Van alle kookboeken die ik het laatste jaar ontving moet dit toch een van de meest bevreemdende zijn. Marije Vogelzang, de auteur van dit boek, is dan ook niet meteen een kok of een chef, maar een eetontwerper of fooddesigner die de lezer eerder inspiratie, concepten en ideeën wil meegeven dan kant-en-klare recepten. Zelf vond ze voor dit Broodtrommelboek inspiratie bij de Japanse Bentobox waarin een eenpersoons meeneemmaaltijd op veelal artistieke wijze wordt verpakt. Dat heeft zo blijkbaar zijn voordelen: kinderen zouden beter eten als hun maaltijden er aantrekkelijk uitzien, en door het serveren van verschillende smaken leren kinderen hun smaakpalet ontwikkelen. Het nadeel is dan weer dat het net iets meer tijd kost dan vier boterhammen met beleg in een broodtrommel stoppen.
Deze kritiek vangt Vogelzang al in de inleiding bij dit boek op door naar de op één na laatste bladzijde te verwijzen waar negen basisgereedschappen worden besproken – van uitsteekrondjes, dunschiller, maatlepeltjes en satéprikker tot kleurstof, stansen en meloenbolletjesschep. Met deze gereedschappen in de keukenlade maak je naar verluidt ‘in no time een leuk fröbeltrommeltje’.
Het Broodtrommelboek is inderdaad een inspirerend boek geworden waarbij je als ouder snel plannen begint te maken om je pagadder ook eens te verrassen met pasta- of rijstsalade met kwispelstaartjes en botjes, een regenboogtrommel met gerookte zalm, garnaal, gestommde broccoli en blauwe bessen of een tovertrommel met een komkommeropperhoofd, oogbollenmelk en een konijnenpoot die in werkelijkheid een kippenpoot is, tot je je begint te realiseren dat een modale kleuter- of lagere school geen koelkasten ter beschikking heeft om dergelijke temperatuursgevoelige lunches optimaal te bewaren. Dan maar terug naar de belegde boterham? Niet echt. Bij de elf uitgewerkte broodtrommelthema’s vind je genoeg ideetjes om toch verrassend uit de hoek te komen als het op het vullen van de lunchbox aankomt.
Het boek – met leeslint! – is leuk vormgegeven en profiteert qua sfeer in grote mate van de tekeningetjes die Vogelzang rondstrooit. De fotografie van Benno de Wilde is op zijn best bij de portretten van de kinderen. Eén ‘receptje’ staat tweemaal in het boek (Honing-limoen shake op p. 24 en p. 27) wat een jammerlijk foutje is voor dit anders zo mooi verzorgde boek.
Naar mijn gevoel is het Broodtrommelboek niet echt wat het zou willen zijn vanwege wat praktische probleempjes met de koeling en de uitvoeringen van sommige ideetjes. Zo is het idee van een platte broodtrommel waarbij een CD-doosje wordt gebruikt bijvoorbeeld uiterst origineel – een houten vorkje pas zelfs in het kleine, afgesloten deel – toch zijn er wat praktische bezwaren. Om te voorkomen dat het hoesje zou openvallen of zou gaan lekken, raadt Vogelzang aan om het voor de zekerheid even rondomrond dicht te kleven met transparante plakband. Die plakband weer van het doosje halen is priegelwerk dat wel eens voor problemen zou kunnen zorgen voor kleine vingertjes.
Met het Broodtrommelboek heeft Marije Vogelzang een inspirerend boek gemaakt dat in navolging van het Bentobox-concept elf ontwerpen voorstelt voor originele broodtrommelideeën. Of die ook zomaar in de praktijk kunnen worden omgezet, betwijfel ik een beetje, maar voor een picknick of de voorbereiding van een feestje is dit boek dan weer uitermate geschikt.
[Edward Vanhoutte]
Titel: Broodtrommelboek
Auteur: Marije Vogelzang & Gerard Janssen
Fotografie: Benno de Wilde
Uitgeverij: Snor
Jaar: 2009
Collatie: 120 pp.
ISBN: 978-90-79961-04-7
Kwalitatieve beoordeling: ***
Moeilijkheidsgraad: II
Geen opmerkingen:
Een reactie posten