Geil. Dat is het eerste en het beste woord dat mij te binnen schiet na grondige lectuur van Pure C Kookboek. Het begint al bij de cover met een zwart-wit foto van een aanspoelende of terugtrekkende zee. Puur. Maar met een censuurbalkje van goud. Het beste is voor later.
Wie goed zoekt, vindt in het boek trouwens een golden card met een identiek balkje dat je kan afkrabben. Een lunch voor twee personen in Pure C is de inzet.
Achter het flapje van de voorkaft – kan het nog suggestiever? – zit een CD met pompende beats verborgen. Deze Pure C muziek werd geselecteerd door Sergio Hermans Ibiza buddy Patrick Soks en vertaalt perfect de sfeer van het boek en het restaurant: loungy en sexy met repetitieve beats en lyrics maar steeds gefocust op de basis die de zintuigen afwisselend traag en in tempo aanvalt en streelt. Mix en remix. Eb en vloed. Ingehouden passie en uitgepuurde schoonheid. Vakmanschap in de keuken en kunst op het bord – en in de mond.
Als één lange trip worden de hoofdstukken met vijftig gerechten en zeventig basisrecepten aan elkaar gemixt op het tempo van de zee. De Spaans en Marokkaans geïnspireerde tapa's en de vegetarische gerechten voeden de aanstormende golf die breekt in de branding van schaal- en schelpdieren. Dit is Pure C puur. Langoestine, gamba, kreeft, krab en schelpjes met altijd dat zuurtje dat voor de nodige fraîcheur zorgt – de leermeester is nooit veraf, maar steeds met de signatuur van Syrco Bakker. Mix en remix. Even komen de golven tot rust en zwellen weer aan met vis en vleesgerechten – inktvis met venkel en kruiden, West-Vlaams roodbont met drie sausjes – om opnieuw in te slaan met Bakkers Indonesisch-Zeeuwsche rootsgerechten: Indonesisch soepje met Zeeuwsche schelpen en Indonesisch lam, bijvoorbeeld. Even is er de suggestie van een terugtrekkende beweging. Even maar, want het hoofdstukje met de classics geeft aan het begrip een nieuwe invulling. Dit zijn de gerechten die op de kaart blijven en waarvoor men terugkomt naar Pure C. Weg en weer. Eb en vloed. Zinnelijk samengebald in een gerecht als 't Zwin, dat geserveerd wordt bij eb maar gedegusteerd wordt bij vloed. Het grasland van peterseliepoeder en het schuim van scheermessen met ertussenin de rijkdom van het Zwin: oesters, scheermessen, zeekraal, algen en kokkeltjes worden aan tafel overspoeld met een vloedgolf van bouillon van scheermes. Die golf rolt over het strand met een hoofdstukje sweets en bruist zijn laatste schuimkraag uit in de cocktails van Paul Morel. Een Gin tonica de Pure C anyone?
Dit is een boek dat de perfectie benadert. De fotografie van Tony Le Duc – need we say more? – en de doorgedreven vormgeving van Studio Kiet bieden een mooi platform voor de gedoseerde teksten van Mara Grimm en de speels-complexe recepturen van Sergio Herman en Syrco Bakker. De perfectie is overigens ook wat Tony Le Duc en Sergio Herman nastreven met de culinaire uitgeverij Minestrone. Wegens een technische fout ontbrak er een foto op p. 205 van de eerste oplage. Het boek werd dus herdrukt en de lancering in de boekhandel werd uitgesteld. Uitgeven op de onvoorspelbare deining van de zee. Zestig exemplaren lieten ze doorgaan, met op de blanco pagina een persoonlijke boodschap. Hebbeding.
Pure C Kookboek schuilt achter het censuurbalkje van de cover als één lange roes van XTpureCeks.
[Edward Vanhoutte]
Online kopen bij Minestrone.
Titel: Pure C Kookboek
Recepten: Syrco Bakker & Sergio Herman
Teksten: Mara Grimm
Fotografie: Tony Le Duc
Uitgeverij: Minestrone Culinaire Uitgeverij
Jaar: 2012
Collatie: 240 pp. – ill.
ISBN: 978-94-90028-48-0
Kwalitatieve beoordeling: *****
Moeilijkheidsgraad: III
Geen opmerkingen:
Een reactie posten