zaterdag 19 maart 2011

De taartenfee - De magie van taart

In De magie van taart staat het versieren van taart centraal. Of de versieringen worden aangebracht door het uitrollen van fondant of marsepein; dat speelt allemaal niet zo’n dusdanige rol. De taartenfee tovert enkele taarten, en de kinderen staren met ontzag naar haar creaties. En omdat niet alle kinderen helden zijn in de keuken, moet er al eens een helpende hand van vader of moeder toegestoken worden. De workshops taartdecoratie van de taartenfee worden dan ook voornamelijk door hen gevolgd.

Dat er geen cakes of taarten voor ‘volwassenen’ bijzitten – die met een vleugje humor – beschouw ik als een gebrek. De kleine mens staat centraal; de zelfgebakken koekjes die hij meekrijgt naar school, de taarten die op zijn verjaardag het gezichtsveld belemmeren en thematische opstoten als halloweencupcakes. Begrijp me niet verkeerd: ik gun hem ook die aandacht – ik blijf er gewoon van overtuigd dat de beste films, songteksten en boeken meerdere generaties aanspreken.

Voor de fee de versiering voor haar rekening neemt, keert ze eerst even terug naar de basis: de taart zelf. Daar zien we dat het recept voor biscuit niet helemaal klopt. Waarom de goede fee bakpoeder gebruikt, weet ik niet. Bovendien worden de eiwitten en -dooiers apart opgeslaan, terwijl je de eieren mét suiker ‘warm-koud’ dient te kloppen. Dat ze het nodig acht om onderaan p. 17 toe te geven dat je evengoed bakmixen kunt gebruiken in plaats van zelf biscuit te maken, is absurd. Hiermee verliest ze toch wat van de stijlpunten. Die wint ze terug met de boude uitspraak ‘boter is gezonder dan margarine’. Van dat goede kan er immers nooit te veel zijn. Toch bevat haar crème au beurre te weinig boter. Bovendien heb ik een voorkeur voor de beurre-variant met hele eieren. In haar recept van cakebeslag wordt daarenboven de boter niét eerst met suiker doorgeklopt, waardoor het beslag moeilijk te mengen is.

Dat Heikki Verdurme foodmomenten weet vast te leggen, is geen geheim. Ook hier weer laat hij geen enkel sfeerbeeld voorbijgaan om de intens gelukkige gezichten van de zoete kinderen te framen. Momenten waarop ze de taart in de smiezen krijgen, of waarop er een stukje taart in hun mond belandt. Toverachtig mooi vind ik dat.

Ondanks de fotografie blijft mijn algemene indruk wel dezelfde; een ananastaart houdt geen verleiding voor me in. Hoewel ze mooi versierd is, wil ik de taart liever niet opeten. Zelfs geen klein stukje ervan.

De taartenfee besteedt meer aandacht aan het uitzicht van een taart dan aan de smaak ervan. Terwijl een taart – het is een beetje zoals bij een man – pas echt mooi kan zijn als ie onder dat eerste, opgekalefaterde laagje lekker afsmaakt en tot het einde blijft boeien.

Of De magie van taart kinderen werkelijk in het creatieproces betrekt, is maar al te zeer de vraag. Door het minimum aan basistechnieken, en de stapsgewijze en afgemeten beschrijving van de decoratiebereiding en –bevestiging, krijg je als ouder geen nieuwe ideeën in de keuken. Voorkomen dat je kinderen je bewerken met een beiteltje is al lastig genoeg. De magie van taart draait meer om de verpakking dan om de inhoud. En het kleinste kind weet dat verpakking nooit erg lang meegaat.

[Femke Vandevelde]



Titel: De magie van taart
Auteur: De taartenfee
Fotografie: Heikki Verdurme
Uitgeverij: Lannoo
Jaar: 2010
Collatie: 144 p. – ill.
ISBN: 978-90-209-9285-4
Kwalitatieve beoordeling: ***
Moeilijkheidsgraad: I

4 opmerkingen:

de taartenfee zei

waarom ga je als kookboekenrecensent een knutselboek beoordelen? omdat hij per ongeluk verkeerd geclasseerd stond in jouw boekhandel? of omdat er 4 receptjes instaan?

kan geen enkele bakker die afstudeerde aan de piva een biscuit bakken? immmers is dit het recept dat we daar op school meekrijgen.

waarom wordt een boek van een concurrente, dat op hetzelfde moment verscheen, wel de lucht in geprezen, ook al is dit boek gericht ook enkel gericht op kindergebak? ruik ik hier een vorm van favoritisme, of moet je als auteur gewoon geluk hebben om bij de juiste persoon van jullie duo terecht te komen?
bestellingen van taart in onze bakkerij bewijzen dat kinderen wel degelijk de doelgroep zijn voor dit soort gebak.

ben je al eens een taart komen kopen bij ons? zo niet, hoe kan je je dan uitlaten over de kwaliteit en de smaak?

wordt er in het boek niet duidelijk gezegd dat de suikerlaag niet opgegeten moet worden, dat het is zoals een mooi verpakt kadootje waar je de verpakking ook van weggooit?

enkele duizenden verkochte exemplaren, en de vraag van lannoo om dit jaar nog 2 boeken te maken, bewijzen dat dit boek wel degelijk een schot in de roos was. dus hou je pen maar al vast om de volgende twee te beoordelen ;-)

groetjes van de taartenfee

Anoniem zei

Beste Kookboekenrecensent,

Ik kan als een van de eerste "klanten" van de taartenfee vertellen dat de taarten en cupcakes wel degelijk heel erg lekker zijn.
Wat je schrijft in de recensie over de basis kan misschien wel kloppen, ik ken er niets van, maar bij deze taarten wordt er ook heel erg creatief met smaken en producten gewerkt. Probeer bij de bakker maar eens een taart met chocolade en banaan vulling te krijgen!
Iets zegt mij dat iemand die al jaren honderden taarten bakt, wel zal weten hoe het moet.

Al jarenlang zie ik mensen stukken taart binnenproppen van duizelingwekkende proporties, en nog eens terugkomen om het andere taartje ook eens te proeven. Als je gaat vergelijken met een standaard fruittaartje van de bakker, zit je hier toch wel op hoger niveau, hoor!

Het feit dat je soms maanden op voorhand moet bestellen spreekt voor de rest wel voor zich.

Over het boek kan ik niet veel vertellen, aangezien ik het niet gelezen heb. Als het echter met dezelfde passie en gedrevenheid geschreven is als dat er taarten worden gebakken en workshops worden gegeven, kan ik mij niet inbeelden dat het niet goed zou zijn.

Groeten van de Taartenverslinder.

Anoniem zei

ik kan alleen maar zeggen dat ik de taarten van de taartenfee ONGELOOFLIJK LEKKER vind en heel erg mooi, het boek is geweldig bruikbaar en naar mijn mening perfect in mekaar gestoken, met oog voor de kinderen en een haalbare kaart voor elke mama of papa ;-)

dankjewel Taartenfee voor dit mooie boek !!!

Anoniem zei

De taartenfee is top !

Een biscuit warm/koud kloppen wordt inderdaad geleerd op de Piva. Een recept van vorige eeuw dat gewoon naar omelet smaakt !
Niet lekker, geef mij maar de taartmixen van de taartenfee.be en de toffe versieringen. Niemand zegt dat je de fondant een cm dik op de taart moet opleggen !
Het gaat om een lekkere taart met een WOW effect !