Yolanda van der Jagt heeft gewerkt in de Californische sterrenkeuken van Alice Waters, en deelde het keukenmes met Jamie Oliver in het al even befaamde Londense River Cafe. Helaas wordt zij door dit indrukwekkende cv maar al te vaak in het kielzog van deze chefs vernoemd, terwijl zij een zelfstandig plekje aan de kookhemel verdient.
Haar jongste spruit, Hollandse kramen, heeft op het eerste gezicht alles mee om dat plekje te veroveren: een handig formaat, een bijzonder mooi lettertype, drie leeslintjes in verschillende kleuren en smaakvolle foto’s. Hieruit zou je kunnen concluderen dat Van der Jagt met haar kookboek een breed publiek wil aanspreken. En marktpleinen trekken nu eenmaal veel volk. Toeval wil dat Van der Jagt verslingerd is aan markten. Bij de beschrijving van het typische marktingrediënt moest ik zelfs een glimlach onderdrukken. Zo wil ze geen enkele groente discrimineren: lelijke plekjes op salade, kromme komkommers, alle varianten zijn welkom. Ze laat groenten gewoon groenten zijn. En zo hoort het ook.
Zoals het een echte marktgangster betaamt, loopt ze hoog op met verse, artisanale, soms zelfs biologische producten. Al negeert ze bewust het feit dat niet ieder kraam kwaliteit verkoopt. Uiteraard volgt ze bij haar kramentocht de kringloop der seizoenen, in haar mand zal je bijvoorbeeld geen vis zien liggen in het paaiseizoen.
In haar woord vooraf typeert Van der Jagt haar gerechten als eenvoudig en snel, en als benodigdheden stelt ze het met een handvol ingrediënten. Toch verwacht ze heel wat van haar lezers die na één kolom moeten weten hoe ze een vis moeten fileren. Tussendoor beloont ze de inspanningen van de lezer met haar beste adresjes. Nog aantrekkelijker voor echte foodshoppers: achteraan vind je een lijstje dat de beste markten verzamelt, op nationaal én internationaal niveau.
Als je door de recepten gaat, valt onmiddellijk op dat er meer bijgerechten dan hoofdgerechten zijn opgenomen. Afzonderlijk kunnen die eenvoudig zijn, maar als je gasten ontvangt, heb je toch al gauw wat meer nodig dan een ‘handvol’ lekkers. Bovendien vraagt het combineren van verschillende, kleine gerechten natuurlijk meer tijd in de keuken. Ook jammer: wanneer ze het over begeleidende drank heeft, houdt ze het vaagweg op ‘een glas wijn’. Maar dat is dan ook mijn enige kritiek.
Van der Jagt heeft haar boek een indeling per kraam meegegeven. Het is dus even wennen voor wie in zijn gerechten normaalgezien het gebruikte vlees als uitgangspunt beschouwt en hieraan groenten toevoegt. Voor vlees verwijst Van der Jagt je vriendelijk door naar de slager.
De grote voordelen van het boek: de ingrediënten zijn goedkoop, en de bereiding – zelfs de afwerking, van de gerechten is eenvoudig. Alleen, zo voegt Van der Jagt er zelf aan toe, moet je je menu wél van een dag van tevoren bedenken. En ik weet niet of iedere lezer overtuigd is van de charme van de vroegmarkt. Ik wel, en ik ga vanaf nu met Hollandse kramen onder de arm op zoek naar topinamboer, kouseband, zeekraal en verwanten. Misschien wordt het boek beduimeld door de handen van de aardappelventers, maar dat geeft niet: dit boek is veel te handig om als pronkstuk te dienen.
[Femke Vandevelde]
Titel: Hollandse kramen
Auteur: Yolanda van der Jagt
Fotografie: Sven Benjamins
Uitgeverij: Mo’media
Jaar: 2009
Collatie: 298 pp. - ill.
ISBN: 978-90-5767-350-4
Kwalitatieve beoordeling: ****
Moeilijkheidsgraad: II
Geen opmerkingen:
Een reactie posten