Het geslacht Cucurbita bevat een twaalftal soorten die een veelvoud aan eetbare pompoenen opleveren. Gek genoeg is de enige die niet eetbaar is wel de bekendste omdat ze met Halloween talloze vensterbanken siert en voor veel mensen het oermodel van de pompoen vertegenwoordigt. Pompoenen hoeven trouwens niet altijd oranje te zijn, maar variëren in kleur van groen over geel naar oranje en rood, en er zijn er zelfs die wit zijn. De patisson of kardinaalshoed is de bekendste van die laatste categorie en wordt tegenwoordig in supermarkten ook in mini-formaat aangeboden. Die baby-vruchtjes zijn uitermate geschikt om op te vullen en als garnituur bij een gerecht of als voorafje te serveren. Alhoewel de patisson er niet direct uitziet als een pompoen, is ze dat wel. Net zoals de courgette, nog zo’n verrassing uit de pompoenwereld, en de spaghettipompoen – een pompoensoort waarvan het bereide vruchtvlees in spaghetislierten loslaat – behoort de patisson tot de Cucurbita pepo. De ‘squash’ in de titel van het Engelse origineel (Cooking with pumpkins and squash) betekent ook courgette. Naast deze onverwachte pompoensoorten zijn er natuurlijk ook nog de beter bekende types zoals Kabocha, Hokkaido, Turkse Tulband, Crown Prince, Musque de Provence en de flespompoen of butternut squash. Elk van deze types heeft zijn eigen uitgesproken smaak en en toepassingen. Aan het begin van dit boekje krijg je niet alleen een beknopt overzicht van de verschillende pompoensoorten, elk recept vermeldt ook expliciet welke pompoensoort er het beste geschikt is voor de voorgestelde bereiding.
Volgens de blurb bevat dit boek ‘meer dan 35 hartige én zoete recepten’ en dat is niet gelogen. Het zijn er namelijk 36 en die zijn onderverdeeld in vijf hoofdstukjes. Er zijn acht recepten voor kleine hapjes, zes voor soepen en salades, zes voor rijst- en pastagerechten, tien voor hoofdsgerechten en zes recepten voor zoetigheden en jam. Bij elk recept toont een paginagrote foto het resultaat.
Pompoen komt het beste tot zijn recht in combinatie met kruiden en specerijen zoals nootmuskaat, salie, komijn, tijm, koriander, rozemarijn en zwarte peper. De hartige recepten uit dit boek maken er dan ook uitbundig gebruik van en zijn beslist de moeite waard om uit te proberen. Pompoen wordt niet alleen verwerkt in soepen en stoofschotels, ze wordt ook samen met feta verpakt in filodeeg, dient geroosterd als vulling voor paddenstoelen of als smaakmaker in muffins. Van de pitten wordt dan weer pesto gemaakt.
Een uiterst origineel recept is de pompoenfondue die wordt geserveerd in… een pompoen natuurlijk. Dat oogt niet alleen mooi, de zachte smaak van de pompoen past ook zeer goed bij de scherpe, zoute smaak van de gesmolten Gruyere die is aangemaakt met witte wijn en look. Het pompoenbrood, waarvoor het recept ook in het boek staat, is ideaal om in de fondue te dopen.
Pompoen van Brian Glover is het tweede pompoenboek dat in amper een jaar tijd verschijnt. Eerder besprak ik al Het gouden pompoenenboek van Erica Bänziger en Michel Brancucci (De Lantaarn, 2008). Dit laatste boek is weliswaar uitgebreider dan Pompoen, maar beide boeken vertonen eenzelfde variatie in de gepubliceerde recepturen. Met Pompoen heb je een aardig boekje in huis met voldoende verrassende recepten om pompoenen wat meer op tafel te brengen.
[Edward Vanhoutte]
Titel: Pompoen
Auteur: Brian Glover
Fotografie: Peter Cassidy
Uitgeverij: J.H. Gottmer / H.J.W. Becht
Jaar: 2009
Collatie: 96 pp.
ISBN: 978-90-230-1258-0
Kwalitatieve beoordeling: ***
Moeilijkheidsgraad: II
Oorspronkelijke titel: Cooking with pumpkins and squash (Ryland Peters & Small, 2008)
2 opmerkingen:
Staat dat in het boek dat de halloweenpompoen niet eetbaar is?
Daar wordt juist de Pie van gemaakt.
Strikt genomen is die natuurlijk wel eetbaar, maar vanwege de draderige en waterachtige structuur van het vruchtvlees is die niet echt geschikt om in andere gerechten dan soep en bijvoorbeeld pie te verwerken.
Een reactie posten