woensdag 27 november 2013

Willy Faes - Het Gehakt Inspiratieboek

Elke slagerij die ik op mn pad kruis wordt onderworpen aan dezelfde onverbiddelijke triple-test waarbij ik americain préparé, bloedworst en varkensgehakt proef. Desnoods uit het vuistje. Met een degustatie van deze drie producten en een blik op het aanbod in de koeltoog heb ik al snel mijn oordeel klaar. Never mess with a butcher's grandson.

Cruciaal in het aanbod van een slagerij is de kwaliteit en de smaak van het gehakt. Die kunnen de zaak maken of kraken. De wetgever mag dan al een wettelijk kader gecreëerd hebben dat de hygiënische omstandigheden, de versheid en de toegestane ingrediënten van gehakt bepaalt, een standaardrecept bestaat echter niet. Elke beenhouwer selecteert zelf de stukken vlees die tot gehakt worden vermalen, kiest daarbij de procentuele hoeveelheden vlees en vet en de aard en de hoeveelheid kruiding. Daarom is het ene gehakt het andere niet. En laat het meteen duidelijk zijn: gehakt bestaat uit puur vermalen rauw vlees en vet, niet uit restjesvlees.

Gehakt is niet alleen voor de slager een veelzijdig en smaakvol product dat puur, gemengd, bereid, in worsten of in bereidingen allerhande wordt aangeboden, maar het is de absolute vleeskampioen in de dagdagelijkse keuken. Geen ragu of bolognesesaus, gehaktballetjes in de soep, vogelnestjes, gevulde paprika's, moussaka of worstenbroodjes zonder gehakt. En omdat het elke dag gehaktdag mag zijn, verzamelde Willy Faes 67 recepten met gehakt die in doordeweekse of feestelijke vorm op tafel kunnen komen. Daarbij beperkte hij zich niet tot varkensgehakt alleen. Recepten met lams-, kalfs- en kippengehakt zijn ook goed vertegenwoordigd in de vijf thematische hoofdstukken (Hapjes, Ovenschotels, Pasta's, Wereldkeuken en Vlaamse keuken) waarin de recepten zijn ingedeeld.

De recepten zijn over het algemeen laagdrempelig gehouden en zijn voor iedereen haalbaar, en dat is ook de bedoeling. Een exotische toets hier en daar maakt het allemaal nog wat spannender. De recepten zelf zijn helder geschreven, maar de ingrediëntenlijsten zijn een rommeltje en volgen de logica van het recept niet. Bij een dergelijk themaboek zijn er twee systemen mogelijk: ofwel krijgt het centrale thema - hier het gehakt - de meeste aandacht en wordt als eerste ingrediënt vermeld, ofwel volgt de ingrediëntenlijst een zekere logica waarvan de opbouw van het recept voor de gebruiker de meest logische is. Een dergelijk systeem werd hier echter niet gebruikt en het lijkt erop dat de einderdactie zich alleen met taalkwesties heeft bezig gehouden. En dat is jammer want een kookboek is meer dan een verzameling recepten alleen. Zo worden de ingrediënten voor de saus bij het recept voor Albondigas wél en bij het recept voor Italiaanse gehaktballetjes in tomatensaus en die voor de Vlaamse Balletjes in tomatensaus niet apart opgelijst; bij het recept voor Hamburger met frietjes ontbreekt de bereidingswijze van de frietjes en terwijl er ook frietjes geserveerd worden bij de Steak tartaar, worden die dan weer niet vermeld in de titel van het recept, enz.

Het boek is, net als het gehakt, aan een aantrekkelijke prijs te koop bij de slagerij en een overzicht van de verkooppunten vind je op http://www.gehaktboek.be/. Goed boek zonder meer, maar voor mij mocht het absoluut wel een beetje meer zijn.

[Edward Vanhoutte]



Titel: Het Gehakt Inspiratieboek. Makkelijk, voordelig & inspirerend
Auteur: Willy Faes
Fotografie: Lucas van Lieshout
Uitgeverij: Media Tower Publishing
Jaar: 2013
Collatie: 160 pp. – ill.
ISBN: 978-90-8186-937-9
Kwalitatieve beoordeling: ***
Moeilijkheidsgraad: II

maandag 16 september 2013

Tine Bral - Het Grote Mosselboek

Je moet zelf al een serieus zure mossel zijn om niet spontaan in lachen uit te barsten bij het lezen van de titel 'Het Grote Mosselboek'. Dit boekje is 13 bij 21 cm, past in je binnenzak en is uitgelezen nog voor de casserole, opschudden incluis, van het vuur komt. Ook qua inhoud is het ietwat mossel noch vis. Een beetje geschiedenis, een beetje folklore, een beetje kunst, enkele weetjes, een paar Vlaamse en Nederlandse mosselchefs en een handvol recepten. Aardig geschreven en onderhoudend, dat wel. Maar het grote mosselboek...?

Tine Bral moet voor een ferme uitdaging hebben gestaan toen ze aan dit boekje begon. Een overzichtelijk en leesbare introductie en compendium schrijven over de mossel. Neerlands trots en de Belg zijn vreten. Met 65% van de Zeeuwse mosselen op Belgische borden is het niet verwonderlijk dat de aankoop van Marcel Broodthaers' 'Grande casserole de Moules' in 1999 voor ophef zorgde in het walhalla van het surrealisme. Een kwart miljoen euro voor een mosselpot met lege schelpen verdeelde het land in mossellovers en haters. Ik durf te wedden dat er nu nog Vlamingen zijn die omwille van dit voorval geen mosselen eten.

Broodthaers' mosselpot is één van de vele faits divers die in dit boekje aan bod komen: van de enige mosselveiling ter wereld tot Molly Malone, van moules parquées tot de Deltawerken. Losse, korte hoofdstukjes met alinea's van soms maar enkele regels lang reiken de lezer heel wat mosselbroed aan. Toch blijft die lezer dikwijls hongerig achter na de hapjesparade van kleine verhaaltjes, anekdotes en weetjes. Voer voor de gids op een mosselwandeling en Wikipedia-waardig. En je hoort mij niet zeggen dat daar iets mis mee is.

Maar dit boekje hoeft natuurlijk niet afgerekend te worden op wat het – de titel niet te na gesproken – niet wil zijn. Dit kleine mosselboekje is een complexloze rondgang in de facetrijke wereld van de mossel, met zestien leuke recepten als sluitstuk. De vier opgevoerde chefs die als kinderen van de zee opgroeiden, zijn echter formeel: mosselen horen puur gegeten te worden, rauw of net even gestoomd. En met de kennis uit dit boekje wordt het respect voor deze zilte lekkernij er alleen maar groter op.

[Edward Vanhoutte]


Titel: Het Grote Mosselboek
Auteur: Tine Bral
Fotografie: Leo Pekaar
Uitgeverij: Davidsfonds
Jaar: 2013
Collatie: 160 pp. – ill.
ISBN: 978-90-5826-962-1
Kwalitatieve beoordeling: ***
Moeilijkheidsgraad: II

zaterdag 10 augustus 2013

Amelia Wasiliev - De lekkerste hapjes uit London

In London is er tegenwoordig wel wat hippers te vinden dan scones, muffins en crumpets, maar daar denkt de Londonse Amelia Wasiliev blijkbaar anders over. Zelf woont ze zowel in London als in Australië waar haar man, de singer-songwriter Alex Lloyd, een sterrenstatus geniet. Samen met haar zus, de illustratrice Alice Chadwick, maakt ze kookboeken en vullen ze op rustig tempo de blog Sisters in the Kitchen. De Britse Yummyblogsisters, zeg maar. Een van die kookboekenprojecten was een boekje voor de Franse uitgever Marabout met een dertigtal recepten voor gebak, cupcakes, scones, koekjes, taarten en taartjes die de gebakken backbone van deze wereldstad vormen. Wasiliev schreef recepten en teksten, Chadwick illustreerde en Lisa Linder fotografeerde.

Wie in London ronddwaalt, kan inderdaad niet naast de de big bake craze kijken, en krijgt kansen genoeg om allerlei cookies, cakes en pies te proeven. En die komen heus niet alleen uit de ondertussen haast legendarische Hummingbird bakery. In elke zichzelf respecterende koffie- of theebar vind je – meestal – dames die de aanblik van de machtige chocoladecake op de counter niet kunnen weerstaan en grossieren in goeie redenen om zichzelf een groot stuk kleffe troost toe te eigenen. Nigella Lawson achterna!

Wie zijn troost thuis wil vinden, kan aan de slag met de recepten voor chocoladetaart met zuidvruchten, miljonairszandkoek met karamel en chocoladetopping, brownies met roomkaas en frambozen of Naomi bars met bodem van chocoladekoekjes en chocoladeglazuur waartussen een botercrème ligt. Old Fashionista's gaan onverminderd voor de worteltaart of bietentaart met hazelnoten, Stiff Uppers voor de Chelsea buns of Eton cupcakes, en Tradition Shaggers voor crumpets met karamelboter, scones met witte chocolade, shortbread, muffins of mincemeattaartjes.

Zoals alle boekjes in deze Good Cook-reeks, is de receptuur verzorgd en overzichtelijk opgesteld en worden voorbereidings-, bak- en rusttijden voorbeeldig vermeld. Of dit boek echt de lekkerste hapjes uit London verzamelt, betwijfel ik, maar een beetje Anglofiel bakt zich met dit boekje vlot een Londons thuisgevoel.

[Edward Vanhoutte]



Titel: De lekkerste hapjes uit London
Auteur: Amelia Wasiliev
Fotografie: Lisa Linder
Illustraties: Alice Chadwick
Uitgeverij: Good Cook Publishing
Jaar: 2013
Collatie: 72 pp. – ill.
ISBN: 978-94-6143-074-8
Kwalitatieve beoordeling: ***
Moeilijkheidsgraad: II
Originele titel: Un goûter à Londres (Hachette Livre – Marabout, 2012)

donderdag 25 juli 2013

Nancy McDougall & Glynis McGuinness - Mini Kinderkookbijbel

Deze derde druk van De Kinderkookbijbel die voor het eerst in 2011 in het Nederlands verscheen, heeft een nieuw formaat en afwerking gekregen. Voor de rest verschilt dit boek in niets van zijn uit de kluiten gewassen eerste en tweede drukken. En dus blijft mijn oordeel van destijds overeind. Het enige wat eventueel verandert is dat dit mini-formaat nu wel makkelijker hanteerbaar is voor kleine kinderhanden. Maar omdat dit slechts een verkleinde herdruk is, is het boek is nog altijd even onoverzichtelijk en saai, hoewel zeer didactisch van aanpak. Niettegenstaande het kleinere formaat blijft deze Mini Kinderkookbijbel dus eerder geschikt voor volwassenen die met kinderen willen koken.

Het boek start met 37 bladzijden introductie waarvan het overgrote deel door tekst wordt ingenomen. Niet echt een stimulans voor wie direct met koken wil beginnen. Maar het minste wat je van dit boek kan zeggen is dat het methodisch is opgebouwd, en daarom ook een veel te drukke bladspiegel kent. Je ogen schieten werkelijk alle kanten uit en introductie, ingrediëntenlijst, benodigd keukengerei, tips, opmerkingen en stap-voor-stap recept zijn moeilijk in één oogopslag van elkaar te onderscheiden. De gekleurde symbooltjes die bij de fotootjes aangeven wanneer er gevaar dreigt en de gekleurde bovenrand met een indicatie van de moeilijkheidsgraad, de voorbereidings- en bereidingstijden, maken het kleurboekkarakter van dit boek compleet.

Dit boek bevat vooral heel veel informatie, misschien wel te veel. Meer dan 150 recepten, informatie over veiligheid in de keuken, de uitgerekende voedingswaarden van elk recept en alles wat hier voordien al ter sprake kwam. Een ondoenbare zaak om dat allemaal in een rustige en prettige vormgeving te stoppen. En dit kleine formaat maakt alles nog moeilijker om te lezen.

Wie op zoek is naar veel haalbare recepten om met kinderen te maken en daarbij een grote hoeveelheid informatie wil verwerken, vindt zeker zijn of haar gading in dit boek. Het boek is echter niet geschikt voor de beoogde doelgroep, en deze herdruk in mini-formaat verandert daar niets aan.

[Edward Vanhoutte]



Titel: Mini Kinderkookbijbel
Auteur: Nancy McDougall & Glynis McGuinness
Fotografie: William Lingwood
Uitgeverij: Veltman Uitgevers
Jaar: 2013
Collatie: 256 pp. – ill.
ISBN: 978-90-483-0823-1
Kwalitatieve beoordeling: **
Moeilijkheidsgraad: I


zondag 21 juli 2013

Christine Tobback - Eet wat bij je past. Het kookboek

Ik heb het eigenlijk altijd al geweten: mijn chipsverslaving is blijkbaar een normale reactie op mijn gevoeligheid voor fructose in groenten en fruit. Hoewel ik het wel lust, eet ik spontaan haast nooit fruit, en van fruit bij mijn maaltijd ga ik helemaal over de rooie. Worst eet ik zonder appelmoes, de gepocheerde peertjes en de verplichte veenbessen in het wildseizoen worden meteen teruggestuurd naar de keuken.

In de inleidende pagina's van Eet wat bij je past. Het Kookboek legt voedingsdeskundige Christine Tobback bevattelijk uit waarom we, als we naar ons lichaam luisteren, van nature eten wat bij ons past. Heel wat mensen – meer dan vroeger? – krijgen op een bepaald moment in hun leven te maken met de een of de andere vorm van voedingsintolerantie die spijsverteringsklachten, migraines, vermoeidheid, pijn en overgewicht opwekt. Een elementair inzicht in de bestaande voedselallergieën en pseudo-allergieën en de reactie van je eigen lichaam op verschillende voedingsmiddelen helpt je een heel stuk op weg naar een beter leven. Dit inzicht gaf Tobback eerder al in het boek Eet wat bij je past. De remedie tegen pijn, vermoeidheid en overgewicht (Standaard Uitgeverij, 2009).

In dit kookboek gaat Tobback een stap verder en vertaalt ze de verworven inzichten in 50 recepten die arm zijn aan lactose, fructose, gluten, histamine en zuren en die dus rekening houden met de totale overgevoeligheid van de persoon in kwestie. Hierin verschilt het boek met andere allergieboeken die doorgaans slechts op één overgevoeligheid focussen. Tobback kiest bewust voor allergeen-arme en niet voor allergeen-vrije recepten. Reacties op voedingsmiddelen kunnen volgens Tobback het beste opgevangen worden door te combineren. Zo verlaagt de aanwezigheid van vetstoffen en eiwitten de gevoeligheid voor fructose en andere stoffen zoals salicylaten en zuren. Daarom zijn frietjes bij rauwkost nog zo gek niet, en zorg bechemelsaus al generaties lang voor een betere vertering van spinaize of prei. Het is trouwens in de keuken van onze grootouders dat Tobback heel wat inspiratie vindt voor goed verteerbare gerechten. Pompoen of spruitjes in een stamppot, bijvoorbeeld, of geroosterd of oud brood met wat vetstof. Daarenboven combineert ze altijd twee soorten groenten om de effecten van de ene soort minimaal te houden.

De recepten worden voor het gemak ondergebracht in de hoofdstukjes ontbijt, hapjes, soepen, voorgerechten, hoofdgerechten en desserts. De recepten zijn overzichtelijk en stap voor stap uitgeschreven en worden vergezeld van dieetspecifieke informatie die het lezen meer dan waard is. De foodstyling en -fotografie van Ann Vertriest geven een huiselijk gevoel en bevorderen de laagdrempeligheid van het boek. Een absolute aanrader voor al wie met voedselovergevoeligheid te maken heeft.

[Edward Vanhoutte]



Titel: Eet wat bij je past. Het kookboek
Auteur: Christine Tobback
Fotografie: Ann Vertriest & Benedicte Depuydt
Uitgeverij: Standaard Uitgeverij
Jaar: 2013
Collatie: 150 pp. – ill.
ISBN: 978-90-02-25277-8
Kwalitatieve beoordeling: ***
Moeilijkheidsgraad: II

donderdag 6 juni 2013

Kitty de Wolf - Bakfeest! Fondant & Zo

Bij het woord 'fondant' denkt de gemiddelde foodie ondertussen al lang niet meer alleen aan chocolade. Rolfondant of fondant is een suikerpasta gemaakt van suikerbakkerspoeder, glucose en glycerine. Daardoor is het uiterst kneedbaar en uitermate geschikt om gebak en gebakjes van een creatieve toets te voorzien. Met een beetje handigheid is alles mogelijk. Fondant komt in verschillende kleurtjes of is zelf aan te kleuren met voedingskleurstof. Je kan het eigenlijk een beetje vergelijken met plasticine, alleen... het is eetbaar, én het is glutenvrij. Voor de echte professional die kleine details en fijne ornamentjes wil boetseren zonder dat de fondant breekt, is er ook gumpaste of flowerpaste op de markt. En wie het betere werk wil afleveren of spectaculaire constructies wil maken koopt er best ook een potje eetbare lijm bij of maakt die zelf op basis van de stabilisator tylose. Nu nog een aantal prikkers, vormpjes of smoothers en het knutselfeest kan beginnen.

In dit boek toont Kitty de Wolf, die eerder al o.a. Bakfeest! Cupcakes & Zo publiceerde, 33 creatieve toepassingen van het werken met rolfondant. De uitgever stelt zich op de achterkant van het boek eerder bescheiden op en maakt gewag van 'ruim 20 fondantcreaties'. Vreemde vorm van marketing, als je het mij vraagt.

Een recept voor rolfondant is niet in het boek te vinden, blijkbaar is het in de bakwereld gangbaar om dat kant en klaar te kopen. Marsepein is natuurlijk een smakelijker alternatief, maar heeft een grovere korrel en is daardoor minder goed te verwerken, aldus De wolf. Alhoewel er natuurlijk fijngewalste marsepein van goede kwaliteit te kopen is die evengoed te bewerken valt. De enige drie recepten in het boek zijn voor vanille-botercrème, roomkaas-/boterglazuur (frosting) en icing, die ook in haar vorige boek te vinden waren. Maar dit is niet zozeer een kookboek, als wel een creatief boek voor gebakdecoraties.

En die decoraties zijn inspirerend, zowel voor de doorwinterde bakker-decorateur als voor de nieuweling die de kneepjes van het vak (pun intended) via stap-voor-stap foto's aangeleerd krijgt. De Wolf toont hoe je hondjes, vogeltjes, muizen, varkentjes, bijtjes, lieveheersbeestjes, kikkers, olifantjes, egeltjes maar ook autootjes, treintjes, balletschoentjes, heksenmutsen, handtasjes, lippenstift, strikjes en roosjes boetseert en op gebak schikt.

Voor de liefhebbers van het genre is dit een uitstekend boek met duidelijke instructies en inspirerende voorbeelden. Voor je aan de slag kan, bezoek je wel het best een gespecialiseerde bakwinkel, of je bestelt je materiaal online. En daar maakt bakfeestenzo.nl het best zo snel mogelijk werk van.

[Edward Vanhoutte]


Titel: Bakfeest! Fondant & Zo
Auteur: Kitty de Wolf
Fotografie: Joost de Wolf
Uitgeverij: Tirion Uitgevers
Jaar: 2013
Collatie: 80 pp. – ill.
ISBN: 978-90-4391-555-7
Kwalitatieve beoordeling: ***
Moeilijkheidsgraad: II


woensdag 22 mei 2013

Caroline Hofberg - Meer dan 80 Spannende Salades

Nu het weer niet echt mee wil, moeten we wel in de boeken duiken om een zomergevoel te krijgen. En daar hebben ze in het hoge en donkere Noorden niet alleen kaas maar een heel smorgasbord van gegeten. Dat bewijst de Zweedse kookboekenschrijfster en foodcolumniste Caroline Hofberg die in Matiga Sallader (Hartige Salades) meer dan 80 recepten verzamelde om elke jaargetijde op te fleuren met wat het bos, het veld, de zee en de boerderij aan kleuren, smaken en geuren voortbrengt.

Omdat vlees- en visproducten in Scandinavië over het algemeen waanzinnig duur zijn, de natuur er overweldigend is en de landbouw er om defensieve redenen wordt gestimuleerd en gesubsidieerd, wordt er heel wat met groenten, bessen, blaadjes en dergelijke gewerkt. En omdat deze natuurlijke keukens van Noorwegen, Zweden en Finland al enkele jaren een inspiratiebron zijn voor onze chefs, zit dit boek vol aha-momenten voor wie dichter bij huis al eens een gastronomisch restaurant bezoekt dat mee is met zijn tijd.

Zo'n fraai inspiratiegerecht is bijvoorbeeld de wortelgroentesalade met spelt en groenekoolpesto: wortel, rode biet, pastinaak, knolselderij en koolraap worden beetgaar geroosterd en met de spelt gemengd en geserveerd met een pesto op basis van groene kool. Of Isterband – Zweedse worst van runder- en varkensvlees en gekookte aardappels – met warme rodebietensalade. Geroosterde rode bieten doen het overigens ook goed met spek, krulandijvie en met prei gemengde gort.

Dit boek bevat heel wat recepten met couscous, bulgur, spelt, haver, quinoa, kamut, mout en gort als alternatief voor de verder alomtegenwoordige aardappel die al eens met zalm wordt gecombineerd in de recepten voor romige aardappelsalade met gepocheerde zalm, aardappelsalade met warmgerookte zalm en garnalen en kaviaaraardappels met gravad lax. Terwijl wel uit de doeken wordt gedaan hoe zalm wordt gepocheerd, verschijnen de warmgerookte zalm en gravad lax louter als ingrediënten in de recepturen. Nochtans zijn deze laatste bereidingen even eenvoudig uit te leggen als de techniek van het pocheren. Hetzelfde geldt voor de gegrilde rosbief en de ingemaakte rode bieten die in de recepten worden gebruikt. Een recept voor ingemaakte bospaddenstoelen wordt dan weer wel gegeven.

Deze inconsequente omgang met bereide ingrediënten is de enige zwakte van het boek. Er is geen enkel argument te bedenken – ook geen economische, want er is paginaruimte genoeg – voor deze werkwijze. Alleen het excuus van de onzorgvuldigheid in dit anders zeer verzorgde en sterke boek doemt op. Maar het eindoordeel is zeker positief: Meer dan 80 Spannende Salades is een puik en geïnspireerd boek dat weldoordacht en met oog voor variatie, smaak- en kleurencombinaties werd samengesteld door een doorwinterde foodwriter. De sterke fotografie maakt het helemaal af.

Wil de Vlaamse Caroline Hofberg zich melden a.u.b.?

[Edward Vanhoutte]


Titel: Meer dan 80 Spannende Salades
Auteur: Caroline Hofberg
Fotografie: Tia Borgsmidt
Uitgeverij: Kosmos Uitgevers
Jaar: 2012
Collatie: 194 pp. – ill.
ISBN: 978-90-215-5334-4
Kwalitatieve beoordeling: ***
Moeilijkheidsgraad: II
Oorspronkelijke titel: Matiga Sallader (Norstedts, Stockholm, 2012)

vrijdag 26 april 2013

Ann Vertriest - Slaatjes. Het hele jaar door genieten

Het is wellicht geen toeval dat dit slaatjesboek van Ann Vertriest verschijnt aan het begin van de lente. Met de eerste zonnestralen in zicht en genoeg tijd gepasseerd om je echt schuldig te voelen over die voornemens die je aan het nieuwe jaar hebt gemaakt maar waar tot nog toe niets van in huis gekomen is, gaat menigeen gemotiveerd aan de slaatjes. Immers, dit is het seizoen van de eerste primeurgroenten en het lonken naar de volle zomer. Toch bestaat er volgens Vertriest niet zoiets als een slaatjesseizoen en dat bewijst ze volop in dit boek. Vertriests favoriete slaatjesseizoen is misschien zelfs de herfst vol aardse smaken en kleuren.

Voor dit boek combineerde Ann Vertriest al haar talenten. Ze is niet alleen een goeie kok die al enkele jaren haar recepten prijs geeft op haar blog Photo-copy, ze is ook een freelance copywriter en foodstyliste. Amper twee jaar geleden pikte ze ook de camera op en begon ze aan een nieuwe carrière als (food)fotograaf. Alles in dit boek heeft ze dus zelf verzorgd: recepturen, teksten, styling, fotografie en eindredactie. Zeldzaam!

Om een volledig boek te vullen met alleen recepten voor slaatjes heeft Vertriest het onderste uit de kan moeten halen. En hier en daar is dat ook te zien. Het 'Galant slaatje met glasnoedels, scampi en koriander' en het 'Spannend garnalenslaatje met munt' zijn wel erg gelijkaardig. Toegegeven, het ene slaatje werkt met glasnoedels en het andere met basmatirijst, maar voor de rest zijn de smaken van de scampi, de sluimerwtjes, de koriander, de munt en – toch wel belangrijk in een slaatje – de vinaigrette dezelfde. Het ene recept had een tip bij het andere kunnen zijn: 'Vervang de glasnoedels eens door basmatirijst en laat de chilipeper, pindanootjes en komkommer weg. Gebruik in de plaats 100 g doperwtjes.' Klaar. Maar meteen toont dit ook aan dat het makkelijk variëren is met slaatjes, en dat is dan weer goed nieuws.

Ruim de helft van dit boek bevat uitsluitend vegetarische slaatjes, de andere helft werkt met een stukje vis, vlees of gevogelte. Maar niemand hoeft zich natuurlijk louter aan deze recepturen houden. Het 'Ethisch verantwoord tofuslaatje met pesto' kan bijvoorbeeld perfect met spek- of kippenblokjes geserveerd worden in plaats van met stukjes tofu. En zo biedt dit boek niet alleen een zestigtal zalig eenvoudige recepten maar ook honderd-en-een creatieve prikkels.

Wat er overigens zo 'ethisch' is aan het tofuslaatje begrijp ik niet. Het ethische karakter van voeding wordt niet alleen bepaald door het gebruik van tofu of andere vleesvervangers. Het is ook de ecologische voetafdruk van de andere ingrediënten die moeten worden meegerekend. En avocado's, pijnboompitten en olijfolie zijn niet echt lokale producten te noemen. Maar Vertriest had volgens het concept van het boek en in ware Jamie Oliver stijl nog een kwalificerend adjectief nodig voor de naam van het recept. Het boek bevat zo bijvoorbeeld recepten voor zondige warme aardpeersalade, fotogenieke rodekoolsalade, wonderbaarlijke tabouleh, sublieme appel-knolselderij-remouladesalade, het lichtjes geniale tarweslaatje, superzalige maaltijdsalade, kwiek haloumislaatje, ontspannend garnalenslaatje, verkwikkend garnalenslaatje, leerrijk tonijnslaatje, en het niet zo bescheiden lekkerste slaatje van de wereld. Maar soms zijn de adjectieven op. Na het nostalgisch gebakken venkelslaatje komt de nostalgische witloofsalade. Als apart gepubliceerde recepten in een tijdschrift werkt dit, maar zestig dergelijke titels na elkaar staat toch een beetje potsierlijk.

Dit is natuurlijk – ik geef het grof toe – detailkritiek van een kookboekenrecensent. Wat echt telt is de kwaliteit van de recepten en die is bovengemiddeld hoog.

[Edward Vanhoutte]


Titel: Slaatjes. Het hele jaar door genieten
Auteur: Ann Vertriest
Fotografie: Ann Vertriest
Uitgeverij: Standaard Uitgeverij
Jaar: 2013
Collatie: 144 pp. – ill.
ISBN: 978-90-02-25251-8
Kwalitatieve beoordeling: ***
Moeilijkheidsgraad: II

woensdag 27 maart 2013

Valerie Aikman-Smith - Stoven Grillen Bakken Braden in Gietijzeren Pannen

Als demo-kok voor Le Creuset weet ik wel het een en het ander te vertellen over gietijzeren potten en (grill)pannen, en had Valerie Aikman-Smith dit boekje niet een aantal jaren geleden geschreven, dan had ik het wel willen doen.

Gietijzer wordt al eeuwenlang gebruikt in de keuken en is nu meer dan ooit terug van nooit weggeweest. Daar zal de hang naar de keuken van de vorige generaties en de belangstelling voor slow food wel voor heel wat tussen zitten. Geen enkel materiaal kan op het fornuis en in de oven een zo hoge temperatuur verdragen en geen enkel materiaal geeft zo gelijkmatig zijn warmte gedurende een zeer lange periode af aan het voedsel. Niet voor niets wordt een hoge sudderpan in het Engels een Dutch Oven genoemd en in het Frans een Doufeu.

De meest gehoorde opmerking over gietijzeren potten en pannen is dat ze loodzwaar zijn. Mijn antwoord daarop is dat ze dienen om mee te koken en niet om mee te gaan joggen. De blikken die je dan krijgt, maken mijn dag altijd meer dan goed. Wie de kwaliteiten van gietijzer kent, neemt het gewicht er overigens graag bij.

In dit boekje beschrijft Aikman-Smith niet alleen de veelzijdigheid en de kwaliteiten van het materiaal, ze geeft ook essentiële gebruiks- en onderhoudstips zodat de investering in gietijzeren kookmateriaal generatie-overschrijdend kan renderen. In vier hoofdstukken geeft ze 42 recepten voor het koken met en in dutch ovens en sudderpannen, koekenpannen, grillpannen en ovenschalen. Gietijzer kan immers worden gebruikt voor de bereiding van soepen en voorgerechten, hoofdgerechten en desserts. Zelfs brood kan in een sudderpan worden gebakken.

Natuurlijk passeren er heel wat stoofpotten de revue en leent het materiaal zich vooral voor traditionele gerechten als coq au vin, knoflookkip, lamskoteletjes, lasagne, crumble en tarte tatin die gestoofd, gegrild, gebakken of gebraden worden. Verwacht van dit boek vooral geen moderne creatieve gerechten maar degelijke klassiekers waarmee je de kwaliteiten van je gietijzeren kookgerief leert ontdekken en gebruiken.

[Edward Vanhoutte]


Titel: Stoven Grillen Bakken Braden in Gietijzeren Pannen
Auteur: Valerie Aikman-Smith
Fotografie: Ray Kachatorian
Uitgeverij: Good Cook Publishing
Jaar: 2012
Collatie: 112 pp. – ill.
ISBN: 978-94-6143-077-9
Kwalitatieve beoordeling: ***
Moeilijkheidsgraad: II
Originele titel: Cooking in Cast Iron (Weldon Owen, San Francisco, 2012)

vrijdag 1 maart 2013

Pete Evans - Pizza

Er moet al een goede reden zijn om nog maar eens een pizzaboek op de markt te gooien. Pete Evans is zo'n goede reden. Deze Australische celebrity chef is vooral bekend als jurylid van My Kitchen Rules en als executive chef van de Hugos restaurants die meermaals werden bekroond voor hun beste pizza van Australië en zelfs van de wereld. Geen toeval dus dat Evans samen met Breville een elektrische pizza-oven ontwikkelde waarmee je in een viertal minuten een 'Crispy Crust Stone Baked Pizza' kunt bakken. Met een conventionele oven slaag je daar niet in.

Evans bundelde veertig van zijn favoriete pizzarecepten, samen met recepten voor verschillende soorten pizzadeeg en toppings in dit overzichtelijke boekje. Een eerste hoofdstuk met basisrecepten geeft rechttoe rechtaan instructies voor het bereiden van pizzadeeg en het voorbereiden van toppings die het verschil maken: uien in balsamico, gekonfijte look, geroosterde paprika en gehaktmix, bijvoorbeeld. In het tweede hoofdstuk komen veertien klassieke pizzarecepten aan bod. Denk aan de doorsnee pizzakaart van de (meeneem)Italiaan. Deze recepten, en de volgende in het boek, zijn wat breder uitgewerkt en bevatten een inleiding, een ingrediëntenlijst en een stap-voor-stap beschrijving van het bereidingsproces samen met een indicatie van het formaat van de pizza en het aantal personen die ervan kunnen smullen.

Voor de avonturiers is er een hoofdstuk met moderne pizza's zoals die met krab, tomaten en aïolie, met bresaloa, minibiet, tomatenchutney en mierikswortel en met pittige garnalen met geroosterde paprika en salasa verde. Origineel zijn die met carbonara en een croque monsieur die als ontbijtpizza wordt gegeten. Ook in het laatste hoofdstuk met bijzondere pizza's staat een ontbijtpizza met worstjes en een spiegeleitje, maar het zijn vooral de vier zoete pizza's die de show stelen: Appel-rabarbervlaai met mascarpone en ijs, chocolade-hazelnootpizza met bananen-vanillegelato, pizaz met pecannoten en zoute karamelsaus en een pizza met rood fruit, vanilleslagroom en ricotta. Het verschil met een taartje dat warm wordt gegeten als dessert is natuurlijk miniem.

Dit boek zal zeker geen potten breken of grote prijzen wegkapen, maar voor de pizzalover is het een mooie aanvulling op de boeken die al in de kast staan. Zoals steeds breng je met een klassieke basis en heel wat creatieve recepten variatie in de keuken.

[Edward Vanhoutte]

Titel: Pizza. 40 verrassende recepten van de bekroonde pizzabakker
Auteur: Pete Evans
Fotografie: Brett Stevens
Uitgeverij: Fontaine Uitgevers
Jaar: 2012
Collatie: 112 pp. – ill.
ISBN: 978-90-5956-440-4
Kwalitatieve beoordeling: ***
Moeilijkheidsgraad: II
Originele titel: Pizza (Murdoch Books UK, London, 2012)

woensdag 27 februari 2013

Karl Van Malderen, Sven Gatz & Jan Pille - Bapas. Belgische Biertapas

Het derde seizoen van het Vlaamse televisieprogramma Tournée Générale wordt in 2013 uitgezonden. Ook nu weer ondernemen gastheren Jean Blaute en Ray Cokes een tocht door onze rijke biercultuur en gastronomie en bezoeken ze heel wat ambachtelijke brouwerijen en gepassioneerde chefs in hun zoektocht naar nieuwe smaken, trends en innoverende bierconcepten.

In de vierde aflevering (28 februari) komt het Bapasconcept uitgebreid aan bod. Een geknipte gelegenheid om een bespreking te wijden aan het boek Bapas. Belgische Biertapas dat in 2011 verscheen. Ondertussen is het niet bij een boek gebleven en organiseert Bapas allerlei biergerelateerde evenementen voor de particulier en het bedrijfsleven, van workshops en lezingen tot een heuse horeca-opleiding. De site www.bapas.be geeft een overzicht van al dat fraais, maar mist toch een pairingwijzer zoals die van beeradvocate.com. Komaan, mannen, dat moet op basis van de bapaswijzer in het boek toch niet zo moeilijk te implementeren zijn.

Bapas is een samentrekking van 'bier' en 'tapas' maar zover was de gemiddelde lezer zelf wel al gekomen. Het woord bekt wat lekkerder dan Beer & Food Pairing maar is op hetzelfde concept gebaseerd: een bapa is een klein gerechtje dat met een harmoniserend of contrasterend (Belgisch) bier wordt geserveerd. Anders dan bij de meer traditionele Cuisine à la biere bevatten de bapas zelf doorgaans geen bier. Zo krijg je bijvoorbeeld een verrassende combinatie met in witte wijn gekookte chipolata met kerriesaus en een Chimay Tripel.

Dit boek presenteert niet alleen recepten voor 50 verschillende bapas, onderverdeeld naar moeilijkheidsgraad en met heel wat stap-voor-stap foto's, het is ook en vooral een bierboek dat naast een nieuwe smaakervaring heel wat informatie wil aanbieden aan de bier-(ver)kenner. Hoe voorkom je smaakvermoeidheid, bijvoorbeeld, of welk bier serveer je in welk glas bij een bapasbuffet? Naast elk gerecht wordt het verhaal van het bijpassende of contrasterende bier verteld, zodat je met wat studiewerk je gasten ook auditief kan entertainen.

Elk recept is helder uitgeschreven en bevat ook een 'easy way'. Je gasten vragen om zelf de oesters te openen, bijvoorbeeld, of kant-en-klare popcorn kopen. Er worden tevens enkele alternatieve biersuggesties gedaan zodat variëren kinderspel wordt. En... belangrijk voor een boek dat het terroir toch ferm in de kijker zet: elk recept wordt gelinkt aan het beste seizoen. Omelet speciale met grijze garnalen & Op-Ale in de winter, Oregano-hamburgertjes met uienringen (en tomatensaus) & Palm Royal in de zomer, mosseltjes met currycrème en een frisse vinaigrette & Rodenbach van september tot april, en maatje met granaatappel en zure room & Sloeber... in het maatjesseizoen natuurlijk.

Een dergelijk boek is teamwerk. Voor de culinaire creaties zorgde Karl Van Malderen, Sven Gatz schreef een inleiding in het bierproeven en lichtte de keuze van de bieren bij de recepten toe. Bierwetenschapper Filip Delvaux stuurde bij en corrigeerde, terwijl Jan Pille de boel coördineerde. De gerechten werden in beeld gebracht door de fotografie van Bram Belet en de foodstyling van Inse Van Rossom.

Wie wil aansluiten bij de Bapas-beweging, wie geïnteresseerd is in beer-food pairing of wie gewoon een leuk kookboek wil dat op en top Belgisch is, moet dit boek zeker aanschaffen. Want met een biercultuur zoals de onze, zijn de mogelijkheden onuitputtelijk.

[Edward Vanhoutte]

Titel: Bapas. Belgische Biertapas
Auteur: Karl Van Malderen, Sven Gatz & Jan Pille
Fotografie: Bram Belet
Uitgeverij: Standaard Uitgeverij
Jaar: 2011
Collatie: 252 pp. – ill.
ISBN: 978-90-02-24013-3
Kwalitatieve beoordeling: ***
Moeilijkheidsgraad: II

maandag 11 februari 2013

Miriam van Reijen & Barbara Kerkhof - Het hardloperskookboek

De marathon is de nieuwe Mont Ventoux. Rondom mij worden de koersfietsen massaal aan de haak gehangen en worden de blitse loopschoentjes uitgepakt. Het gekliklak van de fietsplaatjes heeft plaats geruimd voor de zacht-verende loopzool en loopgroepjes en -clubjes schieten als paddestoelen uit de grond. Er is ondertussen geen park of bos meer loopvrij en zelfs politici vinden het volkser om zich al lopend te laten interviewen in plaats van op de fiets. De voetbaltribune blijft al een hele tijd verweesd achter.

Wie echter de marathon in een of andere wereldstad wil lopen als ultieme grensverlegging of brag about, heeft naast een streng trainingsschema best ook wat kennis van wat je vooral wel en niet eet en wanneer. Met Het hardloperskookboek van marathonloopster en bewegingswetenschapper Miriam van Reijen en hardloopster en fotograaf Barbara Kerkhof krijg je een overzichtelijke handleiding voor het type loper dat je bent.

Omdat het boek wetenschappelijk onderbouwd is, is het niet zomaar een kookboek geworden met lekkere en gezonde recepten, maar wordt er tussendoor heel wat informatie gegeven over powerfood, transvetten, koolhydraten, voedingssuplementen, en de voedingswaarden van groenten, vlees, vis en vleesvervangers met bijhorende tabellen. Bij elk van de 83 recept wordt ook vermeld welke afstand een man en een vrouw moeten hardlopen om het gerechtje te verbranden. Een glaasje magere chocolademelk vol gezonde fenolen is er voor een man al na 4 km afgelopen. Een vrouw loopt best nog 400 m verder. Kwestie van de moed erin te houden.

Het boek beslaat drie hoofdstukken. In het eerste hoofdstuk 'Trainen' kom je te weten wat je het beste voor en na je training eet en drinkt, afhankelijk of je een vroege vogel, een lunchloper, een carrièretijger of een nachtbraker bent. Denk aan een menukaart vol shakes voor de ochtendtrappers, lunchbrood en salades voor de middagrunners en pasta's en curries voor wie de tweede helft van de dag aan het lopen slaat. Daarnaast lees je nog informatieve teksten vol tips en bijhorende recepten om vochtverlies en suikerdipjes tegen te gaan. Het tweede hoofdstuk 'Presteren' concentreert zich op prestatiebevorderend eten tijdens de dagen voor de wedstrijd waarmee je het verschil maakt tussen net wel of geen persoonlijk record op D-Day. Verplichte lectuur voor wie nog niet weet wat 'taperen' in het lopersjargon betekent. Uit onderzoek blijkt immers dat wat je eet op de dag(en) voor de wedstrijd belangrijker is dan wat je tijdens de wedstrijd inneemt aan sportvoeding. En om koolhydraten te stapelen moet je heus geen hele week pasta vreten. Rijst, couscous, spelt en quinoa zorgen voor koolhydraatrijke variatie in het dieet en het gebruik van kruiden en specerijen kunnen helpen het verschil te maken. Ik onthoud vooral dat bierpannenkoeken een ideale post-competition maaltijd is, al moet ik dan weer 2,2 km hardlopen om ze eraf te branden. Het derde hoofdstuk 'Herstellen' draait rond de dagjes rust die even belangrijk zijn als de trainingsdagen en die kunnen helpen om de prestatie te bevorderen. De juiste voeding helpt je zelfs om sneller te herstellen van een blessure. Hier dus met die tagliatelle met verse sardines en olijven en het handjevol winegums!

Het hardloperskookboek is niet zomaar een vrijblijvend kookboek. Wie er zijn of haar voordeel wil mee halen, zal het boek cover to cover moeten doorlezen en de opbouw van het dieet voor, tijdens en na de wedstrijd of de prestatie nauwkeurig moeten doseren. Het blijft uiteraard wat gegoochel met tabellen, energiewaarden, vetten en koolhydraten, maar voor wie eet omdat die loopt, is dit slechts een kleine moeite.

[Edward Vanhoutte]

Titel: Het hardloperskookboek
Auteur: Miriam van Reijen
Fotografie: Barbara Kerkhof
Uitgeverij: De Arbeiderspers
Jaar: 2013
Collatie: 156 pp. – ill.
ISBN: 978-90-295-8621-4
Kwalitatieve beoordeling: ***
Moeilijkheidsgraad: II

vrijdag 18 januari 2013

Bonnier Kirjat Oy - Angry Birds. Bad Piggy's Eier-Recepten

Bij de lancering van Bad Piggies in september 2012 stootte deze spin-off van het populaire game Angry Birds onmiddellijk door naar de eerste plaats van de best verkopende games in de app-store. Het doel van het spel is om stukken van een kaart te vinden die de Bad Piggies bij de eieren van de Angry Birds brengen. En wat doen de groene varkens dan met die eieren? Juist ja, koken.

Dit kookboek is uiterst geslaagd als line-extension omdat het niet zomaar teert op de populariteit van de game maar ook echt goede en leuke recepten aanbiedt. En gelukkig verkleutert dit boek niet meteen alle recepten, zodat het ook voor volwassenen een aardig boek is.

Net als de game is dit boek een beetje een puzzel, en dat is helaas niet de bedoeling. Zo staat een tekst die perfect als inleiding had kunnen dienen – 'Laat het duidelijk zijn dat er geen Angry Birds-eieren in de winkel verkrijgbaar zijn' – een beetje verloren achteraan het boek na een hoofdstukje met spelletjes en recepten voor verzorgingsproducten met eieren. Het boek begint met twee recepten waarvoor je hardgekookte eieren nodig hebt maar pas daarna wordt uitgelegd hoe je eieren kookt en bakt onder de titel 'Beginnen bij de basis'. Vreemd. De hoofstukken zijn ook volledig willekeurig samengesteld. Met titels als Appeltje Eitje, Eigenweis, Eierkunst en Tovereieren kan dat ook niet anders.

De uitwerking van het thema wordt doorgetrokken in de receptuur waar de ij in de titels consequent vervangen zijn door ei en waar een plezante invulling wordt gegeven op de indicatie van het aantal personen. De mini-omeletjes uit de oven zijn bijvoorbeeld bedoeld 'voor acht varkens op dieet', en de pasta met ei 'voor twee varkens die honger hebben na een dag hard werken'. De omelet met 30 eieren, 2,5 kg asperges en 5 preien is dan weer 'voor de hele straat'.

De diversiteit aan eierrecepten is groot en omvat zowel sauzen (bearnaise, hollandaise, aïolie, eiersaus) als klassiekers zoals Egg Benedict, quiche, eieren in het zuur, en wat exotische gerechten zoals de eiersushi en de Indiase eieren. Aan de zoetebekken is natuurlijk ook gedacht met recepten voor wafels, meringue, sorbet, cheesecake en chocoladeshake. Bij het recept voor rösti met ei liet de auteur echter een steekje vallen. In de ingrediëntenlijst staat 300 g rösti vermeld die je gelijkmatig in de pan moet leggen om te bakken, maar nergens wordt vermeld wat rösti dan wel mag zijn. Een beetje hobbykok weet dat natuurlijk, maar de receptuur aanpassen zodat je van aardappelen rösti maakt, was echt geen moeite geweest.
Voor wie van eieren houdt én van Bad Piggies, is dit een ideaal boek. Door de degelijke recepturen en de mooie illustraties geeft dit boek zeker niet de indruk van een snel commercieël product, wat helaas maar al te veel het geval is bij boeken als line-extensions bij televisieprogramma's en mediafenomenen.

[Edward Vanhoutte]


Titel: Angry Birds. Bad Piggy's Eier-Recepten
Auteur: Bonnier Kirjat Oy
Illustraties: Pasi Pitkänen
Uitgeverij: Van Holkema & Warendorf / Unieboek / Het Spectrum
Jaar: 2012
Collatie: 96 pp. – ill.
ISBN: 978-90-00-31556-7
Kwalitatieve beoordeling: ***
Moeilijkheidsgraad: II
Originele titel: Angry Birds Bad Piggies' Egg Recipes (Rovio Entertainment, 2011)

zondag 13 januari 2013

Sabrina Crijns, Kokarina & Hilde Smeesters - Het complete Ketnet kookboek. Van hapjes tot dessert

Het is en blijft mij een raadsel waarom kookboekenauteurs en -uitgevers kinderen blijven identificeren met snelle hapjes, snacks en zoete desserts, spijts alle inspanningen om het jonge volkje aan de evenwichtige en gezonde kost te helpen. Nu ook weer in Het complete Ketnet kookboek waar de worstenbroodjes, pizza's, kipnuggets, loempia's, en allerhande zoetigheden bijna 60 % van de inhoud uitmaken. Troost hierbij is dat er toch vrij veel aandacht is voor groenten, fruit en melkproducten, maar het gaat me vooral om de bevestigende boodschap die dit boek uitstraalt. Het moeten natuurlijk niet allemaal biologisch-dynamische-granen- met-gestoomde-groenten-en -duurzame-vis zijn, maar eten is veel meer dan een snelle hap en een zoete pap.

Het boek is klassiek opgedeeld in vijf hoofstukken: Aperitiefjes, Hapjes en snacks, Voorgerechten en soepen, Hoofdgerechten en Desserts. Op enkele pagina's vooraf worden de do's en de don'ts van het keukengebeuren overzichtelijk en op het niveau van de kinderen uitgelegd. Vanop de inhoudsopgave krijg je ook meteen een overzicht van de moeilijkheid van de 115 recepten die dit boek bevat. Bij de recepten zelf staat ook telkens een indicatie van de benodigde bereidingstijd en het aantal personen waarvoor wordt gekookt. De receptuur zelf is beknopt gehouden en zeer overzichtelijk. Twee ervaren dames hebben dan ook de pen gevoerd voor dit boek, namelijk Hilde Smeesters, die al heel wat kookboeken - waaronder de vorige Ketnetkookboeken - op haar naam heeft staan, en Sabrina Crijns die in Brugge met haar kookatelier Kokirina tonnen ervaring heeft met kinderkookworkshops.

Bij de recepturen valt het meteen op dat het gebruik van 'moeilijke' specerijen en kruiden niet wordt geschuwd. Koriander en gember, bijvoorbeeld, komen geregeld aan bod. En zo hoort het ook. Een voordeel van de kookcraze bij jonge ouders, is dat heel wat kinderen tegenwoordig uitgesproken smaken met de paplepel krijgen toegediend. Ook het flexitariërschap wordt in menig huishoudens gepraktiseerd. Een gerecht als 'Vegetarische spinazie-seitan schotel' speelt daarop in. Maar het was nog beter geweest als alle vegetarische recepten uit het boek gemarkeerd zouden zijn. De spinazie-seitan schotel is niet meer of minder vegetarisch dan de pita met falafelballetjes, de Indische aardappeltorentjes, de notenburgers of de pasta pesto (alhoewel over kaas altijd kan worden gediscussieerd). En als je de kippen- of runderbouillon in de soepen vervangt door groentenbouillon wordt het lijstje met vegetarische gerechten nog langer. Het boek besteedt dus wel aandacht aan gezonde kost, maar zet dit te weinig in de verf.

Met Het complete Ketnet kookboek haal je een overzichtelijk kinderkookboek in huis dat zich uitermate goed leent voor daadwerkelijk gebruik in de keuken. Het handzame en gebonden formaat maakt dat het boek open blijft liggen op het aanrecht en tegen een stootje kan. En trouwens, een kookboek is geen kookboek zonder de nodige vetvlekken.

[Edward Vanhoutte]

Titel: Het complete Ketnet kookboek. Van hapje tot dessert
Auteur: Sabrina Crijns, Kokarina & Hilde Smeesters
Fotografie: Yannick Vermeire, Whitespray, Heikki Verdurme & Shutterstock
Uitgeverij: Lannoo
Jaar: 2012
Collatie: 256 pp. – ill.
ISBN: 978-94-014-0435-8
Kwalitatieve beoordeling: ***
Moeilijkheidsgraad: I
Leeftijdsaanduiding: 7+