Halil Asars Roadtrip. Een gastronomische reis door West-Europa is het culinaire reisverhaal van Halil Hasar. Hasar is geen chef, maar een maître-sommelier. En zoals dat tegenwoordig gaat met gastheren, worden zij vaak over het stoere chefkokhoofd gezien. Maar niet in dit geval: Hasar eist met dit boek aandacht op voor zijn vak.
Samen met zijn uitgever, Michiel Houdijk, bezocht Hasar gedurende 8 dagen en over een afstand van 5.400 km culinaire plekken in Nederland, België, Frankrijk, Spanje en Italië. Bij die bezoeken aan huisleveranciers, bevriende chefkoks of collega-leermeesters, lette hij als maître op de gastvrijheid. Hij legt ondermeer uit wat het poleren van zilver inhoudt: het zilver oppoetsen met katoenen doeken omdat zij het vocht van het zilver absorberen. Of hij vertelt over het sabreren van champagne (met een sabel!). West-Europa is er als locus een beetje bijgesleurd; het is vooral Hasar die reflecteert op zijn levensweg. Zo gaat hij langs bij zijn moeder Anna in restaurant De Buik van Parijs – waar hij als afwassertje diens carrière aanvatte – en zijn leermeesters/surrogaatouders, Jonnie en Therèse Boer (De Librije). De reis voert langs collega’s van restaurants Ivy en Oud Sluis tot de versmarkt Rungis nabij Parijs. Ook fabrikanten van linnen en messen (Nontron), de kleermaker en barbier passeren de revu. Verder wordt er een bezoek gebracht aan het huis van Tattinger, de grappaproducent, de aasman Van Tricht, de koffieleverancier, de kweker van Aquitainekaviaar en de truffelzoeker – in werkelijkheid Micky, een Piémontse labrador.
Die ontmoetingen worden grondig in de verf gezet; ook wordt er voldoende aandacht aan het roadtripaspect geschonken. Er worden volop landschapsnapshots vanop de achterbank gemaakt. Helaas bleef er op die manier weinig plaats over voor ‘food’ of de presentatie ervan. Af en toe krijg je een ingrediëntenlijstje als recept voorgeschoven. Een bereidingswijze en een register ontbreken evenzeer. De wijntips zijn echter in overvloed aanwezig. Al leert een sterrensommelier als Hasar ons ook dat de etiquette tegenwoordig al wat versoepeld is. Terwijl de wijnen vroeger op kamertemperatuur moesten staan, beweert Hasar dat de wijnen zo te scherp en alcoholisch smaken. Hasar adviseert om ze koeler te bewaren, maar te koel is ook niet zonder gevaar; in dat geval zou je smaakpalet verdoofd kunnen worden. Wanneer we wat meer over bier, whisky, jenever te weten willen komen, blijven we jammer genoeg op onze honger zitten.
Mijn grote probleem met Halil Asars Roadtrip. Een gastronomische reis door West-Europa is dat de doelgroep van het boek niet duidelijk is; door het ontmoetaspect en de psychologische gesprekjes lijkt het boek wat weg te hebben van gemoedelijke pulp, maar door de karige receptennotatie lijkt het boek louter geschikt voor chefs.
Als je naast de rommelige structuur van dit boek kijkt, en goed tussen de lijnen doorleest, weet je over welke eigenschappen een perfecte gastheer als Hasar beschikt; hij proeft de liefde van de keuken en brengt die over aan tafel. Zoveel is duidelijk.
Verder is Hasar erin geslaagd een onderhoudend verhaal te vertellen zonder dat hij ons aan het koken zet. Op die manier heeft hij vooral zichzelf en zijn restaurant At Sea goed gemarket. Maar op queeste is hij zeker niet, en dat stoort me een beetje. Hoewel Hasar iedere dag een scheerbeurt over heeft voor zijn vak, proef ik geen passie. Die moet je dan weer zoeken bij de chef met de volle baard.
[Femke Vandevelde]
Titel: Halil Asars Roadtrip. Een gastronomische reis door West-Europa
Auteur: Halil Asar
Tekst: Michiel Houdijk
Fotografie: Michiel Houdijk
Vormgeving: Otto Mende
Uitgeverij: Trichis
Jaar: 2010
Collatie: 142 pp.
ISBN: 978-90-812-4169-4
Kwalitatieve beoordeling: ***
Moeilijkheidsgraad: I
Geen opmerkingen:
Een reactie posten