De marathon is de nieuwe Mont Ventoux. Rondom mij worden de koersfietsen massaal aan de haak gehangen en worden de blitse loopschoentjes uitgepakt. Het gekliklak van de fietsplaatjes heeft plaats geruimd voor de zacht-verende loopzool en loopgroepjes en -clubjes schieten als paddestoelen uit de grond. Er is ondertussen geen park of bos meer loopvrij en zelfs politici vinden het volkser om zich al lopend te laten interviewen in plaats van op de fiets. De voetbaltribune blijft al een hele tijd verweesd achter.
Wie echter de marathon in een of andere wereldstad wil lopen als ultieme grensverlegging of brag about, heeft naast een streng trainingsschema best ook wat kennis van wat je vooral wel en niet eet en wanneer. Met Het hardloperskookboek van marathonloopster en bewegingswetenschapper Miriam van Reijen en hardloopster en fotograaf Barbara Kerkhof krijg je een overzichtelijke handleiding voor het type loper dat je bent.
Omdat het boek wetenschappelijk onderbouwd is, is het niet zomaar een kookboek geworden met lekkere en gezonde recepten, maar wordt er tussendoor heel wat informatie gegeven over powerfood, transvetten, koolhydraten, voedingssuplementen, en de voedingswaarden van groenten, vlees, vis en vleesvervangers met bijhorende tabellen. Bij elk van de 83 recept wordt ook vermeld welke afstand een man en een vrouw moeten hardlopen om het gerechtje te verbranden. Een glaasje magere chocolademelk vol gezonde fenolen is er voor een man al na 4 km afgelopen. Een vrouw loopt best nog 400 m verder. Kwestie van de moed erin te houden.
Het boek beslaat drie hoofdstukken. In het eerste hoofdstuk 'Trainen' kom je te weten wat je het beste voor en na je training eet en drinkt, afhankelijk of je een vroege vogel, een lunchloper, een carrièretijger of een nachtbraker bent. Denk aan een menukaart vol shakes voor de ochtendtrappers, lunchbrood en salades voor de middagrunners en pasta's en curries voor wie de tweede helft van de dag aan het lopen slaat. Daarnaast lees je nog informatieve teksten vol tips en bijhorende recepten om vochtverlies en suikerdipjes tegen te gaan. Het tweede hoofdstuk 'Presteren' concentreert zich op prestatiebevorderend eten tijdens de dagen voor de wedstrijd waarmee je het verschil maakt tussen net wel of geen persoonlijk record op D-Day. Verplichte lectuur voor wie nog niet weet wat 'taperen' in het lopersjargon betekent. Uit onderzoek blijkt immers dat wat je eet op de dag(en) voor de wedstrijd belangrijker is dan wat je tijdens de wedstrijd inneemt aan sportvoeding. En om koolhydraten te stapelen moet je heus geen hele week pasta vreten. Rijst, couscous, spelt en quinoa zorgen voor koolhydraatrijke variatie in het dieet en het gebruik van kruiden en specerijen kunnen helpen het verschil te maken. Ik onthoud vooral dat bierpannenkoeken een ideale post-competition maaltijd is, al moet ik dan weer 2,2 km hardlopen om ze eraf te branden. Het derde hoofdstuk 'Herstellen' draait rond de dagjes rust die even belangrijk zijn als de trainingsdagen en die kunnen helpen om de prestatie te bevorderen. De juiste voeding helpt je zelfs om sneller te herstellen van een blessure. Hier dus met die tagliatelle met verse sardines en olijven en het handjevol winegums!
Het hardloperskookboek is niet zomaar een vrijblijvend kookboek. Wie er zijn of haar voordeel wil mee halen, zal het boek cover to cover moeten doorlezen en de opbouw van het dieet voor, tijdens en na de wedstrijd of de prestatie nauwkeurig moeten doseren. Het blijft uiteraard wat gegoochel met tabellen, energiewaarden, vetten en koolhydraten, maar voor wie eet omdat die loopt, is dit slechts een kleine moeite.
[Edward Vanhoutte]
Titel: Het hardloperskookboek
Auteur: Miriam van Reijen
Fotografie: Barbara Kerkhof
Uitgeverij: De Arbeiderspers
Jaar: 2013
Collatie: 156 pp. – ill.
ISBN: 978-90-295-8621-4
Kwalitatieve beoordeling: ***
Moeilijkheidsgraad: II
Geen opmerkingen:
Een reactie posten