Harold Hamersma heeft ook dit jaar de best bewaarde wijngeheimen onder de vijf euro prijsgegeven.
Omdat de almanakeditie van 2010 een jubileumeditie is (de almanak bestaat twintig jaar), zijn er enkele dingen veranderd. Ten eerste wil Hamersma de verjaardag van de almanak in stijl vieren door na de hoofdstukken over droge witte wijn, rode wijn en roséwijn een hoofdstuk mousserende wijnen op te nemen. Strikt bekeken past dit hoofdstuk niet onder de noemer ‘De beste wijnen onder 5 euro’. Sprankelends goeds heeft nu eenmaal een ondergrens, en een kenner zoals Hamersma kan dat weten. Een tweede nieuwtje: vanaf nu staat de wijn zo centraal dat er geen ruimte meer is voor eetsuggesties. Ook dit kan ik enkel toejuichen. Een voorbeeldje uit de praktijk. Bij een ribeye bearnaise is de zure boterachtige sausdragon zo overheersend dat een mineraalachtige witte wijn hier één van de beste keuzes zou zijn. Wordt datzelfde stuk vlees met champignonsaus bereid, dan veranderen de smaken. Bij de romige en zoute champignons serveer je dus beter een kruidige syrahwijn. Moraal: Hamersma heeft er ter wille van de beknoptheid goed aan gedaan zich te beperken tot wijnadvies.
In de twintigjarige loopbaan van de wijnalmanak is de Nederlandse wijnproductie erop vooruitgegaan. Volgens de cijfers van het Productschap Wijn dronk de gemiddelde Nederlander in 2008 – de cijfers van dit jaar konden we nog niet opvragen – gemiddeld 29 flessen wijn op jaarbasis. Terwijl de Nederlanders het eind jaren 1980, voor de komst van de wijnalmanak, nog moesten stellen met schamele 20 flessen wijn per jaar. Of de almanak heeft bijgedragen tot het stijgende wijnverbruik van de Nederlanders, laat ik in het midden. Ook Hamersma heeft het niet begrepen op kwantiteit. Hij heeft uit een corpus van 2.400 wijnen immers de beste wijnen van 2010 gefilterd.
Als ik er de eindranking op nalees, kan ik met betrekking tot het land van herkomst al het volgende verklappen. Chili (carmenère) biedt de beste prijs- kwaliteitverhouding aan. Ook Argentinië (malbec) is pregnant aanwezig in het huidige wijnlandschap. De Franse rode wijnen (merlot, cabernet sauvignon en syrah) doen het nog steeds goed, maar krijgen steeds meer concurrentie van wijnen uit Portugal. Bij de witte wijnen bewijst buurland Spanje met verdejo dat ze geen chardonnay nodig hebben om goede wijn te produceren. Ook Hongarije is in de witte regionen een rijzende ster.
Terwijl je in de meeste wijngidsen overstelpt wordt met vreemdsoortige en onvindbare wijnen, anticipeert Hamersma op dit gebrek door aan te geven welke de speciaalzaken zijn die bepaalde pareltjes in stock hebben. Er wordt geen verschil gemaakt in distributie: supermarkten staan broederlijk naast wijnspeciaalzaken. En als je de desbetreffende wijn niet kan vinden in je eigen buurt, neemt Hamersma het digitale adres op. Al gaat in dat geval wel het hele proefconcept verloren.
Hoewel Hamersma het proeven dit jaar alleen voor zijn rekening nam (zijn vroegere co-auteur, Hubrecht Duijker, vertrouwde hem voor het eerst de volledige klus toe), bleek hij niet te stoppen. Fustmonsters die ingestuurd werden na de uiterste datum (15 juni) zijn toch nog mee in beschouwing genomen. Ze zijn te herkennen aan het laatste pluk symbool.
Hamersma biedt je met deze almanak een kelk aan die je beslist niet mag laten voorbijgaan. Welke wijn je daar het best in uitschenkt, ga ik hier niet verklappen. Daarvoor moet je de gids zelf maar in huis halen.
[Femke Vandevelde]
Titel: Wijnalamanak 2010
Auteur: Harold Hamersma
Fotografie: vormgeving binnenwerk: Lian Hendrickx, Teo van Gerwen Design
Uitgeverij: Spectrum
Jaar: 2009
Collatie: 447 pp. - ill.
ISBN: 978-90-475-1067-3
Kwalitatieve beoordeling: ****
Moeilijkheidsgraad: II
Geen opmerkingen:
Een reactie posten