip Delvaux stuurde bij en corrigeerde, terwijl Jan Pille de boel coördineerde. De gerechten werden in beeld gebracht door de fotografie van Bram Belet en de foodstyling van Inse Van Rossom.</p><p>Wie wil aansluiten bij de Bapas-beweging, wie geïnteresseerd is in beer-food pairing of wie gewoon een leuk kookboek wil dat op en top Belgisch is, moet dit boek zeker aanschaffen. Want met een biercultuur zoals de onze, zijn de mogelijkheden onuitputtelijk.</p><p align="right">[Edward Vanhoutte]</p><p><b>Titel:</b> Bapas. Belgische Biertapas<br />
<b>Auteur:</b> Karl Van Malderen, Sven Gatz & Jan Pille<br />
<b>Fotografie:</b> Bram Belet <br />
<b>Uitgeverij:</b> Standaard Uitgeverij<br />
<b>Jaar:</b> 2011<br />
<b>Collatie:</b> 252 pp. – ill.<br />
<b>ISBN:</b> 978-90-02-24013-3<br />
<b>Kwalitatieve beoordeling:</b> ***<br />
<b>Moeilijkheidsgraad:</b> II</p>Edward Vanhouttehttp://www.blogger.com/profile/02370172525562602483noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1709465667748129377.post-83055449362873827252013-02-11T20:37:00.000+01:002013-02-12T09:59:55.929+01:00Miriam van Reijen & Barbara Kerkhof - Het hardloperskookboek<p><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhR4OO5UP6qwqbv5BD7zIHhee9OmrT31pmYhCgXRUzY8DOTpox_jPnapyurgRg24nKUVWkZRqtFp1g75xxadTJpBAP4Si0bORJaSZ-iZZ-Z_zAzKf5gZJpW-4doTRSMw8M8tpNl9_sTSLA/s1600/vanreijenkerhof13.jpg" imageanchor="1" style="clear:left; float:left;margin-right:1em; margin-bottom:1em"><img border="0" height="228" width="150" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhR4OO5UP6qwqbv5BD7zIHhee9OmrT31pmYhCgXRUzY8DOTpox_jPnapyurgRg24nKUVWkZRqtFp1g75xxadTJpBAP4Si0bORJaSZ-iZZ-Z_zAzKf5gZJpW-4doTRSMw8M8tpNl9_sTSLA/s320/vanreijenkerhof13.jpg" /></a>De marathon is de nieuwe Mont Ventoux. Rondom mij worden de koersfietsen massaal aan de haak gehangen en worden de blitse loopschoentjes uitgepakt. Het gekliklak van de fietsplaatjes heeft plaats geruimd voor de zacht-verende loopzool en loopgroepjes en -clubjes schieten als paddestoelen uit de grond. Er is ondertussen geen park of bos meer loopvrij en zelfs politici vinden het volkser om zich al lopend te laten interviewen in plaats van op de fiets. De voetbaltribune blijft al een hele tijd verweesd achter.</p><p>Wie echter de marathon in een of andere wereldstad wil lopen als ultieme grensverlegging of <i>brag about</i>, heeft naast een streng trainingsschema best ook wat kennis van wat je vooral wel en niet eet en wanneer. Met <i>Het hardloperskookboek</i> van marathonloopster en bewegingswetenschapper Miriam van Reijen en hardloopster en fotograaf Barbara Kerkhof krijg je een overzichtelijke handleiding voor het type loper dat je bent.</p><p>Omdat het boek wetenschappelijk onderbouwd is, is het niet zomaar een kookboek geworden met lekkere en gezonde recepten, maar wordt er tussendoor heel wat informatie gegeven over powerfood, transvetten, koolhydraten, voedingssuplementen, en de voedingswaarden van groenten, vlees, vis en vleesvervangers met bijhorende tabellen. Bij elk van de 83 recept wordt ook vermeld welke afstand een man en een vrouw moeten hardlopen om het gerechtje te verbranden. Een glaasje magere chocolademelk vol gezonde fenolen is er voor een man al na 4 km afgelopen. Een vrouw loopt best nog 400 m verder. Kwestie van de moed erin te houden.</p><p>Het boek beslaat drie hoofdstukken. In het eerste hoofdstuk 'Trainen' kom je te weten wat je het beste voor en na je training eet en drinkt, afhankelijk of je een vroege vogel, een lunchloper, een carrièretijger of een nachtbraker bent. Denk aan een menukaart vol shakes voor de ochtendtrappers, lunchbrood en salades voor de middagrunners en pasta's en curries voor wie de tweede helft van de dag aan het lopen slaat. Daarnaast lees je nog informatieve teksten vol tips en bijhorende recepten om vochtverlies en suikerdipjes tegen te gaan. Het tweede hoofdstuk 'Presteren' concentreert zich op prestatiebevorderend eten tijdens de dagen voor de wedstrijd waarmee je het verschil maakt tussen net wel of geen persoonlijk record op D-Day. Verplichte lectuur voor wie nog niet weet wat 'taperen' in het lopersjargon betekent. Uit onderzoek blijkt immers dat wat je eet op de dag(en) voor de wedstrijd belangrijker is dan wat je tijdens de wedstrijd inneemt aan sportvoeding. En om koolhydraten te stapelen moet je heus geen hele week pasta vreten. Rijst, couscous, spelt en quinoa zorgen voor koolhydraatrijke variatie in het dieet en het gebruik van kruiden en specerijen kunnen helpen het verschil te maken. Ik onthoud vooral dat bierpannenkoeken een ideale <i>post-competition</i> maaltijd is, al moet ik dan weer 2,2 km hardlopen om ze eraf te branden. Het derde hoofdstuk 'Herstellen' draait rond de dagjes rust die even belangrijk zijn als de trainingsdagen en die kunnen helpen om de prestatie te bevorderen. De juiste voeding helpt je zelfs om sneller te herstellen van een blessure. Hier dus met die tagliatelle met verse sardines en olijven en het handjevol winegums!</p><p><i>Het hardloperskookboek</i> is niet zomaar een vrijblijvend kookboek. Wie er zijn of haar voordeel wil mee halen, zal het boek <i>cover to cover</i> moeten doorlezen en de opbouw van het dieet voor, tijdens en na de wedstrijd of de prestatie nauwkeurig moeten doseren. Het blijft uiteraard wat gegoochel met tabellen, energiewaarden, vetten en koolhydraten, maar voor wie eet omdat die loopt, is dit slechts een kleine moeite.</p><p align="right">[Edward Vanhoutte]</p><p><b>Titel:</b> Het hardloperskookboek<br />
<b>Auteur:</b> Miriam van Reijen<br />
<b>Fotografie:</b> Barbara Kerkhof <br />
<b>Uitgeverij:</b> De Arbeiderspers<br />
<b>Jaar:</b> 2013<br />
<b>Collatie:</b> 156 pp. – ill.<br />
<b>ISBN:</b> 978-90-295-8621-4<br />
<b>Kwalitatieve beoordeling:</b> ***<br />
<b>Moeilijkheidsgraad:</b> II</p>Edward Vanhouttehttp://www.blogger.com/profile/02370172525562602483noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1709465667748129377.post-44286523780180236552013-01-18T09:00:00.000+01:002013-01-18T09:00:00.533+01:00Bonnier Kirjat Oy - Angry Birds. Bad Piggy's Eier-Recepten<p><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiLM8kY7U_hjKwHKMMegiFdpa4XEZx87qOGed_75vgLYjIPxiNyOt_caTqquQAJfZ0RXsrnwJ-m5Xoa5Iio43ZPtGT-Txi5WiXEpgCvlNG81tR6U9bS55tq97EsETL4Q-ZSLks1vUjtr9Y/s1600/badpiggies2012.jpg" imageanchor="1" style="clear:left; float:left;margin-right:1em; margin-bottom:1em"><img border="0" height="149" width="150" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiLM8kY7U_hjKwHKMMegiFdpa4XEZx87qOGed_75vgLYjIPxiNyOt_caTqquQAJfZ0RXsrnwJ-m5Xoa5Iio43ZPtGT-Txi5WiXEpgCvlNG81tR6U9bS55tq97EsETL4Q-ZSLks1vUjtr9Y/s320/badpiggies2012.jpg" /></a>Bij de lancering van Bad Piggies in september 2012 stootte deze spin-off van het populaire game Angry Birds onmiddellijk door naar de eerste plaats van de best verkopende games in de app-store. Het doel van het spel is om stukken van een kaart te vinden die de Bad Piggies bij de eieren van de Angry Birds brengen. En wat doen de groene varkens dan met die eieren? Juist ja, koken.</p><p>Dit kookboek is uiterst geslaagd als line-extension omdat het niet zomaar teert op de populariteit van de game maar ook echt goede en leuke recepten aanbiedt. En gelukkig verkleutert dit boek niet meteen alle recepten, zodat het ook voor volwassenen een aardig boek is.</p><p>Net als de game is dit boek een beetje een puzzel, en dat is helaas niet de bedoeling. Zo staat een tekst die perfect als inleiding had kunnen dienen – 'Laat het duidelijk zijn dat er geen Angry Birds-eieren in de winkel verkrijgbaar zijn' – een beetje verloren achteraan het boek na een hoofdstukje met spelletjes en recepten voor verzorgingsproducten met eieren. Het boek begint met twee recepten waarvoor je hardgekookte eieren nodig hebt maar pas daarna wordt uitgelegd hoe je eieren kookt en bakt onder de titel 'Beginnen bij de basis'. Vreemd. De hoofstukken zijn ook volledig willekeurig samengesteld. Met titels als Appeltje Eitje, Eigenweis, Eierkunst en Tovereieren kan dat ook niet anders.</p><p>De uitwerking van het thema wordt doorgetrokken in de receptuur waar de ij in de titels consequent vervangen zijn door ei en waar een plezante invulling wordt gegeven op de indicatie van het aantal personen. De mini-omeletjes uit de oven zijn bijvoorbeeld bedoeld 'voor acht varkens op dieet', en de pasta met ei 'voor twee varkens die honger hebben na een dag hard werken'. De omelet met 30 eieren, 2,5 kg asperges en 5 preien is dan weer 'voor de hele straat'.</p><p>De diversiteit aan eierrecepten is groot en omvat zowel sauzen (bearnaise, hollandaise, aïolie, eiersaus) als klassiekers zoals Egg Benedict, quiche, eieren in het zuur, en wat exotische gerechten zoals de eiersushi en de Indiase eieren. Aan de zoetebekken is natuurlijk ook gedacht met recepten voor wafels, meringue, sorbet, cheesecake en chocoladeshake. Bij het recept voor rösti met ei liet de auteur echter een steekje vallen. In de ingrediëntenlijst staat 300 g rösti vermeld die je gelijkmatig in de pan moet leggen om te bakken, maar nergens wordt vermeld wat rösti dan wel mag zijn. Een beetje hobbykok weet dat natuurlijk, maar de receptuur aanpassen zodat je van aardappelen rösti maakt, was echt geen moeite geweest.<br />
Voor wie van eieren houdt én van Bad Piggies, is dit een ideaal boek. Door de degelijke recepturen en de mooie illustraties geeft dit boek zeker niet de indruk van een snel commercieël product, wat helaas maar al te veel het geval is bij boeken als line-extensions bij televisieprogramma's en mediafenomenen.</p><p align="right">[Edward Vanhoutte]</p><br />
<p><b>Titel:</b> Angry Birds. Bad Piggy's Eier-Recepten<br />
<b>Auteur:</b> Bonnier Kirjat Oy<br />
<b>Illustraties:</b> Pasi Pitkänen<br />
<b>Uitgeverij:</b> Van Holkema & Warendorf / Unieboek / Het Spectrum<br />
<b>Jaar:</b> 2012<br />
<b>Collatie:</b> 96 pp. – ill.<br />
<b>ISBN:</b> 978-90-00-31556-7<br />
<b>Kwalitatieve beoordeling:</b> ***<br />
<b>Moeilijkheidsgraad:</b> II<br />
<b>Originele titel:</b> Angry Birds Bad Piggies' Egg Recipes (Rovio Entertainment, 2011)</p>Edward Vanhouttehttp://www.blogger.com/profile/02370172525562602483noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1709465667748129377.post-54811919209848950262013-01-13T16:30:00.000+01:002013-01-13T16:40:29.181+01:00Sabrina Crijns, Kokarina & Hilde Smeesters - Het complete Ketnet kookboek. Van hapjes tot dessert<p><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgp0zczef3Q4qaCiz0zpuTSjlQ4-yxijBcrZ3epymvkDKyRZbeB-McWMWeWOY00zXZ5dWS4rwe_r9YWRGLgg0HP7orV2KBUhjf8MdJYw1tFZ_z4ZLXESbKu6t4RmZBkm-W-WKQhDLdTT4M/s1600/Ketnet12.jpg" imageanchor="1" style="clear:left; float:left;margin-right:1em; margin-bottom:1em"><img border="0" height="181" width="150" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgp0zczef3Q4qaCiz0zpuTSjlQ4-yxijBcrZ3epymvkDKyRZbeB-McWMWeWOY00zXZ5dWS4rwe_r9YWRGLgg0HP7orV2KBUhjf8MdJYw1tFZ_z4ZLXESbKu6t4RmZBkm-W-WKQhDLdTT4M/s320/Ketnet12.jpg" /></a>Het is en blijft mij een raadsel waarom kookboekenauteurs en -uitgevers kinderen blijven identificeren met snelle hapjes, snacks en zoete desserts, spijts alle inspanningen om het jonge volkje aan de evenwichtige en gezonde kost te helpen. Nu ook weer in <i>Het complete Ketnet kookboek</i> waar de worstenbroodjes, pizza's, kipnuggets, loempia's, en allerhande zoetigheden bijna 60 % van de inhoud uitmaken. Troost hierbij is dat er toch vrij veel aandacht is voor groenten, fruit en melkproducten, maar het gaat me vooral om de bevestigende boodschap die dit boek uitstraalt. Het moeten natuurlijk niet allemaal biologisch-dynamische-granen- met-gestoomde-groenten-en -duurzame-vis zijn, maar eten is veel meer dan een snelle hap en een zoete pap.</p><p>Het boek is klassiek opgedeeld in vijf hoofstukken: Aperitiefjes, Hapjes en snacks, Voorgerechten en soepen, Hoofdgerechten en Desserts. Op enkele pagina's vooraf worden de do's en de don'ts van het keukengebeuren overzichtelijk en op het niveau van de kinderen uitgelegd. Vanop de inhoudsopgave krijg je ook meteen een overzicht van de moeilijkheid van de 115 recepten die dit boek bevat. Bij de recepten zelf staat ook telkens een indicatie van de benodigde bereidingstijd en het aantal personen waarvoor wordt gekookt. De receptuur zelf is beknopt gehouden en zeer overzichtelijk. Twee ervaren dames hebben dan ook de pen gevoerd voor dit boek, namelijk <a href="http://kookboekenrecensent.blogspot.be/search/label/Smeesters">Hilde Smeesters</a>, die al heel wat kookboeken - waaronder de vorige Ketnetkookboeken - op haar naam heeft staan, en Sabrina Crijns die in Brugge met haar kookatelier <a href="http://www.kokirina.be" target="new">Kokirina</a> tonnen ervaring heeft met kinderkookworkshops.</p><p>Bij de recepturen valt het meteen op dat het gebruik van 'moeilijke' specerijen en kruiden niet wordt geschuwd. Koriander en gember, bijvoorbeeld, komen geregeld aan bod. En zo hoort het ook. Een voordeel van de kookcraze bij jonge ouders, is dat heel wat kinderen tegenwoordig uitgesproken smaken met de paplepel krijgen toegediend. Ook het flexitariërschap wordt in menig huishoudens gepraktiseerd. Een gerecht als 'Vegetarische spinazie-seitan schotel' speelt daarop in. Maar het was nog beter geweest als alle vegetarische recepten uit het boek gemarkeerd zouden zijn. De spinazie-seitan schotel is niet meer of minder vegetarisch dan de pita met falafelballetjes, de Indische aardappeltorentjes, de notenburgers of de pasta pesto (alhoewel over kaas altijd kan worden gediscussieerd). En als je de kippen- of runderbouillon in de soepen vervangt door groentenbouillon wordt het lijstje met vegetarische gerechten nog langer. Het boek besteedt dus wel aandacht aan gezonde kost, maar zet dit te weinig in de verf.</p><p>Met <i>Het complete Ketnet kookboek</i> haal je een overzichtelijk kinderkookboek in huis dat zich uitermate goed leent voor daadwerkelijk gebruik in de keuken. Het handzame en gebonden formaat maakt dat het boek open blijft liggen op het aanrecht en tegen een stootje kan. En trouwens, een kookboek is geen kookboek zonder de nodige vetvlekken.</p><p align="right">[Edward Vanhoutte]</p><p><b>Titel:</b> Het complete Ketnet kookboek. Van hapje tot dessert<br />
<b>Auteur:</b> Sabrina Crijns, Kokarina & Hilde Smeesters<br />
<b>Fotografie:</b> Yannick Vermeire, Whitespray, Heikki Verdurme & Shutterstock<br />
<b>Uitgeverij:</b> Lannoo<br />
<b>Jaar:</b> 2012<br />
<b>Collatie:</b> 256 pp. – ill.<br />
<b>ISBN:</b> 978-94-014-0435-8<br />
<b>Kwalitatieve beoordeling:</b> ***<br />
<b>Moeilijkheidsgraad:</b> I<br />
<b>Leeftijdsaanduiding:</b> 7+</p>Edward Vanhouttehttp://www.blogger.com/profile/02370172525562602483noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1709465667748129377.post-47113967911388991112012-11-28T22:12:00.000+01:002012-12-17T20:14:45.998+01:00Het Grote Larousse Patisserieboek<p><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiH-hkvux1QaQtKsDZWhuc94G58wqFGr-BFzEhnfoahKHfL2VAiXPqdPuFCnniSiPkYopWyFcCMwSsD-CcrjOM7TSLoI3kCGtw-S1oBgOlakPYHME9EZXX53TOB4IIeqmgr_xdwT4pS4G4/s1600/Larousse12.jpg" imageanchor="1" style="clear:left; float:left;margin-right:1em; margin-bottom:1em"><img border="0" height="182" width="150" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiH-hkvux1QaQtKsDZWhuc94G58wqFGr-BFzEhnfoahKHfL2VAiXPqdPuFCnniSiPkYopWyFcCMwSsD-CcrjOM7TSLoI3kCGtw-S1oBgOlakPYHME9EZXX53TOB4IIeqmgr_xdwT4pS4G4/s320/Larousse12.jpg" /></a>In de twee jaar sinds <i>Petit Larousse Pâttisier</i> in Frankrijk op de markt kwam, is het boek uitgegroeid tot een ware klassieker. Bij de publicatie kreeg het boek op de World Cookbook Awards meteen een speciale prijs van jury. Say no more. Twee jaar later ligt het boek ook in het Nederlands in de winkel en is de Petit Larousse de Grote Larousse geworden. Zomaar.</p><p>Wie op veilig wil spelen, die begint het best aan het einde van het boek. In het hoofdstuk 'Het banketbakkersatelier' worden alle basishandelingen van de pâtissier overzichtelijk uitgelegd aan de hand van stap-voor-stap foto's. Van het bekleden van een taartvorm en het blind bakken van deeg over het bereiden, uitrollen en spuiten van verschillende soorten deeg en de bereidingen van romen, merengues, sauzen en glazuren tot het tempereren en bewerken van chocolade en het maken van jam en marmelade. Daarna komt een verklarend overzich met foto van het basiskeukengereedschap en een verklarende woordenlijst banketbakken. Wie dit achter de kiezen heeft, kan aan het echte werk beginnen.</p><p>De ruim 200 recepten worden onderverdeeld in zeven hoofdstukken. All time classics komen aan bod in het eerste hoofdstuk 'Mijn favoriete klassiekers'. Denk hierbij aan verschillende soorten cake, brioche en flan, appelcrumble, rijsttaart crème brûlée, sabayon en île flottante. In een tweede hoofdstuk speelt chocolade de hoofdrol en krijgen we recepten voor bavarois, mousse, profiterolles, truffels, soufflé en verschillende chocoladetaarten. Een hoofdstukje verder is het al fruit wat de klok slaat met recepten voor aardbeien-, vijgen-, ananas-, kiwi-, citroen-, appel, en rabarbertaartjes, fruitpapillotten, mousses, bananen met specerijen uit de oven en gegrilde en gekaramelliseerde grapefruits. Technisch wellicht de moeilijkste recepten staan in het hoofstuk 'Het is feest!'. Soezen, opgerolde cake, zwartewoudtaart, schuimgebak, rum baba, Noorse omelet en Mont-blanc: het vergt wat techniek en concentratie. De koekjesmonsters komen dan weer aan hun trekken met de recepten in 'Zachte en krokante koekjes en gebakjes'. Alle klassiekers vind je hier: macarons, kattentongen, madeleines, palmiers en kokosrotsjes. Ijs, sirbet, granité, ijstaarten, semiffreddo en parfait komen dan weer aan bod in 'Zomerse frisheid' waar fruit weer de boventoon voert. En zoeter dan in het afsluitend receptenhoofdstuk 'Kleine vieruurtjes' vind je ze niet: beignets, churros, wafels, oliebollen, pannenkoeken, brioche, dulce de leche en elf recepten voor jam, marmelade en gelei.</p><p>Hier en daar worden recepten gemerkt als 'super snel', 'succes gegarandeerd', 'kind plus' of 'chef-kok waardig'. Een echte logica in het gebruik van deze labels is niet echt te vinden.</p><p>De recepten zijn goed opgesteld en de ingrediëntenlijst volgt meestal de logica van het recept. Hier en daar is er wel een onzorgvuldigheid te bespeuren. Zo worden de potjes voor de chocoladesoufflé niet met boter ingevet, en wordt het mengsel in 'de souffléschaal' gestort, terwijl de foto aparte potjes laat zien. Maar met een beetje keukentraining vang je dit makkelijk op.<br />
Het boek bevat een mooie diversiteit aan niet al te moeilijke recepten. Maar de echte pâttisier die zich wil verliezen in het moeilijkere taarten- en gebakwerk blijft wat op zijn honger zitten. Dit boek is vooral voor een groot publiek bedoeld.</p><p align="right">[Edward Vanhoutte]</p><p><b>Titel:</b> Het Grote Larousse Patisserieboek<br />
<b>Auteur:</b> Larousse<br />
<b>Fotografie:</b> Olivier Ploton <br />
<b>Uitgeverij:</b> Lannoo<br />
<b>Jaar:</b> 2012<br />
<b>Collatie:</b> 448 pp. – ill.<br />
<b>ISBN:</b> 978-90-209-28471<br />
<b>Kwalitatieve beoordeling:</b> ***<br />
<b>Moeilijkheidsgraad:</b> II<br />
<b>Oorspronkelijke titel:</b> Petit Larousse Pâtissier (Editions Larousse, Parijs)</p>Edward Vanhouttehttp://www.blogger.com/profile/02370172525562602483noreply@blogger.com0