vrijdag 5 maart 2010

Nicolaas Klei - Superwijngids 2010

Sinds 2000 leidt Nicolaas Klei de Nederlandse consumenten naar het geschikte wijnschap via zijn alom geprezen wijngids. Zijn gidsconcept is sinds vorig jaar ook verkrijgbaar als applicatie op de iPhone. Dit zorgde ervoor dat je voortaan kunt zoeken op categorieën als winkel, land, kleur, prijs of wijnnaam. Krijg je een fles wijn kado, dan kun je vanaf nu opzoeken wat voor type wijn je in handen hebt en welk gerecht erbij past.

Het aantal wijnglazen geeft de kwaliteit van de wijnen aan: zo varieert de waardering van 1 tot 5 wijnglazen. De stempel ‘omfietswijn’ betekent dat je best wat mag omfietsen om de betreffende wijn in te slaan. Of voor de internetverslaafde betekent dit dat hij enkel hoeft aan te klikken – de internetadressen zijn trouwens een nieuwtje in de editie van dit jaar. Tegenover de omfietswijn staat dan weer de ‘weggietwijn’. Daarnaast biedt de gids ook een aantal toptienen aan met de lekkerste wijnen gerangschikt per druif en per budget – er is ook aan de student gedacht die slechts drie euro per fles veil heeft.

De voornaamste wetenswaardigheden uit de Superwijngids 2010: het aandeel van Max Havelaar en Fair Trade stijgt onder instemmend geknik van Klei. De beste schuimwijn op het gebied van prijs-kwaliteit koopt Klei dit jaar in Hema. Vooral de Rosé Brut Copa Sabia krijgt een bijzondere vermelding. De enige ketens die in deze gids vermeld worden en ook een Belgische pendant hebben, zijn Spar, Aldi en Lidl. Over die laatste twee heeft Klei het in termen als ‘snoepjesfruit met een afdronk van satanisch lachende tandartsen’. Op de puntenladder bungelt Spar ergens halfweg. Enkel Hema heeft volgens Klei een topassortiment.

Naast Klei’s deskundigheid is ook diens ironische schrijfstijl opvallend. Hoewel je een gids prototypisch gebruikt aan de hand van zoektermen – en je dus selectief te werk gaat – heb ik mezelf moeten intomen om de gids niét in een ruk uit te lezen. In dit opzicht heeft de gids dus iets weg van een meeslepende roman. Ik geloof zelfs dat hij dat gevoel kan overbrengen op iemand die geen specifieke interesse heeft in wijn. Zo goed is het geschreven.

Dat de man humor aanwendt in zijn nietsontziende oordelen, kan en mag niet ontkend worden. Over de Sunny Mountain Chardonnay zegt hij bijvoorbeeld: ‘Rook voorheen naar gerecyclede vuilniszakken, met inhoud, dit jaar naar schoner plastic.’ Andere oordelen in dezelfde vernietigende sector: ‘Zwaveldampen, geur als ouwe sokken, smaakt als een mislukte scheikundeproef, doet denken aan afvoerputjes, als een glas gore dweilen, hooguit geschikt om de gootsteen te ontstoppen’.

Zijn beschrijvingen variëren van bijzonder kort tot ellenlang. Voor sommige besprekingen neemt hij de zelfs omweg van de persoonlijke anekdote. Klei laat zich door niets of niemand leiden, niet door de bladspiegel, noch door de doelgerichte lezer.

Ik vraag me tot slot nog het volgende af: zouden er nu ‘kampen’ zijn in Nederlandse wijnwereld? Bestaan er aanhangers van de Superwijngids die de Wijnalmanakken van Hamersma ritueel verbranden? Hoe zeer ik ook onder de indruk was van Hamersma, de relativiteitstheorie waarmee de gepassioneerde Klei schermt, maakt de wijn enkel smakelijker. Dat er binnenkort zo’n gids zou verschijnen in België, daar hef ik vandaag het glas op.

[Femke Vandevelde]


Titel: Superwijngids 2010
Auteur: Nicolaas Klei
Fotografie: Studio Jan de Boer
Uitgeverij: Podium
Jaar: 2009
Collatie: 856 pp.
ISBN: 978-90-579-9259-1
Kwalitatieve beoordeling: ****
Moeilijkheidsgraad: II

Geen opmerkingen: