maandag 18 april 2011

Stefaan Van Volcem - Lek me liptje. Brugge kookt 100 recepten

De Brugse uitspraak 't' is van lek me liptje' kan je in het Nederlands moeilijk vertalen, tenzij door 'het is ongelofelijk lekker' en 'dat smaakt naar meer' samen. Het dialect heeft nu eenmaal het voorrecht de taal van het volk en de buik te zijn waarin informatie en emotie elkaar ontmoeten. Geen betere titel dus voor een boek dat een staalkaart en een momentopname wil bieden van de gastronomische rijkdom van de stad Brugge.

Voor dit boek interviewde journalist Stefaan Van Volcem de zaakvoerders van vijfentwintig culinaire spelers die in Brugge gevestigd zijn. De sterrenchefs Geert Van Hecke (De Karmeliet) en Philippe Serruys (Den Gouden Harynck) zijn de respectieve opener en afsluiter van dit boek. Ergens net niet in het midden mag Patrick Devos (Restaurant Patrick Devos) zijn liefde voor de op wijn gebaseerde biologische keuken verkondigen. In het tweede deel van het boek worden achtereenvolgens de restaurants Nora Thai, 't Pakhuis, Ryad en Tanuki voorgesteld, wat voor een onevenwicht in het boek zorgt. De overige achttien reportages zijn gewijd aan producenten en leveranciers van gastronomische topproducten: brouwer Xavier Vanneste van brouwerij De Halve Maan, bijvoorbeeld, die op zijn eentje verantwoordelijk is voor de heropstanding van deze traditionele huisbrouwerij en hoge ogen gooit met de Brugse Zot en de gerevitaliseerde Straffe Hendrik. Of de immer goedlachse vader en zoon Deldycke van het gelijknamige cateringbedrijf annex delicatessenwinkel uit de Wollestraat, zonder meer dé Brugse referentie. En natuurlijk slagerij Freyne die in de Predikherenstraat de derde generatie slagers achter zijn toog en in het atelier staan heeft en die nog heel wat charcuterie uit eigen atelier verkoopt. Verder kaasmeester Carl Top, koekjesbakkers Deman, confiserie Zucchero, vishandel Den Gouden Karpel, poelier Derycke, koffiebranderij Javana, oliespecialist Jan Demonie van De Olijfboom en ga zo maar door.

Elk van de vijfentwintig zaken krijgt een fotospread over twee pagina's een inleidingetje op één pagina en een pagina reportage gevolgd door twee pagina's waarop vier recepten staan. Vandaar de ondertitel 'Brugge kookt 100 recepten' – volgens de inleidende burgervader Patrick Moenaert 'Brugge kookt 100 gerechten', wat logischer klinkt. Hier had een redacteur toch moeten ingrijpen. Ook de teksten hadden kunnen profiteren van een coördinerende eindredactie. Niet dat Stefaan Van Volcem niet vlot schrijft, maar het blijft allemaal toch een beetje teveel West-Vlaamse journalistiek met zinswendingen als 'Mensen kunnen ons als het ware ook boeken om bij hen thuis een barbecue voor een groep familieleden en kennissen te verzorgen.' Hoezo 'als het ware'? Kan je slager Freyne nu boeken voor een barbecue of niet? En van weetjes als 'Door een dagschotel in de microgolf te steken, spaar je veel tijd uit' wordt een mens ook niet veel wijzer dan hij al is. Waar Van Volcem uit Serruys' mond optekent dat hij producten moet torrifiëren, trekt de gemiddelde lezer de wenkbrauwen op. Enfin, het had allemaal wat evenwichtiger en meer gecoördineerd gemogen. De reportages zelf zijn soms erg verschillend in lengte wat voor een onrustige bladspiegel zorgt, vooral in combinatie met het ongelukkig gekozen lettertype dat op het spierwitte en hoogglanzend papier voor een lastige lectuur zorgt. Ook over de vormgeving ben ik niet wild.

Toch is Lek me liptje de moeite waard omwille van de minder voor de hand liggende ontdekkingen die erin te doen zijn voor wie Brugge (nog) niet kent: brood- en pattisseriehuis Schaeverbeke, bijvoorbeeld, of ijssalon Da Vinci, breakfast en lunchroom 't Oost, groenten- en fruitwinkel Jan en Lucrèce, chocolaterie Roose, trattoria Trium, vegetarisch restaurant De Lotus of konfituurkokers Danny & Katrien.

Zoals de uitgever achteraan het boek verduidelijkt, is elke keuze subjectief en onvolmaakt. Met een gastronomische rijkdom als die van Brugge is dat des te meer het geval. Ikzelf ga bijvoorbeeld graag langs bij topchocolatier Paul Depla of bij het Diksmuids Boterhuis, veruit de meest authentieke kaaswinkel van Vlaanderen. Dat zij niet in het boek zijn opgenomen is in overeenstemming met het aloude adagium dat goede wijn geen krans behoeft.

[Edward Vanhoutte]


Titel: Lek me liptje. Brugge kookt 100 recepten
Auteur: Stefaan Van Volcem
Fotografie: Norbert Maes
Uitgeverij: Stichting Kunstboek
Jaar: 2010
Collatie: 160 pp. – ill.
ISBN: 978-90-5856-365-1
Kwalitatieve beoordeling: ***
Moeilijkheidsgraad: II

Geen opmerkingen: