Sinds ik in Groot-Brittannië heb gewoond, zuip ik thee als een…, tja, als een Brit zeker? Op een normale werkdag kap ik toch al gauw anderhalf liter naar binnen. Ik begin zelfs al toe te geven dat ik er afhankelijk van ben geworden. Een kopje thee betekent voor mij vooral zwarte thee die hooguit een minuut mag trekken en waarin steevast een wolkje melk gaat. Ik kan me overigens ongelofelijk opwinden als ik op café of in een restaurant koffieroom bij mijn thee geserveerd krijg. Melk moet het zijn, en niets anders. En met die verschrikkelijke tisanes, genre rozenbottelthee, heb ik werkelijk niets. Maar een theesnob kan je mij bezwaarlijk noemen. Met de gewone thee uit zakjes ben ik al best tevreden. Zelf voer ik kilo’s Tetley in uit mijn tweede vaderland. Van die ronde theepads zonder touwtje die je met enige oefening ook zonder lepeltje uit je mok kan vissen. Thee met melk hoort bij mij overigens altijd in een mok te worden geserveerd en nooit in een kopje. En nog het liefste in een mok waar ook een verhaal aan vasthangt. Andere soorten thee kunnen dan weer wel in een kopje zoals jasmijnthee, Earl Grey, Assam of Oolong.
Het Gouden theeboek presenteert maar liefst drieënveertig recepten voor thee, aangevuld met acht recepten waarin thee verwerkt wordt en tien recepten voor zoete en hartige lekkernijen die bij de thee kunnen worden geserveerd. Het deel met theerecepten is onderverdeeld in de hoofdstukjes vruchten- en kruidenthee, recepten met zwarte thee, internationale recepten, ijsthee en geneeskrachtige thee. Wie zijn eigen ontbijtthee met kruizemunt, paardenbloem, brandnetelblad, duizendblad en steranijs wil maken, wie Indiase massala chai wil proberen waarbij Darjeelingthee met specerijen en melk wordt opgekookt of wie migraines wil bestrijden met citroenmelisse- of kamillethee vind in dit boek zeker zijn gading. Maar ook wie wil experimenteren met thee in de keuken, kan aan de slag met recepten voor cake met theeblaadjes, in thee gerookte kip, of witte chocolademousse met theegelei. Wie het daarentegen wat klassieker wil houden vindt nog enkele recepten voor scones, brownies, citroentaart en chocoladekoekjes en voor een aantal finger sandwiches.
De receptuur is eenvoudig gehouden en de vormgeving is kleurrijk en overzichtelijk conform de 'Gouden' reeks waarin dit theeboek verschijnt. Eerder verschenen al boeken over vergeten groenten, pompoenen, tapas en amuses. De recepten voor dit deel plukte de uitgever – met bronvermelding – onder andere van smulweb.nl en van infonu.nl. Niet alle recepten zijn echter even duidelijk. Wie de jasmijnthee-eieren wil proberen, staat voor een raadsel. Volgens het recept moeten worden de eieren na het koken gepeld, waarna de schil met een lepeltje moet worden geslagen zodat er barsten ontstaan.
De recepten worden nog voorafgegaan door een vlot lezende inleiding waarin wat wetenswaardigheden over de geschiedenis, het productieproces, de theesoorten en het theezetten worden verteld. Ideale weetjes voor een theekransje. En als iedereen dan weg is, kan je rustig genieten van een kopje Earl Grey thee met een fikse scheut whisky en een schep rietsuiker. Internationaal, geneeskrachtig en vooral lekker. Staat niet in het boek, maar is een bonus voor wie tot hier gelezen heeft.
[Edward Vanhoutte]
Titel: Het gouden theeboek
Fotografie: Shutterstock & Sockxchange
Uitgeverij: De Lantaarn
Jaar: 2009
Collatie: 118 pp. - ill
ISBN: 978-90-5426-497-2
Kwalitatieve beoordeling: ***
Moeilijkheidsgraad: II
Geen opmerkingen:
Een reactie posten