donderdag 27 mei 2010

Bob Minnekeer & Stefaan Van Laere - Whisky Puur. Een praktische proefgids

Koken met whisky is populairder dan ooit. Tegenwoordig worden er gastronomische arrangementen samengesteld waarin whisky de begeleidende taak van wijn overneemt.

Bob Minnekeer, de grootste whiskykenner van de Benelux, regeert al jaren over de whiskyclub Glengarry op het Gentse St-Baafsplein, de basis van waaruit hij ‘tastings’ organiseert. Co-auteur Stefaan Van Laere deelt met Minnekeer de liefde voor het vloeibare Schotland.

Het uitgangspunt van Whisky puur is de geur én smaak van whisky voor iedereen toegankelijk maken. Minnekeer gaat rustig van start met het eerste hoofdstuk (do’s and don’ts) waarin hij praktische tips geeft die gaan van de juiste glazen, naar de aanwezigheid/hoeveelheid van ijs tot het walsen van whisky. In het tweede hoofdstuk wordt het tempo opgedreven; hierin worden een aantal hardnekkige mythes over Schotse whisky doorprikt. Zo blijkt het Schotse graan sinds oudsher ingevoerd te zijn uit het buitenland; de zogenaamde ‘natuurlijke’ gisten zijn allemaal gekweekte giststammen. Het coregedeelte van het boek wordt echter gevormd door het hoofdstuk ‘leren ruiken en proeven’. Dit hoofdstuk is sterk, precies omdat het niet nadrukkelijk over whisky handelt, maar over de manieren waarop je smaken kan analyseren: welke de basissmaken zijn, hoe aroma’s werken, hoe kleuren onze smaak beïnvloeden, … Aan de hand van de hoofdsmaken van een bepaalde whisky wordt er uitgelegd hoe je precies te werk moet gaan, wil je een whisky degusteren. Hoe proef je bijvoorbeeld de zilte rokerigheid van Lahproaig, de hazelnoten en herfstgeur in The Glenlivet en de appelsienzeste in Glenfarclas. Hier wordt dus niet het succesverhaal van The Black Bowmore nog eens dunnetjes overgedaan. Bovendien wordt er duidelijk op de subjectiviteit van smaak gewezen. Terwijl je in andere proefgidsen opgelegd wordt wat je allemaal in whisky proeft (met weinigzeggende termen als ‘de smaak van verbrand rubber’), stelt Minnekeer duidelijk dat het uitgesloten is dat twee mensen whisky op dezelfde manier beleven. Een van de laatste hoofdstukken gaat over het gebruik van whisky in de keuken. Minnekeer geeft basishandelingen met whisky weer zoals flamberen, parfumeren, marineren, injecteren en het gebruik van kruidenaroma’s. Dit hoofdstuk wordt afgesloten door twee gerechtjes van Stef Roesbeke, Chef van het restaurant de Cluysenaer in Kluizen. Het restaurant heeft al tweemaal de award ‘Whiskyrestaurant of the year’ (in 2008 en 2010) gewonnen. Roesbeke injecteert een duivenborstje met Aberlour A’Bunadh en paneert het met noten, vervolgens parfumeert hij zeebaars met Clynelish. Beide gerechten zijn helder beschreven en daardoor niet zo moeilijk te bereiden.

Hoewel Bob Minnekeer zijn bevlogenheid in levende lijve kán overbrengen, ligt dat in zijn boek iets lastiger. De ingewikkelde zinsconstructies zorgen soms voor de nodige hilariteit. Wat te denken van een zin als ‘een standbeeld is misschien goed voor het ego, maar de overvliegende duiven brengen die heldenverering wel terug tot de juiste proporties met hun zichtbare sporen.’?

Whisky puur is een nuttig en handig boek, zowel voor beginners als kenners. Deze gids is bovendien zeer praktisch aangelegd: je stelt zelf je smakenpalet samen.

Hoewel proeven een ambacht kan zijn, komt het in de minder gefortuneerde gevallen neer op oefenen. Steeds opnieuw. En dat doe ik graag. Als u mij nu wil excuseren, ga ik kijken of een Longrow CV mij door deze druilerige dag kan helpen.

[Femke Vandevelde]


Titel: Whisky Puur. Een praktische proefgids
Auteur: Bob Minnekeer & Stefaan Van Laere
Fotografie: Andrew Verschetze & Joris Devos
Uitgeverij: Davidsfonds
Jaar: 2009
Collatie: 144 pp.
ISBN: 978-90-5826-5807
Kwalitatieve beoordeling: ****
Moeilijkheidsgraad: II

2 opmerkingen:

Els zei

Effectief, niets boven de man zelf aan het werk zien en horen. Zijn rollende R onder de glimmende snor en met een beetje geluk met quilt... je wordt zo whiskyfan

Anoniem zei

Bob heeft blijkbaar weer een boek uit, maar nu zonder de medewerking van auteur Stefaan Van Laere die hem destijds toch gelanceerd heeft? Stank voor dank? of hoe een 'groot' man 'klein' kan zijn...