Dat vegetarisch koken een vak apart is, daar zijn we ondertussen al uit. De keuken die zich misschien wel het best tot vegetarisch koken leent, is de Mediterraanse. Jolande Burg bracht zo La Vita è Bella! Italiaans vegetarisch op de markt. Om te vertellen over Zuiderse uitgepuurde smaken hoefde ze (als Nederlandse) niet speciaal de oversteek te maken; Burg bewoont namelijk al enkele jaren een villa in de Italiaanse streek Apulië. Toch is het niet al eten wat de klok slaat in La Vita è Bella!; zo stopt ze een ethische draad in haar kookboek. Haar vleesloze motto luidt als volgt: met vegetarisch eten kan je de wereld er een beetje beter op maken, zonder jezelf ook maar enigszins te kort te doen.
Primo; de basisrecepten. Handig en correct dat ze deze vooraan plaatst, toch vallen al snel enkele minpuntjes op. Zo steekt ze van wal door te beweren dat het maken van bouillon een tijdrovende aangelegenheid is en dat men uit tijdsnood beter kant-en-klare blokjes gebruikt. Kook tussendoor wat wortelen, ajuin, prei en selder met peperkorrels af, en meer is er niet aan. Verder neemt ze ook nog recepten op voor pasta, focaccia en pizzadeeg. Bij het maken van pizzadeeg gebruikt Burg een ruime hoeveelheid ei, zonder water toe te voegen. Door wat water te bezigen, zou ze misschien een pizza verkrijgen die ‘gemakkelijker’ bewerkbaar is.
Na de basisrecepten komen de lunch- & voorgerechten, salades, soepen, hoofdgerechten en desserts aan bod. De lichtere gerechtjes bevatten in de meeste gevallen kaas – dat strikt genomen zelfs geen vegetarisch product is. Bovendien: om aan de kaasproductie te kunnen voldoen worden wereldwijd miljoenen koeien, geiten en schapen gekweekt om dagelijks te kunnen melken. Net dat dierenleed klaagt Burg aan in haar voorwoord…
Gelukkig houdt Burg ons warm met andere gerechten. Een greep uit haar creaties: de preirisotto met hazelnoten, farfalle met brandnetelpesto en zonnebloempitten en de auberginerolletjes met mozzarella en rauwe tomatensaus. Op en top Italiaans.
Het beste bewaart Burg voor het einde van het boek. Het hoofdstuk met desserts is duidelijk het meest verrassende deel van het boek; hier ligt de gemiddelde kwaliteit van de gerechten aanzienlijk hoger. Zo vond ik prachtige recepten terug van ondermeer citroen-ricottataart, limoen-honing panna cotta met pistachenootjes en kiwi, ricottabeignets met abrikozensaus en parmezaanijs met grappa en peer. Dit laatste gerecht heeft zo’n onweerstaanbare combinatie van zoet, zuur, zout, romig, fris met fruitig dat dit ene recept het aanschaffen van het boek de moeite waard maakt.
De fotografie, die op het conto staat van haar echtgenoot en wijnkenner Erik Spaans, is misschien zelfs een tikje ouderwets, maar die eenvoud past eigenlijk perfect in de opzet van het boek. In La Vita è Bella! gaat het immers over dagdagelijks Italiaans eten, niet over gastronomische tierlantijnen.
Dat een vegetarisch kookboek uitblinkt in zijn desserts, is misschien al een teken aan de wand – spreekt de vleeseter. Ik zal dan ook nooit vegetariër worden, maar als ik vegetarische gasten ontvang, weet ik dat er in dit boek enkele smaakvolle gerechten neergeschreven zijn. Het leven kan blijkbaar ook mooi zijn zonder kalfslapjes. Si.
[Femke Vandevelde]
Titel: La Vita è Bella! Italiaans vegetarisch
Auteur: Jolande Burg
Fotografie: Erik Spaans
Uitgeverij: Inmerc
Verschijningsjaar: 2010
Collatie: 224 pp.
ISBN: 978-90-6611-600-9
Kwalitatieve beoordeling: ****
Moeilijkheidsgraad: II
1 opmerking:
Helaas, dit kookboek is niet vegetarisch. Er staan nl. volop recepten in met kaas en kaas ís helemaal niet vegetarisch tenzij er kazen gebruikt worden met vegetarisch stremsel. Met geen enkel woord wordt hierover gerepte, in tegenstelling tot haar amndere kookboek De zon op je bord. Zeker de beginnende vegetariër wordt zo op het verkeerde spoor gezet. Jammer want verder ziet het boek er goed uit.
Een reactie posten