De Italiaanse keuken heeft haar populariteit te danken aan de eerlijke ingrediënten waarmee ze werkt en aan de eenvoudige bereidingen die deze ingrediënten volledig tot hun recht laten komen. Door die eenvoud is die keuken ideaal voor kinderen die de kookmicrobe flink te pakken hebben. Maar het is een illusie te denken dat kinderen dit helemaal zelf kunnen. Hoewel zowel de titel als de ondertitel benadrukken dat kinderen met dit boek zélf kunnen koken, is dat maar ten dele waar. Van de negenenvijftig recepten is er slechts één, die voor een groene bladsalade, waarbij geen hulp van een volwassenen is vereist. En dat heeft zo zijn redenen. Liz Franklin heeft ervoor gekozen om in dit boek volwassen recepten op te nemen en die uit te leggen aan kinderen. Eigenlijk verschilt de receptuur weinig van wat men doorgaans bij een ‘volwassen‘ kookboek te lezen krijgt, behalve dat Franklin telkens vermeldt dat de hulp van een volwassene moet worden ingeroepen wanneer het vuur moet worden aangestoken, wanneer de pasta moet worden afgegoten, wanneer de eieren moeten worden gesplitst of wanneer uiten moeten worden gepeld en fijngehakt. Aan de ene kan getuigt dat natuurlijk van veel verantwoordelijkheidsgevoel bij de kookboekenschrijfster, maar aan de andere kant kan je je de vraag stellen of recepten waarbij volwassenen nodig zijn bij meer dan de helft van de stappen eigenlijk wel geschikt zijn voor een kinderkookboek. Dit is dan ook eerder een kookboek dat erop gericht is kinderen veel te laten meehelpen in de keuken eerder dan dat ze zelfstandig aan de slag gaan. Wie de originele titel erop naslaat ziet direct dat de tegenstelling tussen wat de titel beweert en de inhoud van het boek door de vertaler werd gecreëerd. Dit is een vertaling van Cooking Italian with Kids (Ryland Peters & Small, 2008), en dus niet Cooking Italian for Kids. Het woordje with in de originele titel duidt op een relatie van het kind met de volwassene, iets wat in de vertaling van de titel volledig achterwege is gebleven. Vandaar de verwarring.
Na een inleiding over de geneugten van de Italiaanse keuken en een overzicht van de typische ingrediënten en het benodigde keukenmateriaal presenteren zes hoofstukken hun recepten: pasta; brood & polenta; antipasti, snelle lunches & snacks; hoofdgerechten; groenten & salades en zoetigheden & ijs. Een register op hoofdingrediënten is een handig hulpmiddel bij dit boek.
Elke recept wordt door de auteur ingeleid waarna de titel van het gerecht zowel in het Nederlands als in het Italiaans wordt gegeven. Bij de receptuur die uit overzichtelijke, genummerde stappen is opgebouwd, hoort een ingrediëntenlijst en een aanduiding van het aantal personen waarvoor wordt gekookt.
Het grote pluspunt van dit kookboek is dat het kinderen begeleidt in het klaarmaken van echte gerechten die rechtstreeks uit de Italiaanse eethuisjes en keuken schijnen te komen. Het is een leuk boek om als volwassene samen met de kinderen te ontdekken en eruit te koken. De vertaler had er dan ook beter aan gedaan de titel gewoon te vertalen naar Italiaans koken met kinderen, bijvoorbeeld. Minder catchy misschien, maar wel een titel die beter aansluit bij de inhoud van het boek.
[Edward Vanhoutte]
Titel: Mama mia, ik kook zélf! Pasta, pizza en nog véél meer lekkers om zelf te maken
Auteur: Liz Franklin
Fotografie: Lisa Linder
Uitgeverij: Terra
Jaar: 2009
Collatie: 128 pp. – ill.
ISBN: 978-90-5897-982-7
Kwalitatieve beoordeling: ***
Moeilijkheidsgraad: II
Leeftijdsaanduiding: 6+
Geen opmerkingen:
Een reactie posten