Wie is oprecht geïnteresseerd in de kooktechnieken van de vrouw van topchef Gordon Ramsay? Na dit boek uitgetest en gelezen te hebben, geloof ik niet eens dat Tana Ramsay een goede kok is. Ze is een instructor die het vooral van haar praatjes moet hebben. Van opleiding is ze trouwens een montessorileerkracht die tussen haar lessen door aan ‘homecooking’ doet. Montessori is een soort van onderwijsvorm die qua methode doet herinneren aan de filosofie van onze freinetscholen. In Home made geeft Ramsay, als moeder van vier kinderen, dan ook voornamelijk tips over hoe je gerechten aantrekkelijk kunt maken voor moeilijke eters en die vervolgens kunt laten genieten van gezonde voeding. Dat eten gezond is, blijkt voor mevrouw Ramsay zelfs een belangrijkere factor te zijn dan de smaak van het gerecht zelf.
In haar jeugd deed Tana, toen nog zonder Ramsay, blijkbaar niets anders dan kampen bouwen om uitgehongerd thuis te komen waar haar perfect geklede moeder steeds de meest verse gerechten (tot zelfs het brood, de boter en wijn toe) uit haar boerinnenkap had getoverd. Wie wist dat het landbouwerbestaan er 50 jaar geleden zo idyllisch uit zag? Nou, ik niet.
In het merendeel van de gerechten vond ik helaas een foutieve receptuur. Neem nu de ‘Cullen skink’; een Schotse vissoep van gerookte schelvis. Ramsay zegt dat je de schelvis, die al gerookt is, moet gaar koken in de soep, hoewel gerookte vis eigenlijk al gegaard is. Dan moet je volgens haar de gerookte vis 20 minuten in de soep laten koken, om hem dan in gelijke stukken te verdelen. Waarschijnlijker is dat de vis al veel eerder vanzelf in gruzelementen ligt. Ook bij de kipbereidingen durft het al eens mis te gaan. Bij gevulde kip met mozzarella, tomaat en basilicum paneert Ramsay eerst de kippenfilets en gaart ze ze dan vervolgens in de oven. Hierdoor komt er vocht uit de kip – aangezien die met tomaat is opgevuld. Daarnaast wordt de gepaneerde kip nooit krokant. Integendeel: het paneermeel zal wak en daardoor onsmakelijk zijn. Als je de kip wil paneren, moet je de filets namelijk bakken in een ruim voorziene hoeveelheid vet of olie.
Hygiënisch is Ramsay ook al niet: bij de bereiding van 'coq au vin' gebruikt ze de rode wijn waarin ze de kip marineert ook voor de saus. Maar door het marineren van de rauwe kip in de wijn komen er bepaalde enzymen – en dus onreinheden – in de wijn terecht. Evenzeer bevreemdend is Ramsays pleidooi voor diepvriesgroenten. Die bevatten volgens haar best veel voedingsstoffen. Ze bestaan tenslotte toch voor 90% uit water. En: vergeten we vooral niet de textuur van deze groenten.
Op de foto’s zien we Ramsay steeds in strak topje waarbij zo goed als altijd het bovenste stukje van haar bh zichtbaar is. Hoewel ze weigert schorten te dragen, kunnen we nergens een vlekje op haar kledij bespeuren.
Ik zou niet echt vrolijk aan de eettafel van mevrouw Ramsay aanschuiven. Zelfs als een recept weinig fouten bevat, kunnen de smaken mij niet boeien. Home made is niet slecht. Maar in de kookwereld is niet slecht simpelweg niet goed genoeg, vraag maar aan meneer Ramsay.
[Femke Vandevelde]
Titel: Home Made. Lekker eten aan de keukentafel
Auteur: Tana Ramsay
Fotografie: Jill Mead, Getty images, The art archive, Gianni Dagli Orti
Uitgeverij: Tirion culinair
Jaar: 2009
Collatie: 274 pp.
ISBN: 978-90-4391-258-7
Kwalitatieve beoordeling: ***
Moeilijkheidsgraad: II
Oorspronkelijke uitgave: Home Made: Good, Honest Food Made Easy (HarperCollins Publishers Ltd, 2008)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten