Op de Antwerpse boekenbeurs van november 2009 werd Piet Huysentruyt door zijn uitgever in de bloemetjes gezet voor een half miljoen verkochte exemplaren van zijn boeken. Het moet van August Snieders en Hendrik Conscience geleden zijn dat een Vlaamse auteur nog dergelijke oplages haalde. Dat bewijst dat kookboeken de nieuwe volksromans zijn. In navolging van de alfabetiseringsgolf die de Vlaamse volksschrijvers van de negentiende en begin twintigste eeuw veroorzaakten, is Huysentruyt bijna op zijn eentje verantwoordelijk voor de culinarisering van Vlaanderen aan het eind van de twintigste en het begin van de eenentwintigste eeuw. Met zijn programma’s op de commerciële zender heeft hij het klimaat geschapen voor de huidige ontvankelijkheid van kookprogramma’s in allerlei formats en de combinatie met zijn boeken heeft het concept van crossmediatisering zo niet geïntroduceerd, dan toch geconcretiseerd. Huysentruyt moet dan ook zowat de eerste celebrity chef van Vlaanderen zijn geweest. Hij wordt natuurlijk goed omringd door professionele marketeers en adviseurs die van zijn naam een merk hebben gemaakt, maar hij heeft zijn succes toch vooral aan zichzelf te danken. Ondertussen beperkt zijn imperiumpje zich niet tot televisieprogramma’s en kookboeken, maar dragen ook potten, pannen, bakvormen, messen, kruiden, bouillons en schorten zijn naam.Drie jaar na elkaar brengt Huysentruyt nu al een deel van SOS Piet op de markt, en die markt lust er wel pap van. Aan het concept van dit derde deel is bijgevolg niets veranderd: 144 pagina’s keukenbasics die Huysentruyt sprokkelde tijdens zijn interventies voor het kookprogramma SOS Piet. Naar eigen zeggen overliep Huysentruyt alle items die ooit gedraaid werden, en dat zijn er meer dan vierhonderd. Hieruit selecteerde hij vijfenvijftig recepten die weer in drie hoofdstukken worden gepresenteerd: Soepen en voorgerechten (19 recepten), Hoofdgerechten (24 recepten) en nagerechten (12 recepten). Elk recept werd opnieuw uitgevoerd en gefotografeerd voor dit boek. De auteur maakte ook nu weer een evenwichtige keuze tussen Vlaamse klassiekers zoals gegratineerde Sint-Jakobsschelp, witte en zwarte pens, schorseneren in witte saus, vogelnestjes en Gentse waterzooi en buitenlandse gerechten zoals gravad lax, goulash, tartiflette en rösti. Een speciale vermelding verdient het hoofdstuk nagerechten waarin Huysentruyt de lezer toont hoe die succesvol donuts, soezen, smoutebollen en panna cotta kan maken. Nice!
De beginsituatie wordt telkens geschetst door een opsomming van wat er fout kan gaan. De oplossing wordt gegeven in de stapsgewijze receptuur die wordt ondersteund door duidelijke stap-voor-stap foto’s van Studio Verne en enkele tips. Tenslotte wordt alles, getrouw aan het TV format, even samengevat in drie puntjes. De anekdotes die hier en der verspreid in het boek zijn opgenomen, vormen een extra link met het televisieprogramma en zijn leuk om als tussendoortje te lezen. De redactie van Frank Smedts is overigens keurig.
Net als bij de vorige twee delen van de SOS Piet-boekenreeks is de kwaliteit van dit kookboek weer uitstekend en spreekt het een breed publiek aan; zowel de absolute beginner als wie al jaren in de keuken staat. Iedereen kan nog bijleren en als dat op een duidelijke, dicactische en pretentieloze manier gebeurt zoals in SOS Piet 3, kan en mag dat voor niemand een probleem zijn.
[Edward Vanhoutte]
Titel: SOS Piet Huysentruyt 3
Auteur: Piet Huysentruyt
Fotografie: Verne
Uitgeverij: Lannoo
Jaar: 2009
Collatie: 144 pp. – ill.
ISBN: 978-90-209-8423-1
Kwalitatieve beoordeling: ****
Moeilijkheidsgraad: II
Geen opmerkingen:
Een reactie posten