Kip zoekt kok

Ken je Tamales verdes? Heb je ooit al eens Lekbeb geproefd? Of weet je hoe je Soso ya mosoka bereidt? If not, dan is dit boek uitermate geschikt voor jou. In het andere geval heeft de kip haar kok al gevonden.

In de armste gemeente van België ligt de basisschool Sint-Joost-aan-Zee, genoemd naar een grote muurschildering van Ever Meulen op het speelpleintje rechtover de school. Driehonderdveertig kinderen van maar liefst vijfendertig verschillende nationaliteiten lopen er elke dag samen school. Ze wonen en leven in Brussel, de stad van de kiekenfretters. En dat bleek het ei van Brussel te zijn: de kip. Hoe verschillend de culturen, culinaire voorkeuren en voorschriften ook zijn, iedereen blijkt kip te eten. Het spreekwoordelijke domste dier als ultiem communicatiemiddel tussen verschillende culturen. Alleen het concept verdient al een integratieprijs.

In Kip zoekt kok staan niet alleen gerechten met kip uit zestien verschillende landen, ze staan er ook nog eens in in de originele taal. Bij elk recept worden leuke wistjedatjes over het land van herkomst vermeld, krijgen we de vlag en de hoofdstad mee en toont een landkaart waar het land zich bevindt. Het boek is geïllustreerd met kindertekeningen en illustraties van Leen Van Durme. De foto’s in dit boek zijn vanuit technisch oogpunt helaas niet altijd even geslaagd. Fotograaf Erik Van den Brande is niet echt een foodfotograaf en dat is er een beetje aan te zien. Maar omdat dit duidelijk een gemeenschapsproject is, zien we dit maar al te graag door de vingers.

De kosmopolitische kip is ook het onderwerp van kunstenaar Koen Vanmechelen die al sinds 2000 op zoek is naar de wereldkip die hij door voortdurende kruising alle nationaliteiten ter wereld wil meegeven. Deze kunstenaar wordt in het midden van het boek voorgesteld geflankeerd door een foto-stamboom van elf generaties.

Kip zoekt kok is dus meer dan een kookboek; het is een kijk- en leesboek over integratie, over het leren ontdekken en appreciëren van andere culturen, geuren en smaken, en dus is het ook gewoon een kookboek. De kipgerechten zijn op twee uitzonderingen na allen eenpansgerechten die het moeten hebben van lang sudderen, stoven of bakken of kort en krachtig wokken. De uitzonderingen zijn de Briouat au poulet uit Marokko – driehoekige gevulde bladerdeeggebakjes – en de Matso po Ykraintski uit Oekraïne – een bizarre ovenschotel met kipfilets, schijfjes aardappel, uien, geraspte kaas en… mayonaise. De gerechten komen uit Mexico en Columbia; Marokko, Algerije, Ghana, Angola, de Democratische Republiek Congo en Zuid-Afrika; Italië, Kosovo, Albanië Oekraïne, Turkije en Kazachstan en Cambodja. Het laatste recept uit het boek komt uit België en is niet de traditionele kip aan het spit, waterzooi of vol-au-vent, maar een wereldse creatie van überket Julien Vrebos die Keek op zai Suskes heet. Het is een stoofschotel van kip, wortelen, ui, witloof, en erwtjes die een exotisch tintje krijgt door toevoeging van Za’Atar, lookpasta en kokosmelk en die met quinoa wordt geserveerd. De foto bij het gerecht ziet er niet direct uitnodigend uit en vertoont vreemd genoeg een gerecht waarop garnaaltjes gestrooid zijn, terwijl dit niet in het recept voorkomt. De versie in het Brussels is dan weer grappig om te lezen voor wie het dialect niet spreekt.

Kip zoekt kok is vooral een geslaagd integratieproject rond culinaire verschillen en overeenkomsten dat de ouders meer bij de school moest betrekken. Dit mooie resultaat in boekvorm is een surplus.

[Edward Vanhoutte]

Titel: Kip zoekt kok
Auteur: Gemeentelijke basisschool Sint-Joost-aan-Zee
Fotografie: Erik Van Den Branden
Uitgeverij: Clavis
Jaar: 2009
Collatie: 47 pp. - ill
ISBN: 978-90-448-1170-4
Kwalitatieve beoordeling: ***
Moeilijkheidsgraad: II
Leeftijdsaanduiding: 5+