De o zo typische stijl van Janneke Dröge & Femque van Geffen – ik gebruik meteen enkele sfeeradjectieven als ‘kleurrijk’, ‘vlot’, gaande van ‘meisjesachtig tot ‘een beetje naïef’ – heeft ook in overzeese gebieden furore gemaakt. Als je op de thee komt bij grootheden als Robbie Williams en Jamie Oliver vind je er het ‘Hollandse’ servies – inclusief molentje aan het lepeltjeshandvat – van het ontwerpersduo Blond. De nieuwste internationale aanwinst van Dröge & van Geffen heet dan ook toepasselijk Dutch Dishes, your favourite food from Holland. Het is geen nieuwe ster aan de hemel, aangezien Dutch dishes de Engelse vertaling is van de originele Hollandse happen, die intussen toch al dateert van 2008. Dit kookboek is volledig gewijd aan de Hollandse pot. Ook het Delfts blauw waaraan de hele ‘Blond’ vormgeving is opgetrokken, is typisch Hollands. Hoeveel de dames ook afweten over aankleding, over de inhoud zijn ze toch niet zo zeker, zo bleek uit het voorwoord. Daar geven ze namelijk openlijk toe dat ze de hulp hebben ingeschakeld van een echte professional; Cecile Thijssen. Zij is een echte specialiste in het schrijven, bewerken en vertalen van kookboeken.In de recepten is er redelijk wat aandacht naar de vormgeving van de structuur uitgegaan: er wordt met verschillende lettergroottes gewerkt en verder worden de meest relevante werkwoordsvormen in kleur weergegeven. Wat er wél ontbreekt, is een foto van het afgewerkte gerecht. Dit zou moeten gecompenseerd worden door een ‘humoristische’ paginagrote tekening – die in vele gevallen niet eens met het specifieke gerecht zelf heeft te maken. Weet een native English speaker trouwens hoe een bitterbal er precies uitziet? Ik begrijp de drang naar couleur locale, en daarmee dus naar eigen profilering, heel goed, maar doen de Engelstaligen dat ook? Is het bovendien niet vervelend dat je in het kookproces je boek opzij moet leggen, en even een foto moet opdiepen uit de wilde wateren van het internet?
Naast elk recept staat de moeilijkheidsgraad, die varieert van ‘easy’, tot ‘difficult’ met gradaties als ‘rather difficult’, ‘pretty difficult’, ‘a little difficult’, ‘not difficult but timeconsuming’, ‘more difficult’, ‘a little more difficult’, ‘a bit more difficult’, ‘difficult but fun’, ‘kind of difficult’ ja zelfs tot ‘a lot of work’. Dat heb je nu eenmaal met koken natuurlijk.
De gerechten zelf nu. Over een recept als ‘liver with apple’ kan ik enkel lyrisch zijn. Vooral het gebruik van calvados doet al eens luidkeels zingen. Toch is de algemene keuze van de gerechten weinig verrassend. 'Meat balls' zijn een vernederlandste versie van albondigas, en ‘hachee’ is zo veel minder lekker dan het ietwat zuidelijker stoofvlees. Toch hebben de auteurs blijkbaar ook aan een extraatje gedacht; zo krijg je er bij de meeste recepten ‘the Blond version’ gratis bij, waarin het recept nog sneller of gemakkelijker wordt uitgelegd. Ook andere ‘weetjes’ zou je hier moeten terugvinden, ik denk bijvoorbeeld aan het vermanende en daardoor infantiele ‘Laat je appel niet te lang liggen of ie wordt bruin.’ Meestal rechtvaardigt de extra blonde versie het gebruik van blik, poeders of diepvries. Geen hoogvliegers dus.
Op het einde van het kookboek zie je een blond meisje de afwas doen, en dat geeft ook perfect het gevoel weer dat je hebt nadat je dit boek hebt uitgeprobeerd. Je ruimt je aanrecht op, en je plaatst het boek met een zucht in je kast, zonder er het pronkstuk van je collectie van te maken.
[Femke Vandevelde]
Titel: Dutch dishes, your favourite food from Holland
Auteur: Janneke Dröge & Femque van Geffen
Recepten: Cecile Thijssen
Illustraties: Blond Amsterdam
Uitgeverij: Kosmos
Jaar: 2010
Collatie: pp. 144
ISBN: 9789021548302
Kwalitatieve beoordeling: ***
Moeilijkheidsgraad: II
Geen opmerkingen:
Een reactie posten