Voorgerechten | Hoofdgerechten | Nagerechten. Inspiraties voor een smaakvol diner.

In deze recensie worden drie boeken gewikt en gewogen voor de leesmoeite van één. Eerlijkheidshalve is dit eigenlijk moeite te veel voor de drie kookboeken Voorgerechten, Hoofdgerechten en Nagerechten onder de reeksnaam Inspiraties voor een smaakvol diner. Hoewel de covers van de boeken er degelijk uitzien, net zoals het papier trouwens stevig in de vingers ligt, zijn ze inhoudelijk weinig waard.

De kookboeken horen duidelijk thuis in de 'Kitchen Classics' serie, al vind je nergens enige verwijzing naar die merknaam terug. Dat ziet de getrainde hobbykok ook aan de pseudowetenschappelijke ‘drie keer getest, en dus goedgekeurd’-keukenproef die zo typerend is voor Kitchen Classics.

Toch hoeft een reeksconcept geen onoverkomelijk probleem op te leveren. Wat wél problematisch is, is dat sommige gerechten gewoon rechtstreeks uit de Kitchen Classics geknipt en zo in de juiste categorie van Inspiraties voor een smaakvol diner geplakt worden. In het boek Nagerechten constateerde ik bijvoorbeeld dat alle gerechten waarbij maar iets van chocolade wordt gebruikt uit het boek Kitchen Classics Chocolade kwamen, in dit geval geflankeerd door precies dezelfde foto. Enkele voorbeelden; de chocolade-rumfondue en de fancy ‘perfect warme chocolademelk’. Net hetzelfde geldt voor Hoofdgerechten en het boek Kitchen Classics Feestrecepten, zo zien we tweemaal precies hetzelfde recept van gepeperde runderfilet met bearnaisesaus opdoemen. Waarom wordt die verwantschap verzwegen? Volgens mij is dit stilzwijgen veel minder onschuldig dan op het eerste gezicht lijkt, en zit er wel degelijk een bewuste verkoopstrategie achter verscholen. Door een ‘best of’ te maken presenteren de gehaaide makers van Inspiraties voor een smaakvol diner hun bundeling als een nieuwe reeks. Gevolg: nietsvermoedend zullen sommige mensen deze boeken kopen, terwijl ze de KC-versie al in hun boekenkast staan hebben.

Als fervent kookboekenlezer heb ik enkele trucjes om kookboeken snel kwalitatief te beoordelen. Eén ervan, is opzoeken hoe je volgens het boek in kwestie mooie soezen maakt. In Nagerechten wordt er lustig gegoocheld met de verhoudingen, waardoor je dus niét de typische krokante en luchtige soezen bekomt. Mijn oordeel komt dus niet minder uit de lucht vallen: als je nog niet weet hoe een goede soezendeeg gemaakt moet worden, hoe kan je dan verwachten dat ik de andere recepten wél vertrouw? Voor een uitgebreide inhoudelijke bespreking van de recepten zou ik de lezer liever doorverwijzen naar mijn recensies van KC in de versie van Feestrecepten en Chocolade. Met het risico mezelf te herhalen, wijs ik nog even op de kern van die besprekingen; de recepten kloppen niet en zijn nooit ‘smaakvol’, laat staan heerlijk.

Als je product er goed uitziet, win je misschien iets sneller mijn vertrouwen. Maar als achteraf blijkt dat dit slechts een omhulsel is om je eigen gebrek aan inspiratie te verbergen, blijft er echter weinig over van die eerste indruk. Voor-, Hoofd en Nagerechten zijn beslist géén nieuwe kookboeken; het zijn bloemlezingen van andere kookboeken, hoewel dat nergens vermeld wordt. De drie boeken worden doelbewust gepresenteerd als delen van een nieuwe reeks boeken met, volgens de inleiding, ‘recepten die iedereen moet hebben’, maar wat als ik ze al heb? Onmiddellijk terug naar de kookboekhandel, met de kassabon in de hand.

[Femke Vandevelde]

Titel: Voorgerechten | Hoofdgerechten | Nagerechten. Inspiraties voor een smaakvol diner.
Auteur: Diverse auteurs
Fotografie: Jared Fowler
Uitgeverij: De Lantaarn
Jaar: 2010
Collatie: 254 pp. – ill.
ISBN: 978-90-5426-528-3 (Voorgerechten)
978-90-5426-529-0 (Hoofdgerechten)
978-90-5426-530-6 (Nagerechten)
Kwalitatieve beoordeling: **
Moeilijkheidsgraad: I